امام زمان
امام مهدی به دوازدهمین امام معصوم شیعیان اطلاق می‌شود. از آن بزرگوار به مناسبت در بابهای خمس و حج یاد شده است.
آیا امام زمان (عج) به شیعیان فقیر کمک می کنند؟
یکی از ویژگی‌های آشکار همه امامان(علیهم السلام)از جمله امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) کمک به بینوایان است. آن حضرت می‌فرماید: (ما در مراعات حال شما کوتاهی ننموده و یاد شما را فراموش نکرده‌ایم). از این رو، الطاف و عنایات گوناگون آن بزرگوار که واسطه فیض الهی است به صورت‌های مختلف، شامل حال انسان‌ها به ویژه شیعیان، می‌شود. گفتنی است امداد‌ها و کمک‌های حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به اذن و اراده خدا و بر اساس مصالح فرد و قوانین الهی حاکم بر جهان هستی، به افراد می‌رسد، و لذا در بسیاری از موارد به صورت غیر مستقیم شامل حال انسان می‌شود. با توجه به بیان فوق باید دانست: الف. چون خداوند، عالم هستی را برپایه اسباب و مسببات قرار داده است، بنابراین باید زمینه‌ها و شرایط فراهم شود تا یک امر محقق گردد. حال اگر بنا باشد در هر زمان و بدون توجه به مصالح بالاتر، دست از قوانین برداشته و خواسته‌ها برآورده شود، هرج و مرج به وجود می‌آید. فقر یکی از پدیده‌های جهانی است و در بسیاری از موارد به خاطر سوء اختیار خود انسان‌ها، به وجود می‌آید. اگر بنا شد که از طریق غیر عادی رفع فقر شود این با اختیار انسان سازگاری ندارد. به علاوه خداوند خواسته است تا انسان‌ها با همیاری یکدیگر، با این پدیده مبارزه کنند؛ لذا خمس و زکات را واجب نمود و برای صدقه و انفاق ثواب و ارزش فراوان قرار داد. بنابراین، باید مؤمنان و راست کرداران به قوانین الهی پای‌بند باشند تا با اجرای این قوانین، جامعه انسانی با حرکت اختیاری انسان‌ها به طرف زیبایی‌ها و نیکی‌هایش برود. ب. دنیا محل ابتلا و آزمایش است؛ هر کس به صورتی مورد امتحان الهی قرار می‌گیرد تا روشن شود آیا ایمان واقعی دارد (تا مستحق پاداش اخروی شود) یا خیر؟ فقر نیز یکی از موارد امتحانی برخی از بندگان است. خداوند می‌فرماید: ( وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ .... ؛ قطعا همه شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم، و بشارت ده به صابران. آنان که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد می‌گویند: ما از آن خداییم، و به سوی او باز می‌گردیم. اینها همان‌ها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده، و آنها هدایت یافتگان‌اند)(بقره، آیات 155 تا 157). پس در مواردی فقر و نداری برای مدتی، وارد زندگی انسانی می‌شود تا آزمایش شود. در این صورت، حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز اقدام خاصی در این زمینه نمی‌کند؛ زیرا بر خلاف مصلحت الهی است. البته عنایت‌های دیگری به صورت غیر مستقیم شامل انسان‌ها می‌شود مثلا بلایی برطرف می‌گردد. فردی به نام شیخ حسین برای گرفتن چند حاجت از جمله بر طرف شدن فقر چهل شب به مسجد سهله(در عراق) رفت تا با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ملاقات کند. وی در شبی موفق به دیدار شد و حوائج خود را از حضرت گرفت؛ ولی امام به او فرمود: فقر تو [باقی] خواهد بود. نتیجه آن که امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به کمک بینوایان می‌شتابد؛ ولی به صورتی که به خیر و صلاح افراد تمام شود.
یکی از ویژگی‌های آشکار همه امامان(علیهم السلام)از جمله امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) کمک به بینوایان است. آن حضرت می‌فرماید: (ما در مراعات حال شما کوتاهی ننموده و یاد شما را فراموش نکرده‌ایم). از این رو، الطاف و عنایات گوناگون آن بزرگوار که واسطه فیض الهی است به صورت‌های مختلف، شامل حال انسان‌ها به ویژه شیعیان، می‌شود. گفتنی است امداد‌ها و کمک‌های حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به اذن و اراده خدا و بر اساس مصالح فرد و قوانین الهی حاکم بر جهان هستی، به افراد می‌رسد، و لذا در بسیاری از موارد به صورت غیر مستقیم شامل حال انسان می‌شود. با توجه به بیان فوق باید دانست: الف. چون خداوند، عالم هستی را برپایه اسباب و مسببات قرار داده است، بنابراین باید زمینه‌ها و شرایط فراهم شود تا یک امر محقق گردد. حال اگر بنا باشد در هر زمان و بدون توجه به مصالح بالاتر، دست از قوانین برداشته و خواسته‌ها برآورده شود، هرج و مرج به وجود می‌آید. فقر یکی از پدیده‌های جهانی است و در بسیاری از موارد به خاطر سوء اختیار خود انسان‌ها، به وجود می‌آید. اگر بنا شد که از طریق غیر عادی رفع فقر شود این با اختیار انسان سازگاری ندارد. به علاوه خداوند خواسته است تا انسان‌ها با همیاری یکدیگر، با این پدیده مبارزه کنند؛ لذا خمس و زکات را واجب نمود و برای صدقه و انفاق ثواب و ارزش فراوان قرار داد. بنابراین، باید مؤمنان و راست کرداران به قوانین الهی پای‌بند باشند تا با اجرای این قوانین، جامعه انسانی با حرکت اختیاری انسان‌ها به طرف زیبایی‌ها و نیکی‌هایش برود. ب. دنیا محل ابتلا و آزمایش است؛ هر کس به صورتی مورد امتحان الهی قرار می‌گیرد تا روشن شود آیا ایمان واقعی دارد (تا مستحق پاداش اخروی شود) یا خیر؟ فقر نیز یکی از موارد امتحانی برخی از بندگان است. خداوند می‌فرماید: ( وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ .... ؛ قطعا همه شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم، و بشارت ده به صابران. آنان که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد می‌گویند: ما از آن خداییم، و به سوی او باز می‌گردیم. اینها همان‌ها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده، و آنها هدایت یافتگان‌اند)(بقره، آیات 155 تا 157). پس در مواردی فقر و نداری برای مدتی، وارد زندگی انسانی می‌شود تا آزمایش شود. در این صورت، حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز اقدام خاصی در این زمینه نمی‌کند؛ زیرا بر خلاف مصلحت الهی است. البته عنایت‌های دیگری به صورت غیر مستقیم شامل انسان‌ها می‌شود مثلا بلایی برطرف می‌گردد. فردی به نام شیخ حسین برای گرفتن چند حاجت از جمله بر طرف شدن فقر چهل شب به مسجد سهله(در عراق) رفت تا با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ملاقات کند. وی در شبی موفق به دیدار شد و حوائج خود را از حضرت گرفت؛ ولی امام به او فرمود: فقر تو [باقی] خواهد بود. نتیجه آن که امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به کمک بینوایان می‌شتابد؛ ولی به صورتی که به خیر و صلاح افراد تمام شود.
پاسخ:
یکی از ویژگی‌های آشکار همه امامان(علیهم السلام)از جمله امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) کمک به بینوایان است. آن حضرت می‌فرماید: (ما در مراعات حال شما کوتاهی ننموده و یاد شما را فراموش نکرده‌ایم). از این رو، الطاف و عنایات گوناگون آن بزرگوار که واسطه فیض الهی است به صورت‌های مختلف، شامل حال انسان‌ها به ویژه شیعیان، می‌شود. گفتنی است امداد‌ها و کمک‌های حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به اذن و اراده خدا و بر اساس مصالح فرد و قوانین الهی حاکم بر جهان هستی، به افراد می‌رسد، و لذا در بسیاری از موارد به صورت غیر مستقیم شامل حال انسان می‌شود.
با توجه به بیان فوق باید دانست:
الف. چون خداوند، عالم هستی را برپایه اسباب و مسببات قرار داده است، بنابراین باید زمینه‌ها و شرایط فراهم شود تا یک امر محقق گردد. حال اگر بنا باشد در هر زمان و بدون توجه به مصالح بالاتر، دست از قوانین برداشته و خواسته‌ها برآورده شود، هرج و مرج به وجود می‌آید.
فقر یکی از پدیده‌های جهانی است و در بسیاری از موارد به خاطر سوء اختیار خود انسان‌ها، به وجود می‌آید. اگر بنا شد که از طریق غیر عادی رفع فقر شود این با اختیار انسان سازگاری ندارد. به علاوه خداوند خواسته است تا انسان‌ها با همیاری یکدیگر، با این پدیده مبارزه کنند؛ لذا خمس و زکات را واجب نمود و برای صدقه و انفاق ثواب و ارزش فراوان قرار داد. بنابراین، باید مؤمنان و راست کرداران به قوانین الهی پای‌بند باشند تا با اجرای این قوانین، جامعه انسانی با حرکت اختیاری انسان‌ها به طرف زیبایی‌ها و نیکی‌هایش برود.
ب. دنیا محل ابتلا و آزمایش است؛ هر کس به صورتی مورد امتحان الهی قرار می‌گیرد تا روشن شود آیا ایمان واقعی دارد (تا مستحق پاداش اخروی شود) یا خیر؟ فقر نیز یکی از موارد امتحانی برخی از بندگان است. خداوند می‌فرماید: ( وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ .... ؛ قطعا همه شما را با چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم، و بشارت ده به صابران. آنان که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد می‌گویند: ما از آن خداییم، و به سوی او باز می‌گردیم. اینها همان‌ها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده، و آنها هدایت یافتگان‌اند)(بقره، آیات 155 تا 157).
پس در مواردی فقر و نداری برای مدتی، وارد زندگی انسانی می‌شود تا آزمایش شود. در این صورت، حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز اقدام خاصی در این زمینه نمی‌کند؛ زیرا بر خلاف مصلحت الهی است. البته عنایت‌های دیگری به صورت غیر مستقیم شامل انسان‌ها می‌شود مثلا بلایی برطرف می‌گردد.
فردی به نام شیخ حسین برای گرفتن چند حاجت از جمله بر طرف شدن فقر چهل شب به مسجد سهله(در عراق) رفت تا با امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف) ملاقات کند. وی در شبی موفق به دیدار شد و حوائج خود را از حضرت گرفت؛ ولی امام به او فرمود: فقر تو [باقی] خواهد بود.
نتیجه آن که امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) به کمک بینوایان می‌شتابد؛ ولی به صورتی که به خیر و صلاح افراد تمام شود.
- [سایر] آیا امام زمان (عج) به شیعیان فقیر کمک می کند ؟
- [سایر] دلیل شیعه بر تولد امام زمان (عج) چیست؟
- [سایر] آیا یاران خاص امام زمان (عج) همه شیعه هستند؟
- [سایر] آیا باید در افزایش ظلم کمک کرد تا ظهور امام زمان (عج) زودتر به وقوع بپوندد؟!
- [سایر] امام زمان بهائیت کیست؟ و چه رابطه ای با امام زمان شیعه دارد؟
- [سایر] وظیفه یک شیعه منتظر ظهور امام زمان (عج) در شب یلدا چیست؟
- [سایر] آیا اعتقاد به ظهور امام مهدی (عج)، باور داشتی شیعی است؟
- [سایر] نقش جوانان در کمک و یاری امام زمان (عج) چیست؟
- [سایر] دیدگاه اهل سنّت در مورد امام مهدی(عج) چیست؟ آیا ظهور مهدی موعود، از مسائل اتفاقی بین مسلمین است؟
- [سایر] دیدگاه اهل سنّت در مورد امام مهدی(عج) چیست؟ آیا ظهور مهدی موعود، از مسائل اتفاقی بین مسلمین است؟
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولّی عَصْر ( عج ) که نماز جمعه واجب تَعْیینی نیست ، خرید و فروش و سایر معاملات ، پس از اذان جمعه حرام نیست .
- [آیت الله نوری همدانی] در زمان غیبت ولیّ عصر (عج ) نماز جمعه واجب تَخییری است ( یعنی مُکَلَّفْ می تواند روز جمعه بجای نماز ظهر نماز جمعه بخواند ) ولی جمعه اَفْضَلْ است وظهر اَحْوَط واحتیاط بیشتر در آن است که هر دو را بجا آورند .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسلمانان باید در مورد اشخاص مجهول که ملبس به لباس علما و طلاب هستند تحقیق نمایند اگر به مقامی دیگر غیر از مقام علما و مجتهدین که نواب حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه می باشند ارتباط داشته باشند از آنها کناره گرفته و از ضلالت و اضلال آن ها بپرهیزند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] در زمان غیبت ولی عصر (عج) نماز جمعه واجب تخییری است (یعنی مکلّف می تواند روز جمعه به جای نماز ظهر نماز جمعه بخواند) ولی جمعه افضل است و ظهر احوط و احتیاط بیشتر در آن است که هردو را بجا آورد.
- [آیت الله جوادی آملی] .دریافت کننده خمس، امام ( ع)و در غیبت آن , فقیه جامع الشرایط و حاکم شرع است و مکلف , بدون اجازه از آنان نمی تواند آن را به موارد مصرف برساند . به تعبیر دیگر , همه خمس , اعم از سهم امام ( ع) و سهم سادات, در اختیار منصب امامت (شخصیت حقوقی) است. در زمان غیبت حضرت ولیّ عصر (عج) ،فقیه جامع الشرایط, جانشین شخصیت حقوقیِ امامت است، بنابراین در زمان غیبت باید تمام خمس را به فقیه جامع الشرای ط تحویل داد و هرگونه دخل و ت صرف در خمس (سهم امام( ع) و سهم سادات) باید با اجازه او باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله اردبیلی] خمس یک پنجم از مازاد درآمدها و برخی منافع است که انسان به دست آورده است و باید زیر نظر امام معصوم علیه‌السلام مصرف شود و در زمان غیبت امام زمان (عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف)، بهتر است سهم سادات زیر نظر مجتهد جامع الشرایط برای رفع نیازهای سادات فقیر مصرف گردد و سهم امام علیه‌السلام باید زیر نظر مجتهد جامع الشرایط در جهت تعلیم و ترویج مذهب جعفری هزینه گردد. در احادیث شریفه نسبت به پرداختن خمس تأکید زیادی شده است و از آن به حقّ امام علیه‌السلام ، سبب تطهیر مال و وسیلهای جهت امتحان ایمان یاد شده است؛ حضرت رضا علیه‌السلام در جواب نامه یکی از تاجران شیعه فارس مینویسد: (... اموال تنها از راهی که خداوند مقرّر فرموده است حلال می‌گردد. همانا خمس، ما را در تقویت دین یاری می‌کند و نیاز آنان که سرپرستیشان را به عهده داریم و نیز نیاز شیعیان را تأمین می‌کند و با آن آبرویمان را در مقابل دشمنانمان حفظ می‌کنیم. پس خمس را از ما دریغ نکنید و خود را از دعای ما محروم نسازید، زیرا پرداختن خمس کلید روزی و سبب آمرزش و پاکی شما از گناه و ذخیره آخرتتان است. مسلمان کسی است که به آنچه با خدا پیمان بسته وفا کند نه آن کسی که با زبان اجابت می‌کند و در قلب مخالفت مینماید.)(1)
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست می‌کنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله نوری همدانی] اشهدً انّ علیاً ولیً اللهِ جزء اذان و اقامه نیست ولی خوب است بعد از اشهدً انّ محمداً رسولُ اللهِ ، به قصد قربت گفته شود . و چون در امثال زمان ما ، شعا ر تشیع محسوب می شود در هر جا که اظهار این شعار مستحسن و لازم باشد ، گفتن آن هم مستحسن و لازم است . ترجمه اذان و اقامه اللهَ اکبرً یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند اشهدً ان لا الهَ الاّ اللهً یعنی شهادت می دهم که غیر خدائی که یکتا و بی همتا است خدای دیگر سزاوار پرستش نیست . اشَهدً انّ محمداً رسولُ اللهِ یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی علیه و آله و سلم پیغمبر و فرستادة خداست . اشهدً ان علیاً امیر المؤمنینَ ولیّ الله یعنی شهادت می دهم که حضرت علی (علیه الصلاهَ و السلام ) امیر المؤمنین ولی خدا بر همة خلق است حیّ علیَ الصلاهِ یعنی بشتاب برای نماز . حیّ علی الفلاحِ یعنی بشتاب برای رستگاری . حیّ علی خیرِ العملِ یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است . قَد قامتِ الصلاهُ یعنی بتحقیق نماز بر پا شد . لا الهَ الاّ اللهُ یعنی خدائی سزاوار پرستش نیست مگر خدائی که یکتا و بی همتا است .