اصل رجعت ائمه یعنی اینکه امامان بعد از ظهور امام زمان برخواهند گشت، امری است که در بسیاری از روایات و دعاهای ما وارد شده است. به طوری که ما در زیارات اهلبیت علیهمالسلام میگوییم ایمان داریم به رجعت شما و اینکه امامان برخواهند گشت واقعیتی است که از سوی ما پذیرفته شده است. طبیعی است که وقتی امام به دنیا برگردد، باید حکومت از آن امام باشد، در بعضی از بحثها افراد میگویند که در روایات به حکومت امامان اشاره نشده اما این از واضحات است یعنی وقتی امام به دنیا برگردد معنای اینکه حکومت نکند چه خواهد بود یعنی اینکه امام در یک جهان متعالی بعد از ظهور که کاملا دینی و اسلامی است، زندگی کند ولی حکومت از آن دیگری باشد. عملا چنین چیزی امکان ندارد. یعنی کسی که دارد حکومت میکند، از تقوا و علم و توانایی از امام پایینتر است، بنابراین هر جایی که میگوید ائمه برمیگردند، قطعا برمیگردند که حکومت کنند وگرنه در جامعهای با حضور امام اگر شخصی غیر امام حکومت کند، معلوم میشود که آن جامعه ایده آل نیست. در رابطه با امام حسین علیهالسلام در در جلد 8 کتاب کافی آمده، حضرت امام صادق علیهالسلام در تفسیر آیه 4 سوره اسرا میفرمایند: (منظور از "و کان وعد مفعولا"، خروج و قیام امام زمان علیهالسلام است و بعد از آن منظور خروج امام حسین علیهالسلام است. بعد حضرت ادامه میدهند که امام حسین علیهالسلام با 70 تن از یاران خود به دنیا برمیگردند و این یاران مردم را به امام حسین علیهالسلام دعوت میکنند و این در زمانی است که امام زمان علیهالسلام زنده است و در جامعه حضور دارد. وقتی در قلب همه مومنان مسلم شد که این شخص که به دنیا برگشته امام حسین علیهالسلام و حجت خداست. مرگ به سراغ امام زمان علیهالسلام میآید، امام زمان علیهالسلام وفات میکند و امام حسین علیهالسلام، ایشان را غسل و کفن میکند و در قبر وارد مینماید. از این روایت معلوم میشود، بعد از حکومت امام زمان علیهالسلام، کسی که عهدهدار حکومت میشود، امام حسین علیهالسلام است. اما نمیتوان گفت که این آخرین حکومت است زیرا بعد از امام حسین علیهالسلام، امامان دیگر رجعت میکنند و حکومتی که امام زمان علیهالسلام با ظهورشان تأسیس کردند، توسط امامان دیگر ادامه پیدا میکند. از ظاهر روایات معلوم میشود که آخرین امامی که حکومت می کند، حضرت امام علی علیهالسلام است و با از دنیا رفتن ایشان، آثار قیامت پیدا میشود و بساط حیات از روی زمین برچیده میشود و قیامت رخ میدهد.
اصل رجعت ائمه یعنی اینکه امامان بعد از ظهور امام زمان برخواهند گشت، امری است که در بسیاری از روایات و دعاهای ما وارد شده است. به طوری که ما در زیارات اهلبیت علیهمالسلام میگوییم ایمان داریم به رجعت شما و اینکه امامان برخواهند گشت واقعیتی است که از سوی ما پذیرفته شده است.
طبیعی است که وقتی امام به دنیا برگردد، باید حکومت از آن امام باشد، در بعضی از بحثها افراد میگویند که در روایات به حکومت امامان اشاره نشده اما این از واضحات است یعنی وقتی امام به دنیا برگردد معنای اینکه حکومت نکند چه خواهد بود یعنی اینکه امام در یک جهان متعالی بعد از ظهور که کاملا دینی و اسلامی است، زندگی کند ولی حکومت از آن دیگری باشد. عملا چنین چیزی امکان ندارد. یعنی کسی که دارد حکومت میکند، از تقوا و علم و توانایی از امام پایینتر است، بنابراین هر جایی که میگوید ائمه برمیگردند، قطعا برمیگردند که حکومت کنند وگرنه در جامعهای با حضور امام اگر شخصی غیر امام حکومت کند، معلوم میشود که آن جامعه ایده آل نیست.
در رابطه با امام حسین علیهالسلام در در جلد 8 کتاب کافی آمده، حضرت امام صادق علیهالسلام در تفسیر آیه 4 سوره اسرا میفرمایند: (منظور از "و کان وعد مفعولا"، خروج و قیام امام زمان علیهالسلام است و بعد از آن منظور خروج امام حسین علیهالسلام است.
بعد حضرت ادامه میدهند که امام حسین علیهالسلام با 70 تن از یاران خود به دنیا برمیگردند و این یاران مردم را به امام حسین علیهالسلام دعوت میکنند و این در زمانی است که امام زمان علیهالسلام زنده است و در جامعه حضور دارد.
وقتی در قلب همه مومنان مسلم شد که این شخص که به دنیا برگشته امام حسین علیهالسلام و حجت خداست. مرگ به سراغ امام زمان علیهالسلام میآید، امام زمان علیهالسلام وفات میکند و امام حسین علیهالسلام، ایشان را غسل و کفن میکند و در قبر وارد مینماید.
از این روایت معلوم میشود، بعد از حکومت امام زمان علیهالسلام، کسی که عهدهدار حکومت میشود، امام حسین علیهالسلام است. اما نمیتوان گفت که این آخرین حکومت است زیرا بعد از امام حسین علیهالسلام، امامان دیگر رجعت میکنند و حکومتی که امام زمان علیهالسلام با ظهورشان تأسیس کردند، توسط امامان دیگر ادامه پیدا میکند.
از ظاهر روایات معلوم میشود که آخرین امامی که حکومت می کند، حضرت امام علی علیهالسلام است و با از دنیا رفتن ایشان، آثار قیامت پیدا میشود و بساط حیات از روی زمین برچیده میشود و قیامت رخ میدهد.
- [سایر] شباهتهای امام مهدی (عج) با امام حسین (ع) چیست؟
- [سایر] امام مهدی (عج) چگونه به یاد امام حسین (ع) هستند؟
- [سایر] رهآورد حکومت امام زمان (عج) از دیدگاه امام علی (ع) چیست؟
- [سایر] آیا ظهور امام زمان (عج) به علت شهادت امام حسین (ع) به تأخیر افتاده است؟
- [سایر] این که امام زمان (عج)، انتقام خون امام حسین (ع) را میگیرند به چه معناست؟
- [سایر] چگونه نگاه اصلاحگرایانه امام عصر (عج) در امتداد اصلاحات امام حسین (ع) است؟
- [سایر] حضرت مهدی (عج) چه ویژگیهایی برای امام حسین (ع) بیان نمودهاند؟
- [سایر] چرا به امام زمان (عج)، طلب کننده خون امام حسین (ع) میگویند؟
- [سایر] چرا امام زمان (عج)، هر صبح و شب برای مصیبت امام حسین (ع) گریه میکنند؟
- [سایر] امام زمان (عج) چگونه از قاتلان امام حسین (ع) که مرده اند، انتقام می گیرد؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.