سفیر اول امام مهدی علیه السلام چه کسی بوده و چه موقعیتی داشته است ؟
سفیر اول امام مهدی علیه السلام ابو عمرو عثمان بن سعید عمری است . او به جهت شناخته نشدن به شغل روغن فروشی روی آورد. در مصادر تاریخی سخن از سال ولادت و و وفات او به میان نیامده است ، و تنها اسم او برای اولین بار به عنوان وکیل خاص امام هادی علیه السلام برده شده است . او بعد از شهادت امام هادی علیه السلام وکیل خاص از طرف امام عسکری علیه السلام شد. آن حضرت نیز او را در مناسبت های مختلف مورد مدح و ستایش خود قرار می داد. از جمله آن که در حق او فرمود:هذا ابو عمرو الثقة الامین ، ثقة الماضی و ثقتی فی المحیی و الممات ، فما قاله لکم فعنی یقوله ، و ما ادی الیکم فعنی یودیه(1) ؛((این ابو عمرو ثقه و امین است ، مورد اطمینان گذشتگان و مورد اطمینان من در حیات و بعد از حیات من است ، هر آن چه برای شما می گوید از من است و آنچه به شما می رساند از جانب من می باشد.)) در مجلسی که او با چهل نفر از شیعیان امام عسکری علیه السلام بودند ، حضرت فرزند خود مهدی را به او نشان داد و بر امامت و غیبت او تصریح نمود ، و درباره وکالت او فرمود:((هر آن چه عثمان (بن سعید) می گوید قبول کنید ...)). (2) هنگام شهادت امام عسکری علیه السلام در سال 260 هجری ، در تغسیل حضرت حاضر بود و تمام امور ایشان را به عهده داشت . (3) ممکن است که این عمل را این گونه توجیه نماییم که او در ظاهر ، عمل تغسیل را انجام داده تا امر بر حاکمان ظلم مشتبه گردد و گر نه مطابق برخی روایات امر تغسیل و تکفین امام بر عهده امام است . عثمان بن سعید بعد از شهادت امام عسکری علیه السلام به تصریح آن حضرت و نص امام مهدی علیه السلام هنگام ورود قمی ها به سامرا ، سفیر اول آن حضرت شد ، و از آن موقع به انجام وظایف خود پرداخت ، تا آنکه وقت وفاتش رسید. فرزندش ابو جعفر محمد بن عثمان متولی تجهیز او شد و در جانب غربی بغداد به خاک سپرده شد. (4) بعد از وفات عثمان بن سعید از ناحیه مقدسه نامه ای صادر شد و حضرت در آن نامه با تسلیت به فرزندش ‌ محمد او را به سفارت خود منصوب گردانید. (5) پی نوشتها: 1- الغیبة ، طوسی ، ص 354؛ بحارالانوار ، ج 51 ، ص 344. 2- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 346 ، ح 1. 3- الغیبة ، طوسی ، ص 356. 4- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 350 ، ح 3. 5- الغیبة ، طوسی ، ص 361؛ کمال الدین ، ص 510؛ بحارالانوار ، ج 51 ، ص 348. منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران
عنوان سوال:

سفیر اول امام مهدی علیه السلام چه کسی بوده و چه موقعیتی داشته است ؟


پاسخ:

سفیر اول امام مهدی علیه السلام ابو عمرو عثمان بن سعید عمری است . او به جهت شناخته نشدن به شغل روغن فروشی روی آورد. در مصادر تاریخی سخن از سال ولادت و و وفات او به میان نیامده است ، و تنها اسم او برای اولین بار به عنوان وکیل خاص امام هادی علیه السلام برده شده است .
او بعد از شهادت امام هادی علیه السلام وکیل خاص از طرف امام عسکری علیه السلام شد. آن حضرت نیز او را در مناسبت های مختلف مورد مدح و ستایش خود قرار می داد. از جمله آن که در حق او فرمود:هذا ابو عمرو الثقة الامین ، ثقة الماضی و ثقتی فی المحیی و الممات ، فما قاله لکم فعنی یقوله ، و ما ادی الیکم فعنی یودیه(1) ؛((این ابو عمرو ثقه و امین است ، مورد اطمینان گذشتگان و مورد اطمینان من در حیات و بعد از حیات من است ، هر آن چه برای شما می گوید از من است و آنچه به شما می رساند از جانب من می باشد.))
در مجلسی که او با چهل نفر از شیعیان امام عسکری علیه السلام بودند ، حضرت فرزند خود مهدی را به او نشان داد و بر امامت و غیبت او تصریح نمود ، و درباره وکالت او فرمود:((هر آن چه عثمان (بن سعید) می گوید قبول کنید ...)). (2)
هنگام شهادت امام عسکری علیه السلام در سال 260 هجری ، در تغسیل حضرت حاضر بود و تمام امور ایشان را به عهده داشت . (3)
ممکن است که این عمل را این گونه توجیه نماییم که او در ظاهر ، عمل تغسیل را انجام داده تا امر بر حاکمان ظلم مشتبه گردد و گر نه مطابق برخی روایات امر تغسیل و تکفین امام بر عهده امام است . عثمان بن سعید بعد از شهادت امام عسکری علیه السلام به تصریح آن حضرت و نص امام مهدی علیه السلام هنگام ورود قمی ها به سامرا ، سفیر اول آن حضرت شد ، و از آن موقع به انجام وظایف خود پرداخت ، تا آنکه وقت وفاتش رسید. فرزندش ابو جعفر محمد بن عثمان متولی تجهیز او شد و در جانب غربی بغداد به خاک سپرده شد. (4)
بعد از وفات عثمان بن سعید از ناحیه مقدسه نامه ای صادر شد و حضرت در آن نامه با تسلیت به فرزندش ‌ محمد او را به سفارت خود منصوب گردانید. (5)
پی نوشتها:
1- الغیبة ، طوسی ، ص 354؛ بحارالانوار ، ج 51 ، ص 344.
2- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 346 ، ح 1.
3- الغیبة ، طوسی ، ص 356.
4- بحارالانوار ، ج 51 ، ص 350 ، ح 3.
5- الغیبة ، طوسی ، ص 361؛ کمال الدین ، ص 510؛ بحارالانوار ، ج 51 ، ص 348.
منبع : موعود شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد مقدس جمکران





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین