ما معمولاً برای معادل عربی رسول در زبان فارسی لفظ پیغمبر، پیامبر و پیمبر به کار می‌بریم ولی لفظی که مترادف بانبی باشد, نداریم و به ناچار لفظ پیامبر که هم معنی رسول است را به کار می‌بریم و حال آنکه قرآن دو تعبیر به کار می‌بردیکی رسول و دیگری نبی، این گونه استعمال موجب شده میان اندیشمندان مسلمان بحث شود که آیا رسول و نبی باهم تفاوت دارند یا نه و اگر تفاوت ندارند پس علت استعمال دو لفظ نبی و رسول در قرآن خصوصا در احادیث چیست؟ این استعمال می‌تواند سبب جعل دو اصطلاح متفاوت از هم باشد یا نه؟ برای روشن شدن بحث نکاتی را متذکر می‌شویم: نخست اینکه این دو از نظر مفهوم تفاوتی آن چنانی ندارند زیرا واژه نبی یا به معنای (فرد دارای خبر مهم) است و یا به معنای فرد دارای مقام بلند، و واژه رسول هم یا به معنای فرد دارای پیام است یا به معنای واسطه در انجام کار پس ازجهت مفهوم هیچ کدام اعم یا اخص از دیگری نیستند. ثانیا از اختلاف موارد استعمال لفظ نبی و رسول در قرآن خصوصا با توجه به روایات شریفه راجع به انبیا و رسل می‌توان فهمید که نبی از نظر مصداق اعم از رسول است یعنی همه فرستادگان خدا نبی بوده‌اند ولی رسول نبوده‌اندهمین اختلاف در کاربرد سبب شده است که علما نبی را غیر از رسول از نظر اصطلاح بدانند. ثالثا در میان علما در بیان وجه تمایز میان دو اصطلاح نبی و رسول تفاوت‌هایی دیده می‌شود که در ذیل به آنها اشاره می‌گردد: 1. به نظر علامه طباطبایی نبی آن کسی است که خواب می‌بیند و در خواب به او وحی می‌شود و لی رسول آن کسیاست که ملک وحی بر او نازل می‌شود و او ملک را می‌بیند و با او سخن می‌گوید. 2. به نظر برخی مانند استاد مصباح نبی به هر فرستاده و پیکی گفته می‌شود ولی رسول بر پیک مخصوص اطلاق می‌شود. ایشان این تفاوت را از نگرش به موارد متفاوت استعمال نبی و رسول در قرآن و حدیثی که دارد 313 نفر از انبیا فقطدارای رسالت خاصی بوده‌اند، استفاده می‌نمایند. (محمد تقی مصباح، راهنماشناسی، ج 2، ص 1613) فرقهای ذیل هم میان نبی و رسول گفته شده که توسط علما به چالش و نقد کشیده شده‌اند. الف رسول کسی است که مبعوث به شرع جدیدی شده باشد و نبی اعم از او کسی است که شرع سابق را تبلیغ کند. ب رسول کسی است که دارای کتاب باشد و نبی آن کسی است که کتاب نداشته باشد. ج رسول کسی است که دارای کتاب باشد ولی فی‌الجمله نسخ شده باشد و نبی کسی است که چنین نباشد. د رسول کسی است که به او وحی می‌شود و مأمور به ابلاغ هم باشد ولکن نبی کسی است که از طرف خدا به او وحیشده خواه مأمور رساندن محتوای وحی به مردم باشد یا نباشد. امام به معنای رهبر و پیشوا است و به طور خاص مقامی است که خداوند به برخی از بندگان صالح خود (همانند حضرت ابراهیم(ع)) پس از آزمایش‌ها و امتحان‌های مختلف الهی عطا نموده است. امامت، مقام رهبری همه جانبه مادی، معنوی، جسمی، روحانی، ظاهری و باطنی است. نبی و رسول ارائه راه و طریق می کنند ولی امام با سیطره ای که بر ملکوت انسان ها دارد دست آنها را گرفته و با خود همراه می کند. برای آگاهی بیشتر ر.ک: 1. آموزش کلام اسلامی، سعید مهر، ج 2، ص 12. 2.امام شناسی، علامه تهرانی، ج 1. www.payambarazam.ir
ما معمولاً برای معادل عربی رسول در زبان فارسی لفظ پیغمبر، پیامبر و پیمبر به کار میبریم ولی لفظی که مترادف بانبی باشد, نداریم و به ناچار لفظ پیامبر که هم معنی رسول است را به کار میبریم و حال آنکه قرآن دو تعبیر به کار میبردیکی رسول و دیگری نبی، این گونه استعمال موجب شده میان اندیشمندان مسلمان بحث شود که آیا رسول و نبی باهم تفاوت دارند یا نه و اگر تفاوت ندارند پس علت استعمال دو لفظ نبی و رسول در قرآن خصوصا در احادیث چیست؟ این استعمال میتواند سبب جعل دو اصطلاح متفاوت از هم باشد یا نه؟
برای روشن شدن بحث نکاتی را متذکر میشویم:
نخست اینکه این دو از نظر مفهوم تفاوتی آن چنانی ندارند زیرا واژه نبی یا به معنای (فرد دارای خبر مهم) است و یا به معنای فرد دارای مقام بلند، و واژه رسول هم یا به معنای فرد دارای پیام است یا به معنای واسطه در انجام کار پس ازجهت مفهوم هیچ کدام اعم یا اخص از دیگری نیستند.
ثانیا از اختلاف موارد استعمال لفظ نبی و رسول در قرآن خصوصا با توجه به روایات شریفه راجع به انبیا و رسل میتوان فهمید که نبی از نظر مصداق اعم از رسول است یعنی همه فرستادگان خدا نبی بودهاند ولی رسول نبودهاندهمین اختلاف در کاربرد سبب شده است که علما نبی را غیر از رسول از نظر اصطلاح بدانند.
ثالثا در میان علما در بیان وجه تمایز میان دو اصطلاح نبی و رسول تفاوتهایی دیده میشود که در ذیل به آنها اشاره میگردد:
1. به نظر علامه طباطبایی نبی آن کسی است که خواب میبیند و در خواب به او وحی میشود و لی رسول آن کسیاست که ملک وحی بر او نازل میشود و او ملک را میبیند و با او سخن میگوید.
2. به نظر برخی مانند استاد مصباح نبی به هر فرستاده و پیکی گفته میشود ولی رسول بر پیک مخصوص اطلاق میشود.
ایشان این تفاوت را از نگرش به موارد متفاوت استعمال نبی و رسول در قرآن و حدیثی که دارد 313 نفر از انبیا فقطدارای رسالت خاصی بودهاند، استفاده مینمایند. (محمد تقی مصباح، راهنماشناسی، ج 2، ص 1613) فرقهای ذیل هم میان نبی و رسول گفته شده که توسط علما به چالش و نقد کشیده شدهاند.
الف رسول کسی است که مبعوث به شرع جدیدی شده باشد و نبی اعم از او کسی است که شرع سابق را تبلیغ کند.
ب رسول کسی است که دارای کتاب باشد و نبی آن کسی است که کتاب نداشته باشد.
ج رسول کسی است که دارای کتاب باشد ولی فیالجمله نسخ شده باشد و نبی کسی است که چنین نباشد.
د رسول کسی است که به او وحی میشود و مأمور به ابلاغ هم باشد ولکن نبی کسی است که از طرف خدا به او وحیشده خواه مأمور رساندن محتوای وحی به مردم باشد یا نباشد.
امام به معنای رهبر و پیشوا است و به طور خاص مقامی است که خداوند به برخی از بندگان صالح خود (همانند حضرت ابراهیم(ع)) پس از آزمایشها و امتحانهای مختلف الهی عطا نموده است. امامت، مقام رهبری همه جانبه مادی، معنوی، جسمی، روحانی، ظاهری و باطنی است.
نبی و رسول ارائه راه و طریق می کنند ولی امام با سیطره ای که بر ملکوت انسان ها دارد دست آنها را گرفته و با خود همراه می کند.
برای آگاهی بیشتر ر.ک:
1. آموزش کلام اسلامی، سعید مهر، ج 2، ص 12.
2.امام شناسی، علامه تهرانی، ج 1.
www.payambarazam.ir
- [سایر] فرق نبی، رسول و امام چیست؟
- [سایر] می خواستم بدانم تفاوت پیامبر (نبی) با رسول چیست؟
- [سایر] ضمن توضیح این که معرفت فرستنده مقدم است یا معرفت فرستاده (رسول)، بفرمایید که آیا انبیا برای معرفی خداوند به انسان ها آمده اند؟
- [سایر] فرق نبوت، امامت و رسالت چیست؟
- [سایر] بین امامت و نبوت چه تفاوتی وجود دارد؟ آیا امامت بالاتر از نبوت است؟
- [سایر] بین امامت و نبوت چه تفاوتی وجود دارد؟ آیا امامت بالاتر از نبوت است؟
- [سایر] آیا بالاتر بودن امام از پیامبر، به معنای پیامبر بودن امام نیست؟
- [سایر] اگر امامت نباشد چرا رسالت پیامبر ناقص است؟
- [سایر] نبوت و امامت و رسالت چه تفاوتی با یکدیگر دارند ؟
- [سایر] آیا هر پیامبری که به مقام نبوت رسید، حتماً باید امام نیز باشد و یا کسی که دارای منصب امامت گردید، حتماً باید پیامبر هم باشد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] )أشْهَدُ أنَّ عَلِیَّاً وَلِیُ اللّهِ( جز اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از )أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ ا&(، به قصد امتثال عمومات مستحب گفته شود.
- [آیت الله بهجت] نماز خواندن جلوتر یا مساوی قبر پیامبر صلیاللهعلیهوآله و امام علیهالسلام در صورتی که بیادبی نسبت به آنها نباشد، بنابر اظهر مکروه است، ولی احتیاط مستحب این است که بهطور کلی از این کار مخصوصاً از جلوتر ایستادن اجتناب شود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر بخواهد خبری را که نمیداند راست است یا دروغ، نقل کند، بنا بر احتیاط نباید به خداوند یا پیامبر صلی الله علیه و آله یا امام علیهالسلام نسبت دهد، بلکه باید مثلاً چنین بگوید: چنین روایت شده است.
- [آیت الله جوادی آملی] .مال خُمسی، به شش سهم تقسیم می شود: سه سهم (نصف خمس) آن، برای خدا و پیامبر و امام (ع) است که به امام می رسد، و در دوران غیبت باید آن را به فقیه جامع شرایط فتوا پرداخت کنند و سه سهم دیگر برای سادات (ذوی القربی ) است که ب اید به ایتام , مساکین و ابن السبیل آنان پرداخت شود و اختیار این سه سهم نیز، با فقیه جامع الشرای ط است ؛ یعنی با اذن او میتوان به سادات فقیر پرداخت کرد.
- [آیت الله اردبیلی] یاد گرفتن سحر و عمل به آن حرام است، مگر این که به وسیله افراد متعهد و لایقی برای باطل کردن سحر و یا روشن کردن اذهان مردم نسبت به کسی که با توسّل به سحر، ادّعای نبوّت یا امامت و امثال آن را دارد، باشد که در حدّ ضرورت اشکال ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر سر از سجده بردارد و ببیند امام در سجده است؛ چنانچه به خیال اینکه سجده اول امام است؛ به قصد اینکه با امام سجده کند به سجده رود و بفهمد سجده دوم امام بوده؛ سجده دوم او حساب می شود و اگر به خیال اینکه سجده دوم امام است به سجده رود و بفهمد که سجده اول امام بوده؛ باید به قصد سجده با امام سجده را تمام کند و دوباره با امام به سجده رود.
- [آیت الله سبحانی] کسی که یک رکعت از امام عقب مانده وقتی امام تشهد رکعت آخر را می خواند نیم خیز بنشیند و صبر کند تا امام تشهد نماز را بگوید و بعد برخیزد. شرائط امام جماعت:
- [آیت الله اردبیلی] مأموم نباید جلوتر از امام بایستد و به احتیاط واجب باید کمی عقبتر از امام بایستد؛ ولی اگر مأموم فقط یک مرد باشد، بنابر احتیاط واجب باید در سمت راست امام بایستد و میتواند مساوی با امام بایستد و چنانچه قدّ مأموم بلندتر از امام باشد و در رکوع و سجود سر او جلوتر از امام باشد، اشکالی ندارد.
- [آیت الله بهجت] اگر سر از سجده بردارد و ببیند امام در سجده است، چنانچه به خیال اینکه سجده اول امام است، به قصد اینکه با امام سجده کند به سجده رود و بفهمد سجده دوم امام بوده، سجده دوم مأموم حساب میشود و نمازش صحیح است، و اگر به خیال اینکه سجده دوم امام است به سجده رود و بفهمد سجده اول امام بوده، سجده اول او خواهد بود و بقیه نماز را با امام میخواند.
- [آیت الله وحید خراسانی] هرگاه بداند نماز امام باطل است مثلا بداند امام وضو ندارد اگر چه خود امام ملتفت نباشد نمی تواند به او اقتدا کند