هر عاشق و دلباخته، طالب دیدار یار سفر کرده خویش است. منتظران یوسف زهرا چشم به راه یک نگاه به جمال دلربای او نشسته‌اند و هر روز صبح در دعای عهد آرزوی دیدن او را دارند: بارالها آن چهره نورانی را به من بنما(اللهم ارنی الطلعة الرشیده). هر دوست، مشتاق ملاقات و دیدن دوست خویش است. سفارش امامان معصوم(علیهم السلام) به دعا برای ظهور آن حضرت ما را برای این دیدار آماده ساخته و شوق دیدار را افزون می‌کند. دعا برای دیدن آن حضرت از عبادت‌های مستحب است و اختصاص به زمان ظهور ندارد، بلکه شامل زمان غیبت آن حضرت هم می‌شود. البته معمولا کسانی که در زمان غیبت آن حضرت را دیده‌اند، ایشان را نشناخته‌اند . در کتاب شریف (مکیال المکارم) دیدن امام زمان(علیه السلام) به چند صورت تقسیم شده است:
1.دیدن و درک حضور امام زمان(علیه السلام) در زمان حیات؛
2.دیدن و درک حضور ایشان پس از مرگ (یعنی در زمان ظهور زنده شده و به دیدار نائل می‌آید).
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: ( هر کس چهل روز دعای عهد را بخواند، اگر قبل از ظهور مهدی(علیه السلام) از دنیا برود، در زمان ظهور زنده می‌شود و در زمره یاران امام عصر(علیه السلام) قرار می‌گیرد) و نیز (هر کس بعد از نماز دعای عهد را بخواند در خواب یا بیداری به دیدار آن حضرت نائل می‌آید).
البته دیدن امام زمان(علیه السلام) بر اساس خواست و اراده آن حضرت است و اگر مصلحت بداند شخص توفیق دیدار پیدا می‌کند. چه بسا کسانی بوده‌اند که پس از دیدن آن حضرت، به غرور و انحراف و ادعای کاذب گرفتار شده‌اند.
3.در زمان غیبت در خواب یا بیداری، جمال آن خورشید محمدی و ماه علوی را ببیند. بسیاری از بزرگان شیعه و نیز مردم به دیدار آن حضرت رسیده‌اند. البته در همان زمان حضرت را نشناخته‌اند. این درهمیشه به روی منتظران وصال مفتوح و باز است؛ اما پیام این افراد چنین بوده است: مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز .
عثمان عمری (نایب دوم امام عصر(عجل اللهتعالی فرجه الشریف)) نقل می‌کند: (یحضر الموسم کل سنة فیری الناس فیعرفهم و یرونه و لا یعرفونه)؛(آن حضرت هر سال در مراسم حج حضور می‌یابد، پس مردم را می‌بیند و می‌شناسد و مردم هم او را می‌بینند. اما نمی‌شناسند).
و امام صادق(علیه السلام) فرمودنده اند: صاحب الامر در میان مردم راه می‌رود، در بازارهایشان رفت و آمد می‌کند، روی فرش‌هایشان گام می‌نهد، ولی او را نمی‌شناسند تا هنگامی که خداوند اجازه دهد تا خودش را به آنان معرفی کند. (بحار الانوار، ج52، ص154)
و امام زمان(علیه السلام) خود فرمودند: (در زمان غیبت که از عموم مردم پنهان هستم، از نایبان من پیروی کنید).(بحار الانوار، ج53، ص181)
نتیجه آنکه ملاقات کنندگان با آن حضرت دو دسته‌اند:
1. کسانی که حضرت را می‌بینند، ولی نمی‌شناسند، همانگونه که نایب دوم امام زمان فرمودند.
2.کسانی که حضرت را می‌بینند و می‌شناسند؛ مانند نایبان چهارگانه در زمان غیبت صغری و بعضی از افراد در زمان غیبت کبری.
