شرح پرسش: منظور از توقیعات امام زمان علیه السلام چیست؟ آیا حضرت مهدی علیه السلام آنها را به دست شریف خود مینوشتند؟ لطفا یک نمونه از این توقیعات را ذکر کنید. پاسخ: در زمان غیبت صغری نایبان امام، سوالهای مردم را خدمت امام مهدی علیه السلام برده و جواب کتبی آنها را برمیگرداندند. این پاسخهای کتبی از ناحیه امام را اصطلاحاً (توقیع)(1) میگویند. محمد بن عثمان عمری گوید: از ناحیه مقدسه امام توقیعاتی صادر شد که خطش را خوب میشناسم.(2) اسحاق بن یعقوب میگوید: (توسط محمد بن عثمان مسائل مشکلی را به حضور مقدس امام فرستادم و جوابش را به دستخط مبارک حضرت امام مهدی علیه السلام دریافت نمودم.)(3) شیخ صدوق میگفت: (توقیعی که به خط امام زمان علیه السلام برای پدرم صادر شده بود، اکنون نزد من موجود است.)(4) ازجمله توقیعات حضرت ولیعصر علیه السلام توقیعی است که به شیخ مفید مرحمت فرمودهاند: (به برادر استوار، درستکردار، رشید و هدایت یافته، شیخ مفید ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان -که خدا عزت و احترامش را پایدار بدارد- سلام بر تو ای دوست بااخلاص در دین، که در اعتقاد به ما از روی علم و یقین بر دیگران امتیاز داری. در منظر تو خداوندی را که جز او خدایی نیست، سپاس گزارده و از او درود و رحمت بر آقا و مولا و پیامبرمان، حضرت محمد و خاندان پاکش را خواستاریم. و تو را آگاه میکنیم که به ما اجازه داده شده که تو را به شرافت و افتخار مکاتبه مفتخر سازیم و موظف کنیم تا آنچه به تو مینویسیم به دوستان ما، که نزد تو میباشند برسانی. دوستانی که خداوند به اطاعت از خود گرامیشان بدارد و با حراست و عنایت خود امورشان را کفایت کند و مشکلاتشان را برطرف سازد. پس تو به آنچه که یادآور میشویم متوجه و آگاه باش و در رسانیدن آن به کسانیکه اعتماد به آنها داری بر طبق آنچه که برای تو -اگر خدا بخواهد- ترسیم و تعیین میکنیم، عمل کن. ما اگرچه هماکنون در مکانی دور از جایگاه ستمگران سکونت گزیدهایم -که خداوند صلاح ما و شیعیان باایمانمان را تا زمانیکه حکومت دنیا به دست تبهکاران میباشد در این کار به ما ارائه فرموده است- با این حال بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست... ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبردهایم و اگر جز این بود، دشواریها و معصیتها بر شما فرود میآمد و دشمنان، شما را ریشهکن میکردند. پس تقوای الهی پیشه کنید و ما را یاری دهید تا از فتنهای که به شما روی میآورد، شما را نجات بخشیم؛ فتنه و آشوبی که هرکس مرگش فرا رسیده باشد از آن هلاک میگردد و آنکس که به آرزوی خویش رسیده باشد، از آن دور ماند و آن فتنه نشانه نزدیک شدن حرکت و جنبش ما و آگاه ساختن شما به امر و نهی خداست و خداوند نور خود را تمام خواهد کرد، گرچه مشرکان را خوش نیاید... هریک از شما باید کاری کند که وی را به محبت و دوستی ما نزدیک کند و از آنچه خوشایند ما نبود و باعث کراهت و خشم ماست دوری گزیند؛ زیرا امر ما ناگهان فرا میرسد، در هنگامی که توبه و بازگشت سودی ندارد و پشیمانی از گناه، از کیفر ما نجات نمیبخشد. خداوند راه رشد و هدایت را به شما نشان دهد و به رحمت خود وسایل توفیق را به آسانی برایتان فراهم سازد.)(5) معرفی منابع برای مطالعه بیشتر: 1- توقیع روزنهای به آفتاب، مجله مبلغان، ش35 2- درآمدی بر شناخت توقیعات، مجله موعود، ش27. 3- پیام امام زمان (عج)، حجازی. پینوشتها: 1) توقیع در لغت به معنی امضا کردن و یا حاشیهنویسی نامه و کتاب است. 2) بحارالانوار، ج51، ص33. 3) اثباتالهداه، ج7، ص460. 4) دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص133. 5) احتجاج، طبرسی، ج2، ص497. منبع: پورتال جامع مهدویت
شرح پرسش:
منظور از توقیعات امام زمان علیه السلام چیست؟ آیا حضرت مهدی علیه السلام آنها را به دست شریف خود مینوشتند؟ لطفا یک نمونه از این توقیعات را ذکر کنید.
پاسخ:
در زمان غیبت صغری نایبان امام، سوالهای مردم را خدمت امام مهدی علیه السلام برده و جواب کتبی آنها را برمیگرداندند. این پاسخهای کتبی از ناحیه امام را اصطلاحاً (توقیع)(1) میگویند.
محمد بن عثمان عمری گوید: از ناحیه مقدسه امام توقیعاتی صادر شد که خطش را خوب میشناسم.(2)
اسحاق بن یعقوب میگوید: (توسط محمد بن عثمان مسائل مشکلی را به حضور مقدس امام فرستادم و جوابش را به دستخط مبارک حضرت امام مهدی علیه السلام دریافت نمودم.)(3)
شیخ صدوق میگفت: (توقیعی که به خط امام زمان علیه السلام برای پدرم صادر شده بود، اکنون نزد من موجود است.)(4)
ازجمله توقیعات حضرت ولیعصر علیه السلام توقیعی است که به شیخ مفید مرحمت فرمودهاند:
(به برادر استوار، درستکردار، رشید و هدایت یافته، شیخ مفید ابوعبدالله محمد بن محمد بن نعمان -که خدا عزت و احترامش را پایدار بدارد- سلام بر تو ای دوست بااخلاص در دین، که در اعتقاد به ما از روی علم و یقین بر دیگران امتیاز داری. در منظر تو خداوندی را که جز او خدایی نیست، سپاس گزارده و از او درود و رحمت بر آقا و مولا و پیامبرمان، حضرت محمد و خاندان پاکش را خواستاریم. و تو را آگاه میکنیم که به ما اجازه داده شده که تو را به شرافت و افتخار مکاتبه مفتخر سازیم و موظف کنیم تا آنچه به تو مینویسیم به دوستان ما، که نزد تو میباشند برسانی. دوستانی که خداوند به اطاعت از خود گرامیشان بدارد و با حراست و عنایت خود امورشان را کفایت کند و مشکلاتشان را برطرف سازد. پس تو به آنچه که یادآور میشویم متوجه و آگاه باش و در رسانیدن آن به کسانیکه اعتماد به آنها داری بر طبق آنچه که برای تو -اگر خدا بخواهد- ترسیم و تعیین میکنیم، عمل کن.
ما اگرچه هماکنون در مکانی دور از جایگاه ستمگران سکونت گزیدهایم -که خداوند صلاح ما و شیعیان باایمانمان را تا زمانیکه حکومت دنیا به دست تبهکاران میباشد در این کار به ما ارائه فرموده است- با این حال بر اخبار و احوال شما آگاهیم و هیچ چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست... ما در رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبردهایم و اگر جز این بود، دشواریها و معصیتها بر شما فرود میآمد و دشمنان، شما را ریشهکن میکردند.
پس تقوای الهی پیشه کنید و ما را یاری دهید تا از فتنهای که به شما روی میآورد، شما را نجات بخشیم؛ فتنه و آشوبی که هرکس مرگش فرا رسیده باشد از آن هلاک میگردد و آنکس که به آرزوی خویش رسیده باشد، از آن دور ماند و آن فتنه نشانه نزدیک شدن حرکت و جنبش ما و آگاه ساختن شما به امر و نهی خداست و خداوند نور خود را تمام خواهد کرد، گرچه مشرکان را خوش نیاید... هریک از شما باید کاری کند که وی را به محبت و دوستی ما نزدیک کند و از آنچه خوشایند ما نبود و باعث کراهت و خشم ماست دوری گزیند؛ زیرا امر ما ناگهان فرا میرسد، در هنگامی که توبه و بازگشت سودی ندارد و پشیمانی از گناه، از کیفر ما نجات نمیبخشد. خداوند راه رشد و هدایت را به شما نشان دهد و به رحمت خود وسایل توفیق را به آسانی برایتان فراهم سازد.)(5)
معرفی منابع برای مطالعه بیشتر:
1- توقیع روزنهای به آفتاب، مجله مبلغان، ش35
2- درآمدی بر شناخت توقیعات، مجله موعود، ش27.
3- پیام امام زمان (عج)، حجازی.
پینوشتها:
1) توقیع در لغت به معنی امضا کردن و یا حاشیهنویسی نامه و کتاب است.
2) بحارالانوار، ج51، ص33.
3) اثباتالهداه، ج7، ص460.
4) دادگستر جهان، ابراهیم امینی، ص133.
5) احتجاج، طبرسی، ج2، ص497.
منبع: پورتال جامع مهدویت
- [سایر] توقیعات حضرت مهدی علیه السلام دربردارنده چه موضوعاتی است؟
- [سایر] صحّت صدور توقیعات از سوی حضرت مهدی علیه السلام، چگونه مشخّص میشود؟
- [سایر] آیا توقیعات به خط خود حضرت مهدی علیه السلام بوده است ؟
- [سایر] امام حسین علیه السلام درباره غیبت امام زمان علیه السلام چه فرمودهاند؟
- [سایر] حکمت غیبت امام زمان علیه السلام چیست؟
- [سایر] فایده غیبت امام زمان علیه السلام چیست؟
- [سایر] فلسفه غیبت امام زمان علیه السلام چیست؟
- [سایر] آیا امام علی علیه السلام به غیبت امام زمان علیه السلام اشاره کردهاند؟
- [سایر] راز غیبت امام زمان(علیه السلام)چیست؟
- [سایر] آیا امام حسن علیه السلام از غیبت امام زمان علیه السلام خبر دادهاند؟
- [آیت الله جوادی آملی] .اذان, هجده جمله است : (االله اکبر ) چهار مرتبه، (أشهد أن لا إله الاّ االله )، (أشهد أنّ محمداً رسول االله )، (حیّ علی الصلاة )، (حیّ علی الفلاح)، (حیّ علی خیر العمل )، (االله اکبر )، (لا إله الاّ االله )، هر کدام دو مرتبه، و اقامه , هفده جمله است : دو مرتبه (االله اکبر )، از اول اذان و یک مرتبه (لا إله الاّ االله ) از آخر آن , کم می شود و دو مرتبه (قد قامت الصلاة ) بعد از (حیّ علی خیر العمل) افزوده میشود.
- [آیت الله سبحانی] اذان هیجده جمله است: اللّهُ أَکْبَر چهار مرتبه. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، حَیَّ عَلَی الفَلاَح، حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، اللّهُ أَکْبَر، لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أَکْبَر از اول اذان و یک مرتبه لاَ اِلهَ اِلاَّ اللّهُ از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ باید دو مرتبه قَدْ قامَتِ الصَّلاةُ اضافه نمود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اذان هیجده جمله است: "اللهُ أکْبَرُ" چهار مرتبه؛ "أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللهُ" "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله" "حَیَّ عَلی الصّلاة" "حَیَّ عَلَی الْفَلاَح" "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل" "اللهُ أَکْبَرُ" "لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله" هر یک دو مرتبه. اقامه هفده جمله است یعنی: دو مرتبه "اللهُ أکْبَرُ" از اول اذان و یک مرتبه "لا إِلَهَ إِلاَّ الله" از آخر آن کم می شود وبعد از گفتن "حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل"باید دو مرتبه "قَدْ قامَتِ الصَّلاة" اضافه نمود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اذان هیجده جمله است: اَلله اکبرُ چهار مرتبه اَشهدُ اَنْ لا الهَ اِلاّاللهُ، اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسولُ الله حیَّ عَلَی الصَّلوةِ حَیَّ عَلَی الفَلاحِ حَیَّ عَلی خیرِ العملِ، الله اکبرُ لااِلَه اِلاّالله هر یک دو مرتبه و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اوّل اذان و یک مرتبه لااِلهَ اِلاّالله از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حَیَّ عَلَی خیرِ العَمَل باید دو مرتبه قَد قامَتِ الصَّلوةُ اضافه نمود.
- [آیت الله خوئی] اذان هیجده جمله است:" الله اکبر" چهار مرتبه،" اشهد ان لا اله الا الله، أشهد ان محمداً رسول الله، حی علی الصلاة، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه" الله اکبر" از اوّل اذان، و یک مرتبه" لا اله الا الله" از آخر آن کم میشود، و بعداز گفتن" حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه" قد قامت الصلاه" اضافه نمود.
- [امام خمینی] اذان هیجده جمله است: "الله اکبر" چهار مرتبه، "اشهد ان لا اله الا الله،اشهد ان محمدا رسول الله، حی علی الصلاه، حی علی الفلاح، حی علی خیر العمل، الله اکبر، لا اله الا الله"، هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه"الله اکبر" از اول اذان، و یک مرتبه "لا اله الا الله" از آخر آن کم می شود، و بعداز گفتن "حی علی خیر العمل" باید دو مرتبه "قد قامت الصلاه" اضاضه نمود.
- [آیت الله بهجت] اذان هیجده جمله است: (اللّه اَکبَر) چهار مرتبه؛ (اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ اِلاَّ اللّه)؛ (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه)؛ (حَی عَلَی الصَّلاة)؛ (حَی عَلَی الفَلاح)؛ (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل)؛ (اللّه اَکبَر)؛ (لا اِلهَ اِلاَّ اللّه) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللّه اکبر) از اول اذان و یک مرتبه (لا اِلهَ الاَّ اللّه) از آخر آن کم میشود، و بعد از گفتن (حَی عَلی خَیرِ الْعَمَل) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصَّلاة) اضافه نمود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اذان هیجده جمله است: )اللّهُ أکْبَر( چهار مرتبه، )أشْهَدُ أن لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ، أشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّه، حَیَّ عَلی الصَّلاِْ، حَیَّ عَلی الفَلاحِ، حَیَّ عَلی خَیْرِ العَمَل، اللّهُ اکْبَر، لا اًّلهَ اًّلاّ اللّه( هریک دو مرتبه . واقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه اللّهُ أکبَر از اوّل اذان ویک مرتبه )لا اًّلهَ اًّلاّ اللّهُ( از آخر آن کم میشود و بعد از گفتن )حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَل(، باید دو مرتبه )قَدْ قامَتِ الصّلاْ( اضافه نمود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اذان هیجده جمله دارد: (اللَّهُ أکبَر) چهار مرتبه، (أَشْهَدُ أَنْ لا إلهَ إلّا اللَّهُ)، (أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه)، (حَیَّ علی الصَّلاةِ)، (حَیَّ علی الفَلاحِ)، (حَیَّ علی خَیْرِ العَمَلِ)، (اللَّه أکبَر)، (لا إلهَ إلّا اللَّهُ) هر یک دو مرتبه. و اقامه هفده جمله است؛ یعنی دو مرتبه (اللَّه أکبَر) از اول اذان و یک مرتبه (لا إلهَ إلّا اللَّهُ) از آخر آن کم میشود و بعد از گفتن (حَیَّ علی خَیْرِ العَمَلِ) باید دو مرتبه (قَدْ قامَتِ الصّلاة) اضافه نمود.
- [آیت الله وحید خراسانی] اذان هیجده جمله است الله اکبر چهار مرتبه اشهد ان لا اله الا الله اشهد ان محمدا رسول الله حی علی الصلاه حی علی الفلاح حی علی خیر العمل الله اکبر لا اله الا الله هر یک دو مرتبه و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبر از اول اذان و یک مرتبه لا اله الا الله از اخر ان کم می شود و بعد از گفتن حی علی خیر العمل باید دو مرتبه قد قامت الصلاه اضافه نمود