در سوره ی مؤمنون آیات 112 و111 چنین آمده است: (الم تکن آیاتی تتلی علیکم فکنتم بها تکذبون قالوا ربّنا غلبت علینا شقوتنا و کنّا قوماً ضالّین)، در آیات قبل از آیات فوق، قرآن، سخن از مجازات دردناک دوزخیان به میان آورده است وبه دنبال آن در آیات مورد بحث گوشه ای از گفتگوی پروردگار با آنها را بازگو می کند نخست این که خداوند آنها را با (ای) سخن عتاب آمیز مخاطب می کند و می فرماید: آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آن را تکذیب می کردید؟ آیا به اندازه کافی آیات و دلایل روشن به وسیله پیامبرانم برای شما نفرستادم؟ وآنها در پاسخ این سؤال اعتراف می کنند و می گویند آری چنین است! ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شده و ما قوم گمراهی بودیم و بر این اساس گنهکاران دوزخی صریحاً اعتراف می کنند که از ناحیه خداوند اتمام حجت شد اما ما با دست خودمان وسایل بدبختی مان را فراهم ساختیم ومعترفیم که قوم گمراهی بودیم. منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم
در سوره ی مؤمنون آیات 112 و111 چنین آمده است: (الم تکن آیاتی تتلی علیکم فکنتم بها تکذبون قالوا ربّنا غلبت علینا شقوتنا و کنّا قوماً ضالّین)، در آیات قبل از آیات فوق، قرآن، سخن از مجازات دردناک دوزخیان به میان آورده است وبه دنبال آن در آیات مورد بحث گوشه ای از گفتگوی پروردگار با آنها را بازگو می کند نخست این که خداوند آنها را با (ای) سخن عتاب آمیز مخاطب می کند و می فرماید: آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آن را تکذیب می کردید؟ آیا به اندازه کافی آیات و دلایل روشن به وسیله پیامبرانم برای شما نفرستادم؟ وآنها در پاسخ این سؤال اعتراف می کنند و می گویند آری چنین است! ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شده و ما قوم گمراهی بودیم و بر این اساس گنهکاران دوزخی صریحاً اعتراف می کنند که از ناحیه خداوند اتمام حجت شد اما ما با دست خودمان وسایل بدبختی مان را فراهم ساختیم ومعترفیم که قوم گمراهی بودیم.
منبع: تصویر دوزخ و دوزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی،انتشارات جامعه القرآن الکریم
- [سایر] دوزخیان در برابر حق به چه چیز، اعتراف می کنند و پاسخ خداوند سبحان به آنان چیست؟
- [سایر] گفتگوی ملائکه با خداوند و سجده بر انسان را بیان کنید؟
- [سایر] دیدگاه شهید علامه مرتضی مطهری درباره پلورالیسم چسیت؟
- [سایر] توصیههای فرهنگی رهبر انقلاب چسیت و چرا اجرا نشده؟
- [سایر] بزرگترین عذاب دوزخیان چیست؟
- [سایر] گفتگوهای دوزخیان را شرح دهید ؟
- [سایر] تقاضای دوزخیان از بهشتیان چیست؟
- [سایر] درخواست دوزخیان از مالک دوزخ چیست؟
- [سایر] ویژگی غذای دوزخیان چه می باشد؟
- [سایر] وضع دوزخ و دوزخیان را شرح دهید ؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] سبْحان الله و الْحمْد لله و لا إله إلا الله و الله اکْبر: پاک و منزه است خداوند و حمد و ستایش مخصوص اوست و معبودی جز او نیست و خداوند بزرگتر از آن است که به وصف آید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] یکی از واجبات سجده ذکر است و آن گفتن (سُبْحانَ رَبِّیَ الأَعْلی وَ بِحَمْدِهِ) یا (سُبْحانَ اللَّهِ سُبْحانَ اللَّهِ سُبْحانَ اللَّهِ) است و ظاهر آن است که گفتن هر ذکری که به مقدار اینها باشد کفایت میکند، لکن بنا بر احتیاط واجب در سجده (سُبحانَ ربِّیَ العَظِیمِ وَ بِحَمْدِهِ) نگوید؛ و باید ذکر سجده به دنبال هم و به عربی صحیح گفته شود و مستحب است (سُبْحانَ رَبِّیَ الأَعلی وَ بِحَمْدِهِ) را سه یا پنج یا هفت مرتبه یا بیشتر بگوید.
- [آیت الله سبحانی] احتیاط واجب آن است که مقدار ذکر از سه مرتبه سبحان الله یا یک مرتبه سُبْحانَ رَبِّیَ الأَعْلی وَ بِحَمْدِهِ کمتر نباشد و مستحب است سبحان ربی الأعلی و بحمده را سه یا پنج یا هفت مرتبه بگوید.
- [آیت الله بروجردی] احتیاط واجب آن است که در رکوع، سه مرتبه (سُبحانَ اَللهِ) یا یک مرتبه (سُبحانَ رَبِّی العَظیمِ وَ بِحَمدِه) بگوید، ولی در تنگی وقت و در حال ناچاری گفتن یک مرتبه (سُبحانَ اَللهِ) کافی است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] لازم است در حال اختیار سه مرتبه (سُبحان اللَّهِ) یا یک مرتبه (سُبحانَ ربِّیَ العظیمِ وبِحَمْدِهِ) یا ذکر دیگری به این مقدار بگوید؛ ولی به احتیاط واجب در رکوع (سُبحانَ ربِّیَ الأعْلی وبِحَمْدِهِ) نگوید و در تنگی وقت و در حال ناچاری گفتن یک (سُبحان اللَّهِ) کافی است.
- [آیت الله مظاهری] هر ذکری در رکوع گفته شود کافی است ولی مستحب است سه مرتبه (سُبْحانَ اللَّهِ) یا یک مرتبه (سُبْحانَ رَبِّیَ الْعَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ) گفته شود و اگر ذکر دیگری گفته شود باید از سه مرتبه (سُبْحانَ اللَّهِ) یا یک مرتبه (سُبْحانَ رَبِّیَ الْعَظیمِ وَ بِحَمْدِهِ) کمتر نباشد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در رکوع واجب است ذکر بگوید، ذکر رکوع بنابر احتیاط واجب سه مرتبه (سبْحان الله) یا یک مرتبه (سبْحان ربی الْعظیم و بحمْده) است. ذکر سجده نیز واجب است و احتیاط آن است که حداقل سه مرتبه (سبْحان الله) یا یک مرتبه (سبْحان ربی الْأعْلی و بحمْده) بگوید و هرچه بیشتر بگوید بهتر است.
- [آیت الله سیستانی] بهتر آن است که در حال اختیار در رکوع سه مرتبه (سُبْحانَ اللّهِ) یا یک مرتبه (سُبْحانَ رَبّی العَظِیم وَبِحَمْدِهِ) بگوید ، گر چه گفتن هر ذکری کفایت میکند و بنابر احتیاط واجب باید به همین مقدار باشد ، ولی در تنگی وقت و در حال ناچاری گفتن یک (سُبْحانَ اللّهِ) کافی است . و کسی که نمیتواند (سُبْحانَ رَبِّی العَظِیِم) را خوب ادا کند باید ذکری دیگر مانند سه بار (سُبْحانَ اللّهِ) را بگوید .
- [آیت الله مظاهری] هر ذکری در سجده گفته شود کافی است ولی مستحب است سه مرتبه (سُبْحانَ اللَّهِ) یا یک مرتبه (سُبْحانَ رَبِّیَ الْاَعْلی وَ بِحَمْدِهِ) گفته شود و اگر ذکر دیگر گفته شود، باید از سه مرتبه (سُبْحانَ اللَّهِ) یا یک مرتبه (سُبْحانَ رَبِّیَ الْاَعْلی و بِحَمْدِهِ) کمتر نباشد و مستحب است ذکر سجده سه یا پنج یا هفت مرتبه گفته شود.
- [آیت الله اردبیلی] در حال رکوع، گفتن ذکر واجب است و ذکر رکوع (سُبْحانَ اللّهِ) و یا (سُبْحانَ رَبّیَِ الْعَظیمِ وَبِحَمْدِهِ) میباشد و چنانچه در رکوع ذکر (سُبْحانَ اللّهِ) بگوید، بنابر احتیاط واجب باید آن را سه مرتبه تکرار کند؛ ولی در صورت ضرورت و تنگی وقت، گفتن یک (سُبْحانَ اللّهِ) نیز کافی است و چنانچه ذکر (سُبْحانَ رَبّیَِ الْعَظیمِ وَبِحَمْدِهِ) را بگوید، یک بار کافی است. گفتن ذکرهای دیگر، مثل (اَلْحَمْدُ للّهِ) یا (اللّهُ اَکْبَرُ) به جای دو ذکر فوق نیز در رکوع جایز است، به شرط آن که به اندازه سه بار (سُبْحانَ اللّهِ) باشد.