از برخی روایات استفاده می شود که در عصر دولت حضرت مهدی علیه السلام جز مسلمان احدی روی زمین باقی نمی ماند.
ابن بکیر می گوید: از حضرت ابوالحسن علیه السلام تفسیر آیه شریفهو له اسلم من فی السموات و الارض طوعا و کرها و الیه یرجعونرا سؤال کردم ، فرمود:انزلت فی القائم علیه السلام اذا خرج فی الیهود و النصاری و الصابئین و الزنادقه و اهل الردة و الکفار فی شرق الارض و غربها ، فعرض علیهم الاسلام ، فمن اسلم طوعا امره بالصلوة و الزکوة و ما یؤ مر به المسلم و یجب لله علیه ، و من لم یسلم ضرب عنقه حتی لا یبقی فی المشارق و المغارب اءحد الا وحد الله(1) ؛((آیه مذکور در شاءن قائم نازل شده است ، وقتی آن جناب ظاهر شود دین اسلام را بر یهود و نصارا و صابئین و کفار شرق و غرب عرضه می دارد ، پس هر کس با میل و اختیار اسلام بیاورد او را به نماز و زکات و سایر واجبات امر می کند ، و هر کس از قبول اسلام سرباز زند ، گردنش را می زند ، تا آنکه در شرق و غرب زمین جز موحد و خداپرست کسی باقی نمی ماند ...)).
ولی با مراجعه به روایات دیگر پی خواهیم برد که یهود و نصارا تا روز قیامت باقی خواهند ماند:
ابو بصیر می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم که صاحب الامر با اهل ذمه ، یهود و نصارا چه خواهد کرد؟ فرمود:... یسالمهم کما سالمهم رسول الله صلی الله علیه و آله و یؤ دون الجزیة عن یدوهم صاغرون ...(2) ؛((مانند پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله با آنان مصالحه می کند ، آنها هم با کمال تواضع و خواری جزیه می دهند.))
امام باقر علیه السلام فرمود:((صاحب امر ، مهدی نامیده شده به جهت آنکه تورات و سایر کتاب های آسمانی را از غاری که در انطاکیه واقع شده خارج می کند و بین اهل تورات به تورات و اهل انجیل به انجیل و اهل زبور به زبور و اهل قرآن به قرآن حکم خواهد کرد)). (3)
از آنجا که این دسته روایات که دلالت بر بقای یهود و نصارا تا روز قیامت دارد با ظاهر آیات قرآن مطابق است ، لذا آن را بر طایفه اول از روایات مقدم می داریم .
خداوند متعال می فرماید:و من الذین قالوا انا نصاری اخذنا میثاقهم فنسوا حظا مما ذکروا به فاءغرینا بینهم العداوة و البغضاء الی یوم القیامة(4) ؛((و ما از کسانی که ادعای نصرانیت داشتند پیمان گرفتیم ، پس قسمتی از پندهای ما را فراموش نمودند ما هم دشمنی و کینه را تا قیامت در بینشان انداختیم .))
و نیز می فرماید:اذ قال الله یا عیسی انی متوفیک و رافتعک الی و مطهرک من الذین کفروا و جاعل الذین اتبعوک فوق الذین کفروا الی یوم القیامة(5) ؛((یادآور زمانی را که خداوند فرمود: ای عیسی ! همانا من تو را گرفته و به سوی خویش برآورم و از کفار دورت نمایم و پیروانت را تا قیامت بالا دست و مسلط بر کفار گردانم .))
از این آیات و آیات دیگر استفاده می شود که یهود و نصارا تا روز قیامت باقی خواهند ماند ، هر چند ممکن است در اقلیت باشند و بدون آنکه صاحب اختیار و اقتدار گردند ، در پناه دولت اسلامی جان و مال و آبرو و ناموس آنها محفوظ باشد.
در آیه اخیر دو نکته قابل توجه است :
1- اینکه مقصود به((توفی در آیه اخذ به قوت و تمام است نه مرگ آن گونه که علامه طباطبایی رحمة الله علیه از اهل لغت نقل کرده است .
2- مقصود از متابعین حضرت عیسی علیه السلام که بر کفار تفوق داده شده اند کسانی هستند که در زمان آن حضرت و بعد از ایشان در خط توحید بوده و بعد از ظهور اسلام از پیامبر آن یعنی حضرت محمد صلی الله علیه و آله پیروی کرده اند.
پی نوشتها:
1- بحارالانوار ، ج 52 ، ص 340.
2- بحارالانوار ، ج 52 ، ص 376 و 381.
3- الغیبة ، نعمانی ، ص 125.
4- سوره مائده ، آیه 14.
5- سوره آل عمران ، آیه 55.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
