شرح پرسش: آیا نظام جهان و خورشید و ماه به دست خدا است پس چرا اگر امام زمان نباشد وضع جهان به هم میخورد؟ پاسخ: براساس ادلهی عقلی و نقلی جز خداوند متعال مدبری در جهان آفرینش وجود ندارد و تنها خداوند متعال به کار تدبیر این جهان میپردازد و در صورتی که ما برای جهان مدبر دیگری جز خدا تصور کنیم این شرک است و خرد آن را انکار میکند. ولی پوشیده نماند که اعتقاد به این حقیقت مذکور منافات ندارد که خداوند متعال در کار تدبیر جهان علل و اسباب و عواملی را مؤثر قرار داده باشد مانند این که مسأله قبض ارواح و گرفتن جانها کار خداست و به وسیله فرشتگان و فرشته بزرگتری به نام عزرائیل صورت میگیرد و یا مسأله تقسیم ارزاق کار خداست ولی به وسیله فرشتگان و میکائیل انجام میشود و این بدان معنی نیست که خداوند اینها را به کار گماشته و خودش کنار نشسته باشد. بلکه هستی تمام این فرشتگان و تمام عوامل مؤثّر در هر لحظه از آن خدا است و بر این اساس کاری که این واسطهها انجام میدهند حقیقتاً به خداوند نسبت داده میشود. بنابراین اگر خداوند وجود امامان را در نظام آسمانها مؤثر داده باشد چنان که از بسیاری روایات و جملات دعاها استفاده میگردد بدین معنی نیست که آنها شریک خدا باشند و یا خداوند از تأثیر بر کنار باشد بلکه تأثیر آنها و نگهداری آنها همان نگهداری خداست بدان لحاظ که آنان استقلالی از خویشتن ندارند و هستی و بقای هستی آنان تمام از خدا است. منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام
شرح پرسش:
آیا نظام جهان و خورشید و ماه به دست خدا است پس چرا اگر امام زمان نباشد وضع جهان به هم میخورد؟
پاسخ:
براساس ادلهی عقلی و نقلی جز خداوند متعال مدبری در جهان آفرینش وجود ندارد و تنها خداوند متعال به کار تدبیر این جهان میپردازد و در صورتی که ما برای جهان مدبر دیگری جز خدا تصور کنیم این شرک است و خرد آن را انکار میکند.
ولی پوشیده نماند که اعتقاد به این حقیقت مذکور منافات ندارد که خداوند متعال در کار تدبیر جهان علل و اسباب و عواملی را مؤثر قرار داده باشد مانند این که مسأله قبض ارواح و گرفتن جانها کار خداست و به وسیله فرشتگان و فرشته بزرگتری به نام عزرائیل صورت میگیرد و یا مسأله تقسیم ارزاق کار خداست ولی به وسیله فرشتگان و میکائیل انجام میشود و این بدان معنی نیست که خداوند اینها را به کار گماشته و خودش کنار نشسته باشد. بلکه هستی تمام این فرشتگان و تمام عوامل مؤثّر در هر لحظه از آن خدا است و بر این اساس کاری که این واسطهها انجام میدهند حقیقتاً به خداوند نسبت داده میشود.
بنابراین اگر خداوند وجود امامان را در نظام آسمانها مؤثر داده باشد چنان که از بسیاری روایات و جملات دعاها استفاده میگردد بدین معنی نیست که آنها شریک خدا باشند و یا خداوند از تأثیر بر کنار باشد بلکه تأثیر آنها و نگهداری آنها همان نگهداری خداست بدان لحاظ که آنان استقلالی از خویشتن ندارند و هستی و بقای هستی آنان تمام از خدا است.
منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام
- [سایر] چرا با وجود فساد در جهان حضرت مهدی علیه السلام ظهور نمی کنند؟
- [سایر] چرا حضرت مهدی علیه السلام با وجود افراد متدین زیاد در جهان، ظهور نمی کند؟
- [سایر] امام زمان(علیه السلام) در کدام نقطه از جهان ظهور می کنند؟
- [سایر] وضعیت جهان پس از ظهور امام زمان چگونه خواهد بود؟ حکومت ایشان چگونه است؟
- [سایر] در نهج البلاغه، آینده جهان در پرتو حکومت امام زمان (عج) چگونه بیان شده است؟
- [سایر] چگونه حضرت مهدی علیه السلام با یاران اندکشان جهان را تسخیر می کنند؟
- [سایر] آیا امام مهدی (ع) با اجبار اسلام را در جهان پیاده میکنند؟
- [سایر] آیا امام مهدی (عج) با اجبار، اسلام را در جهان پیاده می کنند؟
- [سایر] آیا امام زمان (عج) با جنگ و خونریزی، جهان را پر از عدل و داد میکند؟
- [سایر] کیفیت تسلط امام زمان (عج) بر تمام جهان چگونه خواهد بود عادی یا معجزه؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله بروجردی] قسم چند شرط دارد:اوّل:کسی که قسم میخورد باید بالغ و عاقل باشد و از روی قصد و اختیار قسم بخورد، پس قسم خوردن بچّه و دیوانه و مست و کسی که مجبورش کردهاند، درست نیست و همچنین است اگر در حال عصبانی بودن بیقصد قسم بخورد.دوم:کاری را که قسم میخورد انجام دهد باید حرام و مکروه نباشد و کاری که قسم میخورد ترک کند باید واجب و مستحب نباشد و اگر قسم بخورد که کار مباحی را به جا آورد، باید ترک آن در نظر مردم بهتر از انجامش نباشد و نیز اگر قسم بخورد کار مباحی را ترک کند، باید انجام آن در نظر مردم بهتر از ترکش نباشد.سوم:به یکی از اسمهای خداوند عالم قسم بخورد که به غیر ذات مقدس او گفته نمیشود، مانند خدا و الله و نیز اگر به اسمی قسم بخورد که به غیر خدا هم میگویند، ولی به قدری به خدا گفته میشود که هر وقت کسی آن اسم را بگوید، ذات مقدس حق در نظر میآید، مثل آن که به خالق و رازق قسم بخورد صحیح است.چهارم:قسم را به زبان بیاورد و اگر بنویسد یا در قلبش آن را قصد کند صحیح نیست، ولی آدم لال اگر با اشاره قسم بخورد، صحیح است.پنجم:عمل کردن به قسم برای او ممکن باشد و اگر موقعی که قسم میخورد ممکن باشد و بعداً از عمل به آن عاجز شود، از وقتی که عاجز میشود، قسم او به هم میخورد و همچنین است اگر عمل کردن به نذر به قدری مشقّت پیدا کند که نشود آن را تحمّل کرد.
- [آیت الله بهجت] قسم چند شرط دارد: 1 کسی که قسم میخورد باید بالغ و عاقل باشد و از روی قصد و اختیار قسم بخورد، پس قسم خوردن بچه، دیوانه، مست و کسی که مجبورش کردهاند درست نیست، و همچنین است اگر در حال عصبانیت بدون قصد قسم بخورد. 2 کاری را که قسم میخورد انجام دهد، باید حرام و مکروه نباشد و کاری را که قسم میخورد ترک کند، باید واجب یا مستحب نباشد و قسم بر ترک امری که راجح است، هر چند دنیوی باشد، منعقد نمیشود، و متعلق قسم با رجحان بهطور قطع کفایت میکند، ولی انعقاد قسم در امر متساویالطرفین، یعنی مباح، مبنی بر احتیاط است. 3 به یکی از اسامی خداوند عالم قسم بخورد که به غیر ذات مقدس او گفته نمیشود؛ مانند (خدا) و (اللّه)، و نیز اگر به اسمی قسم بخورد که به غیر خدا هم میگویند، ولی بهقدری بر خدا اطلاق میشود که هر وقت کسی آن اسم را بگوید ذات مقدس حق در نظر میآید، مثل آنکه به (خالق) و (رازق) قسم بخورد، صحیح است. 4 قسم را به زبان بیاورد، و اگر بنویسد یا در قلبش آن را قصد کند، صحیح نیست، ولی شخص لال اگر با اشاره قسم بخورد، صحیح است. 5 عمل کردن به قسم برای او ممکن باشد، و اگر موقعی که قسم میخورد ممکن بوده، ولی بعداً تا آخر وقتی که برای قسم معین کرده عاجز شود، یا برایش مشقت داشته باشد، قسم او از وقتی که عاجز شده بههم میخورد.
- [آیت الله نوری همدانی] اذان هیجده جمله است : اللهً اکبرُ چهار مرتبه اشهدً ان لا الهَ الا اللهً ، اشهدً انّ محّمداً رسولً اللهِ ، حیّ علی الصلاهِ، حیَّ علی الفلاحِ ، حیّ علی خیرِ العملِ ، الله اکبرُ ، لا الهَ الا اللهً هر یک دو مرتبه ، و اقامه هفده جمله است یعنی دو مرتبه الله اکبرُ از اول اذان و یک مرتبه لا اِلَه الّا اللهً از آخر آن کم می شود و بعد از گفتن حیّ علی خیرِ العملِ باید دو مرتبه قد قامتِ الصلاهً اضافه نمود .