بنا بر روایات، شمایل حضرت مهدی علیه السلام به هنگام ظهور چگونه است؟
محدثان معتبر از شیعه و سنی، بنابر احادیث بسیار از رسول اکرم(ص) و امام علی(ع) و دیگر امامان(ع)، شمایل و اوصاف امام مهدی را در کتاب‌های خویش آورده‌اند: (چهره‌اش گندمگون، ابروانش هلالی و کشیده، چشمانش سیاه و درشت و جذاب، شانه‌اش پهن، دندان‌هایش براق و گشاده، بینی‌اش کشیده و زیبا، پیشانی‌اش بلند و تابنده، استخوانبندی‌اش استوار و صخره‌سان،‌ دستان و انگشتانش درشت، گونه‌هایش کم‌گوشت و اندکی متمایل به زردی که از بیداری شب عارض شده، خالی مشکین بر گونه راستش پیچیده و محکم، موی سرش بر لاله گوش ریخته و به قولی به دوشش ریخته، اندامش متناسب و زیبا و نگاهش دگرگون کننده، خروشش دریاسان، فریادش همه‌گیر و...) (1) شبلنجی عالم بزرگ اهل سنت در نورالابصار می‌نویسد: (امام مهدی دارای چشمان سیاه و ابروان پیوسته، بینی بلند و قلمی، ریش انبوه و خال هاشمی در گونه راست است.) امیرالمومنین در بالای منبر فرمود: (در آخرالزمان مردی از نسل من با صورتی سرخ و سفید، فراخ شکم، ران قوی و شانه‌ای سترگ خروج می‌نماید که در پشتش دو خال است؛ یکی رنگ پوست بدن و دیگری شبیه خال پیغمبر است.) (2) اباصلت از امام رضا درباره خصوصیات و شمایل حضرت هنگام ظهور پرسید و آن حضرت فرمود: (نشانه قائم ما این است که در سن یک پیرمرد و به صورت یک جوان است، طوری‌که هرکس حضرتش را ببیند او را چهل ساله یا کمتر می‌پندارد و تا هنگام مرگ اثر پیری بر او ظاهر نشود.) (3) امیرالمومنین فرمود: (مهدی چهل ساله در بین مردم می‌آید.) (4) مفضل‌بن‌عمر از امام صادق روایت کرده که ایشان فرمود: (آنگاه که خداوند به حضرت قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به سوی خویش دعوت کند و به خداوند سوگندشان دهد و به حق خویش آن‌ها را بخواند و به اینکه بین ایشان به روش رسول خدا رفتار کند و به کردار آن حضرت عمل کند. آنگاه خداوند جبرییل را می‌فرستد که نزد او بیاید، جبرییل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می‌آید و می‌گوید: به چه چیز مردم را می‌خوانی؟ حضرت قائم دعوت خود را به او خبر دهد. جبرییل می‌گوید من نخستین کسی هستم که با تو بیعت می‌نمایم، دست خویش را برای بیعت باز کن. پس دست به دست آن حضرت گزارده و سپس متجاوز از 310 مرد نزد او بیایند و با او بیعت نمایند و در مکه می‌ماند تا یارانش به ده‌هزار نفر برسد،‌ سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد.)(5) و نیز وارد شده که: حضرت قائم پشت به حرم (خانه کعبه) دست خود را دراز می‌کند مثل دست موسی... آنگاه می‌فرماید: این دست خداست و از جانب خداست و به امر خدا کشیده شده و این آیه را تلاوت می‌کند: (ان الذین یبایعونک انما یبایعون الله یدالله فوق ایدیهم فمن نکث فانما ینکث علی نفسه...) پس اول کسی که دست آن حضرت را بوسیده و با آن جناب بیعت می‌نماید جبرئیل است و پشت سر او فرشتگان و نجبای جن و نقیبان آن حضرت بیعت می‌کنند.(6) پی‌نوشت‌ها: 1. خورشید مغرب، ص 28 2. اثبات‌الهداه، ج 7، ص 400 3. کمال‌الدین و تمام‌النعمه، شیخ صدوق، ص 652 4. البیان فی اخبار صاحب‌‌الزمان، گنجی شافعی، ص 495 5. مهدی موعود، ص 1154 6. اسرارالعقاید، ج 2، ص 100 منبع: پورتال جامع مهدویت
عنوان سوال:

بنا بر روایات، شمایل حضرت مهدی علیه السلام به هنگام ظهور چگونه است؟


پاسخ:

محدثان معتبر از شیعه و سنی، بنابر احادیث بسیار از رسول اکرم(ص) و امام علی(ع) و دیگر امامان(ع)، شمایل و اوصاف امام مهدی را در کتاب‌های خویش آورده‌اند:
(چهره‌اش گندمگون، ابروانش هلالی و کشیده، چشمانش سیاه و درشت و جذاب، شانه‌اش پهن، دندان‌هایش براق و گشاده، بینی‌اش کشیده و زیبا، پیشانی‌اش بلند و تابنده، استخوانبندی‌اش استوار و صخره‌سان،‌ دستان و انگشتانش درشت، گونه‌هایش کم‌گوشت و اندکی متمایل به زردی که از بیداری شب عارض شده، خالی مشکین بر گونه راستش پیچیده و محکم، موی سرش بر لاله گوش ریخته و به قولی به دوشش ریخته، اندامش متناسب و زیبا و نگاهش دگرگون کننده، خروشش دریاسان، فریادش همه‌گیر و...) (1)
شبلنجی عالم بزرگ اهل سنت در نورالابصار می‌نویسد: (امام مهدی دارای چشمان سیاه و ابروان پیوسته، بینی بلند و قلمی، ریش انبوه و خال هاشمی در گونه راست است.)
امیرالمومنین در بالای منبر فرمود: (در آخرالزمان مردی از نسل من با صورتی سرخ و سفید، فراخ شکم، ران قوی و شانه‌ای سترگ خروج می‌نماید که در پشتش دو خال است؛ یکی رنگ پوست بدن و دیگری شبیه خال پیغمبر است.) (2)
اباصلت از امام رضا درباره خصوصیات و شمایل حضرت هنگام ظهور پرسید و آن حضرت فرمود: (نشانه قائم ما این است که در سن یک پیرمرد و به صورت یک جوان است، طوری‌که هرکس حضرتش را ببیند او را چهل ساله یا کمتر می‌پندارد و تا هنگام مرگ اثر پیری بر او ظاهر نشود.) (3)
امیرالمومنین فرمود: (مهدی چهل ساله در بین مردم می‌آید.) (4)
مفضل‌بن‌عمر از امام صادق روایت کرده که ایشان فرمود: (آنگاه که خداوند به حضرت قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به سوی خویش دعوت کند و به خداوند سوگندشان دهد و به حق خویش آن‌ها را بخواند و به اینکه بین ایشان به روش رسول خدا رفتار کند و به کردار آن حضرت عمل کند. آنگاه خداوند جبرییل را می‌فرستد که نزد او بیاید، جبرییل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می‌آید و می‌گوید: به چه چیز مردم را می‌خوانی؟ حضرت قائم دعوت خود را به او خبر دهد. جبرییل می‌گوید من نخستین کسی هستم که با تو بیعت می‌نمایم، دست خویش را برای بیعت باز کن. پس دست به دست آن حضرت گزارده و سپس متجاوز از 310 مرد نزد او بیایند و با او بیعت نمایند و در مکه می‌ماند تا یارانش به ده‌هزار نفر برسد،‌ سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد.)(5)
و نیز وارد شده که: حضرت قائم پشت به حرم (خانه کعبه) دست خود را دراز می‌کند مثل دست موسی... آنگاه می‌فرماید: این دست خداست و از جانب خداست و به امر خدا کشیده شده و این آیه را تلاوت می‌کند: (ان الذین یبایعونک انما یبایعون الله یدالله فوق ایدیهم فمن نکث فانما ینکث علی نفسه...) پس اول کسی که دست آن حضرت را بوسیده و با آن جناب بیعت می‌نماید جبرئیل است و پشت سر او فرشتگان و نجبای جن و نقیبان آن حضرت بیعت می‌کنند.(6)

پی‌نوشت‌ها:
1. خورشید مغرب، ص 28
2. اثبات‌الهداه، ج 7، ص 400
3. کمال‌الدین و تمام‌النعمه، شیخ صدوق، ص 652
4. البیان فی اخبار صاحب‌‌الزمان، گنجی شافعی، ص 495
5. مهدی موعود، ص 1154
6. اسرارالعقاید، ج 2، ص 100
منبع: پورتال جامع مهدویت





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین