تقاضای دوزخیان از بهشتیان چیست؟

در آیه 50 سوره ی اعراف می فرماید: (و نادی اصحاب النار اصحاب الجنة ان افیضوا علینا من الماء او ممّا رزقکم الله قالوا انّ الله حرمهّما علی الکافرین).
دوزخیان، بهشتیان را صدا می زنند و می گویند مقداری آب یا از آنچه، خدا به شما روزی داده به ما ببخشید آنها در پاسخ می گویند: خداوند اینها را بر کافران حرام کرده است. پس از آنکه بهشیان و دوزخیان هر کدام در جای مناسب خود مستقر شدند گفتگوهایی در میان آنها رد وبدل می شود که نتیجه آن مجازات و کیفری روحانی و معنوی برای دوزخیان است. نخست دوزخیان که در وضع بسیار ناگواری به سر می برند فریاد می زنند و از بهشتیان تمنای آب و ارزاق بهشتی می نمایند تا عطش سوزان خود را تسکین بخشند و از آلام خود بکاهند. ولی بلافاصله بهشتیان دست رد به سینه آنان می زنند و می فرمایند که خداوند سبحان اینها را بر کافران تحریم کرده است.
یک نکته ظریفی که در پاسخ آنها مشهود است این است که می گویند خداوند اینها را بر کافران حرام کرده است خود آنها مضایقه ای از بخشیدن این نعمتها ندارند چراکه نه چیزی از خود آنان کم می شود و نه در درون سینه، کینه ای نسبت به کسی دارند (طبق آیات قرآن وتفسیر آنها، مؤمنین را به هنگام ورود به بهشت درون نهری شستشو می دهند تا تمام کینه و حسد از سینه ی آنها برطرف گردد) ولی وضع دوزخیان آن چنان است که نمی توانند از نعمتهای بهشتی بهره گیرند. و این تحریم خداوند یک تحریم تکوینی است مثل محرومیت بسیاری از بیماران از غذاهای لذیذ و رنگارنگ در دنیا.
و جمله ممّا رزقناکم (از آنچه خدا به شما روزی داده است) تعبیری است سربسته و توأم با یک ابهام می باشد حاکی از آن است که حتی دوزخیان نمی توانند از ماهیت و انواع نعمتهای بهشتی آگاه شوند.
منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم