اطاعت از خدا
امیرالمومنین (علیه‌السّلام) نسبت به امر به اطاعت از خدا سفارشات فراوانی دارند که ذیلا به بعضی از آنها می پردازیم.
اوصاف و نشانههای بهشتیان، چیست؟
در قرآن و روایات، نشانههای زیادی برای مؤمنان، پرهیزکاران و اهل بهشت، ذکر شده است. در این مقال به برخی از آنها اشاره میشود. 1. ایمان، هجرت و جهاد: (الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی‌ سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ)[1]؛ کسانی که ایمان آورده و به خاطر خدا هجرت کرده و در راه او با اموال و جان خود، جهاد کردند، مقام بزرگی در نزد خدا دارند و پیروز و رستگارند. 2. اطاعت از خدا و پیامبر: (وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخْشَ اللَّهَ وَ یَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ)[2]؛ کسانی که از خدا و پیامبرش اطاعت می‌‌کنند و از خدا ترس و خشیت دارند و پرهیزکارند، اهل رستگاری‌‌‌اند. 3. ترس از خدا، توکل، اقامه نماز و انقاق: (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیهْمْ ءَایَاتُهُ زَادَتهْمْ إِیمَانًا وَ عَلیَ‌ رَبِّهِمْ یَتَوَکلَّونَ* الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ* أُوْلَئکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لهَّمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیم)؛[3] مؤمنان، تنها کسانی هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دل‌هاشان ترسان میگردد و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده می‌شود، ایمانشان فزون‌تر می‌گردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند. آنها که نماز را برپا می‌دارند و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند. (آری)، مؤمنان حقیقی آنها هستند، برای آنان درجاتی (مهم) نزد پروردگارشان است و برای آنها، آمرزش و روزی بی‌نقص و عیب است. 4. امانت‌داری و تعهد به پیمان: (وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُون)؛[4] مؤمنان کسانی هستند که امانت‌‌ها و عهد و پیمانشان را مراعات می‌‌کنند. 5. وحدانیت و تقید به حدود الهی: (وَ الَّذینَ لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتی‌ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُون)؛[5] کسانی که غیر از خدا، کسی را عبادت نمیکنند و انسان‌‌هایی را که خدا خونشان را محترم شمرده، نمی‌کشند و زنا نمیکنند. پی نوشتها: [1]. توبه، 20. [2]. نور، 52. [3]. انفال، 2-4. [4]. مؤمنون، 8. [5]. فرقان، 68. منبع: www.islamquest.net
در قرآن و روایات، نشانههای زیادی برای مؤمنان، پرهیزکاران و اهل بهشت، ذکر شده است. در این مقال به برخی از آنها اشاره میشود. 1. ایمان، هجرت و جهاد: (الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی‌ سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ)[1]؛ کسانی که ایمان آورده و به خاطر خدا هجرت کرده و در راه او با اموال و جان خود، جهاد کردند، مقام بزرگی در نزد خدا دارند و پیروز و رستگارند. 2. اطاعت از خدا و پیامبر: (وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخْشَ اللَّهَ وَ یَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ)[2]؛ کسانی که از خدا و پیامبرش اطاعت می‌‌کنند و از خدا ترس و خشیت دارند و پرهیزکارند، اهل رستگاری‌‌‌اند. 3. ترس از خدا، توکل، اقامه نماز و انقاق: (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیهْمْ ءَایَاتُهُ زَادَتهْمْ إِیمَانًا وَ عَلیَ‌ رَبِّهِمْ یَتَوَکلَّونَ* الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ* أُوْلَئکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لهَّمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیم)؛[3] مؤمنان، تنها کسانی هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دل‌هاشان ترسان میگردد و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده می‌شود، ایمانشان فزون‌تر می‌گردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند. آنها که نماز را برپا می‌دارند و از آنچه به آنها روزی داده‌ایم، انفاق می‌کنند. (آری)، مؤمنان حقیقی آنها هستند، برای آنان درجاتی (مهم) نزد پروردگارشان است و برای آنها، آمرزش و روزی بی‌نقص و عیب است. 4. امانت‌داری و تعهد به پیمان: (وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُون)؛[4] مؤمنان کسانی هستند که امانت‌‌ها و عهد و پیمانشان را مراعات می‌‌کنند. 5. وحدانیت و تقید به حدود الهی: (وَ الَّذینَ لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتی‌ حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُون)؛[5] کسانی که غیر از خدا، کسی را عبادت نمیکنند و انسان‌‌هایی را که خدا خونشان را محترم شمرده، نمی‌کشند و زنا نمیکنند. پی نوشتها: [1]. توبه، 20. [2]. نور، 52. [3]. انفال، 2-4. [4]. مؤمنون، 8. [5]. فرقان، 68. منبع: www.islamquest.net
عنوان سوال:
اوصاف و نشانههای بهشتیان، چیست؟
پاسخ:
در قرآن و روایات، نشانههای زیادی برای مؤمنان، پرهیزکاران و اهل بهشت، ذکر شده است. در این مقال به برخی از آنها اشاره میشود.
1. ایمان، هجرت و جهاد: (الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ)[1]؛ کسانی که ایمان آورده و به خاطر خدا هجرت کرده و در راه او با اموال و جان خود، جهاد کردند، مقام بزرگی در نزد خدا دارند و پیروز و رستگارند.
2. اطاعت از خدا و پیامبر: (وَ مَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَخْشَ اللَّهَ وَ یَتَّقْهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْفائِزُونَ)[2]؛ کسانی که از خدا و پیامبرش اطاعت می‌‌کنند و از خدا ترس و خشیت دارند و پرهیزکارند، اهل رستگاری‌‌‌اند.
3. ترس از خدا، توکل، اقامه نماز و انقاق: (إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُمْ وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیهْمْ ءَایَاتُهُ زَادَتهْمْ إِیمَانًا وَ عَلیَ رَبِّهِمْ یَتَوَکلَّونَ* الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ* أُوْلَئکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لهَّمْ دَرَجَاتٌ عِندَ رَبِّهِمْ وَ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَرِیم)؛[3] مؤمنان، تنها کسانی هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دل‌هاشان ترسان میگردد و هنگامی که آیات او بر آنها خوانده میشود، ایمانشان فزون‌تر میگردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند. آنها که نماز را برپا می‌‌دارند و از آنچه به آنها روزی داده‌‌ایم، انفاق می‌‌کنند. (آری)، مؤمنان حقیقی آنها هستند، برای آنان درجاتی (مهم) نزد پروردگارشان است و برای آنها، آمرزش و روزی بی‌‌نقص و عیب است.
4. امانت‌داری و تعهد به پیمان: (وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُون)؛[4] مؤمنان کسانی هستند که امانت‌‌ها و عهد و پیمانشان را مراعات می‌‌کنند.
5. وحدانیت و تقید به حدود الهی: (وَ الَّذینَ لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ وَ لا یَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتی حَرَّمَ اللَّهُ إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ لا یَزْنُون)؛[5] کسانی که غیر از خدا، کسی را عبادت نمیکنند و انسان‌‌هایی را که خدا خونشان را محترم شمرده، نمی‌کشند و زنا نمیکنند.
پی نوشتها:
[1]. توبه، 20.
[2]. نور، 52.
[3]. انفال، 2-4.
[4]. مؤمنون، 8.
[5]. فرقان، 68.
منبع: www.islamquest.net
- [سایر] خداوند در شب معراج، طبق احادیث قدسی، در مورد اوصاف بهشتیان چه فرمود؟
- [سایر] لباسهای بهشتیان چگونه است؟
- [سایر] تقاضای دوزخیان از بهشتیان چیست؟
- [سایر] آیا زبان بهشتیان، عربی است؟
- [سایر] وسایل زینتی بهشتیان چیست؟
- [سایر] ظروف آب بهشتیان چگونه است؟
- [سایر] آیا بهشت برای بهشتیان ملالت آور نیست؟
- [سایر] تختهای بهشتیان دارای چه ویژگی است؟
- [سایر] برترین منزلگاه بهشتیان چه نامیده می شود؟
- [سایر] در سوره یونس آمده است که آخرین سخن بهشتیان حمد خدا است، با توجه به این که بهشتیان زندگی جاودانه دارند، این کلام به چه معنا است؟
- [آیت الله علوی گرگانی] دختری که نمیداند نه سالش تمام شده یا نه، اگر خونی ببیند که نشانههای حیض را نداشته باشد حیض نیست، و اگر نشانههای حیض را داشته باشد، حیض است ومعلوم میشود نه سال او تمام شده است.
- [آیت الله بروجردی] دختری که نمیداند نُه سالش تمام شده یا نه، اگر خونی ببیند که نشانههای حیض را نداشته باشد، حیض نیست و اگر نشانههای حیض را داشته باشد حیض است و معلوم میشود نُه سال او تمام شده است.
- [آیت الله اردبیلی] مبتدئه، مضطربه و ناسیه، به محض دیدن خونی که نشانههای حیض را دارد، باید عبادت را ترک کنند و چنانچه بعد بفهمند حیض نبوده مثل این که قبل از سه روز خون قطع شود و یا نشانههای حیض را از دست بدهد باید عبادتهایی را که بجا نیاوردهاند، قضا نمایند و اگر نشانههای حیض را نداشته باشد، آن را استحاضه قرار میدهند، حتی اگر تا سه روز ادامه پیدا کند.
- [آیت الله بهجت] در موقع اعلان بعضی از اوصاف مال پیدا شده را میگوید که تا حدودی آن را بشناساند و بعضی دیگر را نمیگوید تا مالک حقیقی را بشناسد.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر سه روز یا بیشتر خونی ببیند که نشانه حیض را دارد، بعد ده روز یا بیشتر خونی ببیند که نشانه استحاضه را دارد و دوباره سه روز خونی به نشانههای حیض ببیند، باید خون اوّل وخون آخر را که نشانههای حیض داشته، حیض قرار دهد.
- [آیت الله بروجردی] اگر سه روز یا بیشتر خونی ببیند که نشانهی حیض را دارد، بعد ده روز یا بیشتر خونی ببیند که نشانهی استحاضه را دارد و دوباره سه روز خونی به نشانههای حیض ببیند، باید خون اوّل و خون آخر را که نشانههای حیض داشته، حیض قرار دهد.
- [آیت الله خوئی] اگر سه روز پشت سر هم با نشانههای حیض یا روزهای عادت خون ببیند و پاک شود، چنانچه دوباره خونی که دارای نشانههای حیض است یا در روزهای عادت است ببیند، و روزهایی که خون دیده و در وسط پاک بوده روی هم از ده روز بیشتر نشود، روزهائی هم که در وسط پاک بوده حیض است.
- [آیت الله اردبیلی] دختری که نمیداند نُه سالش تمام شده یا نه، اگر خونی ببیند که نشانههای حیض را نداشته باشد، حیض نیست و اگر نشانههای حیض را داشته باشد و اطمینان به حیض بودن آن پیدا کند،حیض است و معلوم میشود بالغ شده است.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مبتدئه و مضطربه اگر خونی ببینند که نشانههای حیض را داشته باشد، باید به وظائف حائض رفتار کنند و اگر بعد روشن شود که آن خون حیض نبوده (مثلاً خون سه روز در ضمن یک دهه ادامه نیابد) باید عبادتهای واجبی را که ترک کرده قضا کنند و اگر خونی که میبینند نشانههای حیض را نداشته باشد، باید به احکام مستحاضه عمل کنند.
- [آیت الله مظاهری] زنی که عادت وقتیه و عددیه دارد، اگر بیشتر از ده روز خون ببیند، خونی که در روزهای عادت دیده گرچه نشانههای حیض را نداشته باشد، حیض است، و خونی که بعد از روزهای عادت دیده گرچه نشانههای حیض را داشته باشد استحاضه است.