شرح پرسش: به چه علت درباره علایم ظهور امام زمان (عج) این همه صحبت به میان آمده است و از ریز به ریز حوادث آخرالزمان توسط پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) سخن گفته شده است؟ پاسخ: 1. با تحقّق این نشانه‌ها و انطباق این اوصاف در وجود امام زمان(عج) به هنگام ظهور، همه شک‌ها و تردیدها برداشته می‌شود و مردم منتظر ظهور، در اوج یقین و ایمان و آگاهی، او را خواهند شناخت و با وجود انبوه نشانه‌ها و تحقّق صفات در وجود گرامی او، دیگر فرصتی برای صاحبان دل‌های بیمار نمی‌ماند که در مورد آن حضرت تردید کنند و یا بذر تردید بیفشانند!! 2. خداوند می‌دانست که شمار بسیاری از گمراهان و هواپرستان، به دروغ و دجّال گری و نیرنگ، ادعای مهدویت می‌کنند؛ به همین جهت این نشانه‌های مهم را قرار داد تا مردم با آگاهی از آنها، نه تنها فریب ادعاهای گمراهان و وسوسه‌های شیطان‌ها را نخورند؛ بلکه همین نشانه‌ها، ادّعای باطل و دروغین مدّعیان مهدویت را با شکست و رسوایی روبه‌رو سازد و میدانی برای دجّال‌گری آنان نگذارد. 3. علایم ظهور نشانه‌های نزدیک شدن فرج آل محمدصلی الله علیه وآله است. بنابراین با تحقّق هر یک از آنها، نور امید در دل‌های مؤمنان پرفروغ‌تر شده و بر اثر آن، مقاومت آنان در برابر سختی‌ها دوچندان می‌شود و گذر از مسیر پرتلاطم دوران غیبت برایشان آسان می‌گردد. با تحقق هر یک از این نشانه‌ها، مؤمنان خود را برای درک آن روز بزرگ و همراهی و همکاری با امام مهدی(عج) آماده می‌کنند و حرکت اصلاحی آنان، شتاب بیشتری می‌یابد. 4. این علامات و نشانه‌ها فی نفسه جنبه تشریفاتی دارد و خداوند به وسیله آنها، از مقام آن حضرت تجلیل می‌کند؛ چنان‌که از مقام خاتم‌الانبیاء، به نظیر این علامات تجلیل کرد. پس ظهور این نشانه‌ها بر عظمت آن حضرت و اهمیت مقاصد و آرمان‌های او دلالت دارد. 5.این علایم نوید دادن به مؤمنان است به این که پیش از ظهور پرچمهایی قیام خواهند کرد که به حق دعوت و در این راه تلاش میکنند، و تآکیدی است بر واجب بودن گردآمدن به دور آن پرچمها و یاری دادن آنها. 6. صدها مورد از نشانه های ظهور تحت عنوان (علایم آخرالزمان ) در روایات مربوط برشمرده شده که به اثرات جدا ماندن مردم از تعالیم اسلام و محروم ماندن آنان از سرپرستی آشکار معصومین، علیهم السلام، اشاره دارند. مانند: از بین رفتن اهمیت نماز، خیانت در امانت، حلال شمردن دروغ و علنی شدن فحشا. اینها تاکید بر این است که منتظران باید پایبند به آموزهای دینی باشند و سلامت روحی و اخلاقی خود را حفظ کنند. با مقایسه برخی روایات مربوط به نشانه های ظهور با برخی دیگر می توان به نکاتی هشدار دهنده و عبرت آموز و بیداری آفرین دست یافت. چنانکه وقتی در روایتی می خوانیم که قبل از ظهور شرایطی پیش می آید که از (قرآن ) جز رسم و از (اسلام ) جز اسم آن باقی نماند، شرح همین نشانه را در روایتی می یابیم که: (قبل از ظهور، بردباری، ضعف به شمار می آید و ستمگری، افتخار. شهادت به دروغ پدیدار می گردد و تهمتها مورد قبول قرار می گیرد. قرآنها آراسته می شوند و مساجد زینت می یابند. دروغگو مورد تصدیق قرار می گیرد و خیانتکار مورد امانت واقع می شود.) porseman.org
شرح پرسش:
به چه علت درباره علایم ظهور امام زمان (عج) این همه صحبت به میان آمده است و از ریز به ریز حوادث آخرالزمان توسط پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) سخن گفته شده است؟
پاسخ:
1. با تحقّق این نشانهها و انطباق این اوصاف در وجود امام زمان(عج) به هنگام ظهور، همه شکها و تردیدها برداشته میشود و مردم منتظر ظهور، در اوج یقین و ایمان و آگاهی، او را خواهند شناخت و با وجود انبوه نشانهها و تحقّق صفات در وجود گرامی او، دیگر فرصتی برای صاحبان دلهای بیمار نمیماند که در مورد آن حضرت تردید کنند و یا بذر تردید بیفشانند!!
2. خداوند میدانست که شمار بسیاری از گمراهان و هواپرستان، به دروغ و دجّال گری و نیرنگ، ادعای مهدویت میکنند؛ به همین جهت این نشانههای مهم را قرار داد تا مردم با آگاهی از آنها، نه تنها فریب ادعاهای گمراهان و وسوسههای شیطانها را نخورند؛ بلکه همین نشانهها، ادّعای باطل و دروغین مدّعیان مهدویت را با شکست و رسوایی روبهرو سازد و میدانی برای دجّالگری آنان نگذارد.
3. علایم ظهور نشانههای نزدیک شدن فرج آل محمدصلی الله علیه وآله است. بنابراین با تحقّق هر یک از آنها، نور امید در دلهای مؤمنان پرفروغتر شده و بر اثر آن، مقاومت آنان در برابر سختیها دوچندان میشود و گذر از مسیر پرتلاطم دوران غیبت برایشان آسان میگردد. با تحقق هر یک از این نشانهها، مؤمنان خود را برای درک آن روز بزرگ و همراهی و همکاری با امام مهدی(عج) آماده میکنند و حرکت اصلاحی آنان، شتاب بیشتری مییابد.
4. این علامات و نشانهها فی نفسه جنبه تشریفاتی دارد و خداوند به وسیله آنها، از مقام آن حضرت تجلیل میکند؛ چنانکه از مقام خاتمالانبیاء، به نظیر این علامات تجلیل کرد. پس ظهور این نشانهها بر عظمت آن حضرت و اهمیت مقاصد و آرمانهای او دلالت دارد.
5.این علایم نوید دادن به مؤمنان است به این که پیش از ظهور پرچمهایی قیام خواهند کرد که به حق دعوت و در این راه تلاش میکنند، و تآکیدی است بر واجب بودن گردآمدن به دور آن پرچمها و یاری دادن آنها.
6. صدها مورد از نشانه های ظهور تحت عنوان (علایم آخرالزمان ) در روایات مربوط برشمرده شده که به اثرات جدا ماندن مردم از تعالیم اسلام و محروم ماندن آنان از سرپرستی آشکار معصومین، علیهم السلام، اشاره دارند. مانند: از بین رفتن اهمیت نماز، خیانت در امانت، حلال شمردن دروغ و علنی شدن فحشا. اینها تاکید بر این است که منتظران باید پایبند به آموزهای دینی باشند و سلامت روحی و اخلاقی خود را حفظ کنند.
با مقایسه برخی روایات مربوط به نشانه های ظهور با برخی دیگر می توان به نکاتی هشدار دهنده و عبرت آموز و بیداری آفرین دست یافت. چنانکه وقتی در روایتی می خوانیم که قبل از ظهور شرایطی پیش می آید که از (قرآن ) جز رسم و از (اسلام ) جز اسم آن باقی نماند، شرح همین نشانه را در روایتی می یابیم که:
(قبل از ظهور، بردباری، ضعف به شمار می آید و ستمگری، افتخار. شهادت به دروغ پدیدار می گردد و تهمتها مورد قبول قرار می گیرد. قرآنها آراسته می شوند و مساجد زینت می یابند. دروغگو مورد تصدیق قرار می گیرد و خیانتکار مورد امانت واقع می شود.)
porseman.org
- [سایر] نشانه های ظهور امام زمان (عج) را بیان نمایید ؟
- [سایر] نشانه های ظهور امام زمان (عج) چیست؟ آیا فرج نزدیک است؟
- [سایر] علائم ظهور حضرت مهدی(عج) چیست؟
- [سایر] آیا علایم ظهور امام زمان (عج) مورد بداء واقع میشوند؟
- [سایر] علایم ظهور حضرت ولی عصر (ع) چیست؟
- [سایر] آیا حدیثی داریم که انقلاب اسلامی ایران از علائم ظهور امام زمان (عج) است؟
- [سایر] علایم و نشانه های ظهور امام زمان (عج) چیست؟ و کدام یک از آنها موثق اند؟
- [سایر] آیا درست است که علائم ظهور امام زمان(عج) پدیدار گشته و ظهور آقا نزدیک است؟ علائم ظهور چه چیزهایی است؟
- [سایر] آیا امام خمینی (ره) و انقلاب ایران از جمله نشانههای ظهور حضرت مهدی (عج) است؟
- [سایر] آیا علایم ظهور حضرت مهدی تاکنون تحقق یافته اند؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله مظاهری] قسم خوردن باید به یکی از اسمهای خداوند تبارک و تعالی باشد و قسم خوردن به کلمة (اللَّه) بهتر است، و اگر قسم به یکی از مقدسات دین نظیر قرآن و پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم و ائمّه طاهرین علیهم السلام باشد فایدهای ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله بهجت] بعید نیست مستحب بودن اقرار به ولایت امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب علیهالسلام در اذان مستحبی، در صورتی که به نیت مطلوب بودن گفته شود، به عبارات مختلفی که در (نهایه) و (فقیه) و (احتجاج) نقل شده است که (اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللّه) و یا (عَلِیٌ اَمیرُ المُؤمِنین) و یا به عبارت (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللّه) باشد، و اما اقرار به ولایت اگرچه در غیر اذان باشد خوب است، پس احتیاج به دلیل مخصوص ندارد؛ و کاملترین عبارتی که در اینجا گفته میشود آن است که اقرار به خلیفه بودن یا وصی بودن حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام و ائمه طاهرین علیهمالسلام در آن باشد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] أَشْهَدُ أَنَّ عَلیّاً وَلِیُّ اللَّه) جزء اذان و اقامه نیست؛ البته ولایت امیر المؤمنین و ائمه معصومین علیهمالسلام از ارکان ایمان است و اسلام بدون آن ظاهری بیش نیست و قالبی از معنی تهیست و خوب است که پس از (أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّه)، به قصد تیمن و تبرّک، شهادت به ولایت و امامت بلافصل حضرت امیر المؤمنین و سایر معصومین علیهمالسلام به گونهای که عرفاً از اجزاء اذان و اقامه به حساب نیاید؛ ذکر گردد.