در نهج البلاغه، آینده جهان در پرتو حکومت امام زمان (عج) چگونه بیان شده است؟

از امتیازات بزرگ تشیّع در انتظار مصلح جهانی این است که آینده روشن و امیدبخشی را چشم به راه است که توسط عدل گستر جهان ایجاد خواهد شد. بشارت به چنین آینده‌ای را تک تک امامان معصوم داده‌اند و در رأس آن‌ها امیر بیان حضرت علی علیه‌السلام می‌فرماید:
(اَلا وَ مَن اَدرَکَها مِنّا یسری فیها بِسراجٍ مُنیرٍ و یَحذُوا فیها عَلی مِثالٍ الصّالِحینَ لیَحُلَّ فیها ربقاً ورقیق فیها رِقاً... ثمَّ لیشحذنَّ فیها قَومٌ شَحذَ القَین النَّصل تُجلی بِالتَّنزیلِ اَبصارُهُم وَ یُرمی بِالتَّفسیر فی مَسامِعِهِم وَ یغبقونَ کَأسَ الحِکمَةِ بَعدَ الصَّبُوح(1)؛
بیدار باشید آن کس از ما (یعنی حضرت مهدی) که فتنه‌های آینده را دریابد با چراغی روشنگری در آن گام می‌نهد، و بر همان سیره و روش پاکان (و پیامبر و امامان) رفتار می‌کند تا گره‌ها را بگشایدو بردگان (و ملت‌های اسیر) را آزاد سازد... (و بعد از غیبت طولانی او) سپس گروهی برای درهم کوبیدن فتنه‌ها آماده می‌گردند و چونان شمشیرها صیقل می‌خورند، دیده‌هاشان با قرآن روشنایی گیرد، و در گوش‌هاشان تفسیر قرآن طنین افکند، و در صبحگاهان و شامگاهان جام‌های حکمت سر می‌کشند.)

و در جای دیگر فرمود:
(لَتَعْطِفَنَّ الدُّنْیَا عَلَیْنَا بَعْدَ شِمَاسِهَا عَطْفَ الضَّرُوسِ عَلَی وَلَدِهَا(2)، وَتَلاَ عَقِیبَ ذَلِکَ: وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الاَْرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ(3)؛
دنیا پس از سرکشی (در زمان ظهور حضرت مهدی) به ما روی می‌کند، چونان شتر مادّه بدخو که به بچه خود مهربان گردد. پس این آیه را تلاوت کرد: و اراده کردیم که بر مستضعفین زمین منّت گذارده آنان را امامان و وارثان (حکومت‌ها) گردانیم.)

جملات فوق مانند اشاره به فوتوریسم (Futurism) = (آینده‌نگری) است. نظر امیرمؤمنان علیه‌السلام یک آینده‌نگری مثبت است که آینده جهان را روشن و متکامل می‌شناساند، بر خلاف برخی نظریه‌پردازان امروزی که آینده دنیا را تاریک، وحشت‌زا معرفی می‌کنند.

پی‌نوشت‌ها:
1. نهج البلاغه، ترجمه: محمد دشتی، ص 274، خطبه 150.
2. همان، ص 672، حکمت 209.
3. سوره قصص، آیه 5.