آیا در روایات آمده که موقع سلام به امام زمان (عج) سر را به حالت تعظیم، خم کنیم؟

از بعضی از روایات، استفاده می‌شود که هر گاه اسم مبارک امام زمان علیه السلام مخصوصاً لفظ (قائم) ذکر شود، باید احترام و تعظیمی انجام بگیرد. این که پیروان آن حضرت با شنیدن این لفظ، می‌ایستند، عمل مستحبی است و ریشه مذهبی و روایتی دارد. این کار، حتّی در زمان امام صادق علیه السلام نیز معمول بوده است. وقتی از امام صادق علیه السلام علّت قیام را پرسیدند، در جواب فرمودند:
(صاحب الأمر علیه السلام غیبتی دارد بسیار طولانی و از کثرت لطف و محبّتی که به دوستانش دارد، هر کس وی را با لقب (قائم) یاد کند، آن جناب هم نظر لطفی به او خواهد کرد؛ چون، در این حال، مورد توجّه امام واقع می‌شود. سزاوار است از باب احترام، به‌پاخیزد و تعجیل فرجش را از خدا بخواهد.)[1]
بنابراین، اظهار ادب، شعار مذهبی است، اگر چه واجب نیست؛ هم چنین نقل شده است که در خراسان، در حضور امام رضا علیه السلام دعبل خزاعی (شاعر اهل بیت) وقتی که قصیده معروف خود (قصیده تائیه) را برای حضرت سرود و به این قسمت از شعر رسید:
خروج إمام لامحالة خارج *** یقوم علی اسم الله بالبرکات[2]
امام رضا علیه السلام بر روی پاهای مبارک خود ایستادند و سر نازنین خود را به سوی زمین خم کردند، سپس کف دست راست خود را بر سرگذاشتند و فرمودند:
(اَللهم عَجِّلْ فَرَجَهُ و سَهِّل مَخْرَجَهُ و انصرنا به نصراً عزیزاً؛[3] خداوندا! در ظهورش شتاب کن و راه ظهورش را آسان گردان و ما را به وسیله او، نصرتی عزیز فرما.)
با توجّه به این روایت و این که سیره اهل بیت علیهم السلام نیز مانند گفتار آنان، قابل تبعیّت است، می‌شود استفاده کرد که این عمل، یک نوع عمل مستحبی است.

پی‌نوشت‌ها:
[1]. علی یزدی حائری، الزام الناصب، ج 1، ص 271.
[2]. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج 2، ص 653.
[3]. همان.

منبع: امام مهدی (عج)، رسول رضوی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه (1384).