در آیین های هند و زردتشت، یهود، مسیحیت و اسلام این باور وجود دارد که در آینده جهان فرد صالحی ظهور خواهد نمود، و در جهت زدودن ستم و نجات بشر قدم برمی دارد و در این راه موفق خواهد شد. همه این ها در هدف کلّی، یعنی هدایت و ارشاد و نجات بشر از نادانی و گمراهی وحدت نظر دارند. حال ممکن است در امور و اهداف جزیی و برخی از ویژگی ها دیدگاه های متفاوتی داشته باشند. توضیحی درباره ظهور مهدی و مصلح آخرالزمان از نگاه ادیان بزرگ را به اطلاع شما می رسانیم. همه پیروان ادیان الهی و برخی از پیروان ادیان غیر الهی عقیده دارند که در یک عصر بحرانی جهان که فساد و ظلم بیداد می‌ کند، نجات دهنده بزرگ و مصلح جهانی ظهور می ‌کند و اوضاع آشفته جهان را اصلاح نموده و عدل را گسترش می‌ دهد.(1) گرچه در این که مصلح جهانی کیست، دارای چه ویژگی‌ هایی است، نام او چیست و منسوب به کدام ملت و دین است، اختلاف نظر دارند.(2) هر ملتی او را با لقب مخصوص و ویژگی ‌هایی می ‌شناسند و او را از خودشان می‌ دانند. زرتشتیان او را ایرانی و از پیروان زرتشت می‌ دانند.(3) یهودیان اورا از بنی اسرائیل و عیسویان او را مسیح موعود می ‌خوانند. این مهدی و منجی در آیین های بزرگ بدین شرح بیان شده است. 1.در آیین هندو و بودا: در آیین هندو نیز از نجات دهنده و موعود، به نام "آواتا" سخن به میان آمده و در منابع هندوها در کتاب اوپانیشا دها مطرح شده است.(4) مظهر ویشنو (مظهر دهم) که در انقضای کلی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفید ظاهر می‌ شود، در حالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله دار در دست دارد. شریران را تماماً هلاک می‌ سازد و خلقت را از نو تجدید می‌ کند و پاکی را رجعت خواهد داد. مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد.(5) در یکی از کتاب‌ های دیگر هندوها آمده است: گردش دنیا به پادشاه عادلی در آخرالزمان تمام شود که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد. حق همراه او است و آنچه در دریاها و کوه‌ها پنهان شده باشد، همه را به دست می‌ آورد. از آسمان‌ها و زمین، آنچه باشد، خبر دهد و از او کسی بزرگتر به دنیا نیاید.(6) در آیین بودایی که یکی از شاخه‌ های کشین هندویی است، مسئله انتظار مطرح شده و شخصیت مورد انتظار بودای پنجم می‌ باشد.(7) 2. آیین زرتشت‌ در آیین زرتشت سه منجی به نام‌ های هوشیذر، هوشیذر ما و سوشیانس (نجات دهنده مرگ) از نسل زرتشت مطرح است. گویند: آنان پس از دیگری جهان را پر از عدل خواهند کرد. از جمله، مهم‌ترین آنان، آخرین ایشان است که او را سوشیانس پیروز گر می ‌خوانند(8) که پس از ظهور، دین را به جهان رواج خواهد داد؛ فقر و تنگدستی را ریشه کن می کند و مردم جهان را هم فکر، هم گفتار و هم کردار می ‌گرداند.(9) 3. آیین یهود در آیین یهود نیز از شخص موعود سخن گفته شده است. گر چه یهودیان در این که موعود کیست، اختلاف نظر دارند. چون یهودیان به حضرت مسیح ایمان نیاورده ‌اند، به باور آنان موعودشان هنوز ظهور نکرده است. با این حساب انتظار در یهودیت کیفیت ویژه می ‌یابد، ولی آنچه یهودیان بر آن اتفاق دارند، خروج شخصی در آخر زمان است که کوکب افروز می ‌باشد و روی زمین را به نور رب کریم روشن می ‌گرداند... یهودیان به انتظار او زمان می ‌گذارنند.(10) موعود کسی است که به عدالت داوری کند و مظلومان زمین را به راستی حکم راند و گرگ با بره سکونت کرده و پلنگ با بزغاله خوابد... در تمام کوه مقدس، ضرر و فسادی دیده نشود؛ زیرا جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد.(11) 4. آیین مسیحیت مسیحیان نیز در انتظار مصلح جهانی هستند و اگر چه باور دارند که او حضرت عیسی مسیح (ع) است که از آسمان نزول کرده و جهان را پر از عدل خواهد کرد.(12) در انجیل مرقس آمده است: "پس بیدار باشید، زیرا نمی‌ دانید در چه وقت صاحب خانه می ‌آید، در شام، یا نیمه شب، یا بانگ خروس، یا صبح! مبادا ناگهان آمده، شما را خفته یابد!".(13) 5. آیین اسلام‌ یکی از مسایل بسیار مهمی که در حوزة اندیشه اسلامی قرار دارد، اعتقاد به مصلح جهانی است. ما شیعیان عقیده داریم که مصلح جهانی امام زمان (عج) است که در آیات(14) و روایات(15) به آن اشاره شده است. امام زمان (عج) همان مهدی (ع) است که جهان را پر از عدل و داد می‌ کند، همان گونه که پر از ظلم شده است.(16) اعتقاد به مهدویت از معارف قطعی تمامی مذاهب اسلامی است. ابن ابی الحدید که از عالمان اهل سنت است می ‌گوید: "میان همه فرقه ‌های مسلمان اتفاق قطعی است که عمر دنیا به پایان نمی‌ رسد، مگر پس از ظهور مهدی(عج)"(17) از آنچه گذشت می ‌توان نتیجه گرفت که همه ادیان الهی و برخی ادیان غیر الهی در خصوص مصلح جهانی اتفاق نظر دارند؛ ولی نمی‌ توان قضاوت نمود که مقصود آنان از مصلح جهانی امام زمان (ع) می‌ باشد که در اسلام بدو اشاره شده است. گرچه برخی از نشانه‌ ها و مشخصاتی که در سایر ادیان برای مصلح جهانی ذکر شده، درباره امام زمان (ع) نیز همخوان است.(18) با توجه به این که بشارت به ظهور مصلح جهانی در ادیان الهی بیان شده و مسأله ظهور حضرت مهدی (عج) در ادیان الهی، پیش از تحریف‌شان وجود داشته، مصلح تمام ادیان الهی، مهدی موعود است و مقصود دین‌شان همین است، اما پیروان آنها در تطبیق و تعیین مصداق به خطا رفته ‌اند و با توجه به آن چه بیان شد تا حدودی هدف های آیین های مذکور از مهدویت نیز روشن می شود. پی‌ نوشت‌ها: 1. ابراهیم امینی، دادگستر جهان، ص 76. 2. همان؛ فریده گل محمدی آرمان، رسالت جهانی حضرت مهدی، ص 98 به بعد. 3. ابراهیم امینی، همان. 4. کتاب اوپانیشاد، ص 737. 5. معارف اسلامی در جهان معاصر، ص 245. 6. ادیان و مهدویت، ص 19. 7. رسالت جهانی مهدی (عج) ص 103 - 104. 8. جاماسب نامه، ص 121، به نقل از فریده گل محمدی، همان، ص 99. 9. همان؛ ادیان و مهدویت، ص 19. 10. ترجمه الملل و النحل، ج‌1، ص 312. 11. رسالت جهانی مهدی، ص 106. 12. رسالت جهانی مهدی (عج)، ص 109. 13. انجیل مرقس، با اقتباس از رسالت جهانی مهدی(ع) ص 109. 14. قصص (28) آیه 5. 15. بحارالانوار، ج‌51، ص 67 به بعد. 16. المهدی الموعود، ج‌2، ص 72؛ کتاب الغیبة نعمانی، ص 425. 17. منتخب الاثر، ص 11 به بعد. 18. ابراهیم امینی، دادگستر جهان 76 - 77. www.eporsesh.com
در آیین های هند و زردتشت، یهود، مسیحیت و اسلام این باور وجود دارد که در آینده جهان فرد صالحی ظهور خواهد نمود، و در جهت زدودن ستم و نجات بشر قدم برمی دارد و در این راه موفق خواهد شد. همه این ها در هدف کلّی، یعنی هدایت و ارشاد و نجات بشر از نادانی و گمراهی وحدت نظر دارند. حال ممکن است در امور و اهداف جزیی و برخی از ویژگی ها دیدگاه های متفاوتی داشته باشند. توضیحی درباره ظهور مهدی و مصلح آخرالزمان از نگاه ادیان بزرگ را به اطلاع شما می رسانیم.
همه پیروان ادیان الهی و برخی از پیروان ادیان غیر الهی عقیده دارند که در یک عصر بحرانی جهان که فساد و ظلم بیداد می کند، نجات دهنده بزرگ و مصلح جهانی ظهور می کند و اوضاع آشفته جهان را اصلاح نموده و عدل را گسترش می دهد.(1) گرچه در این که مصلح جهانی کیست، دارای چه ویژگی هایی است، نام او چیست و منسوب به کدام ملت و دین است، اختلاف نظر دارند.(2) هر ملتی او را با لقب مخصوص و ویژگی هایی می شناسند و او را از خودشان می دانند. زرتشتیان او را ایرانی و از پیروان زرتشت می دانند.(3) یهودیان اورا از بنی اسرائیل و عیسویان او را مسیح موعود می خوانند.
این مهدی و منجی در آیین های بزرگ بدین شرح بیان شده است.
1.در آیین هندو و بودا:
در آیین هندو نیز از نجات دهنده و موعود، به نام "آواتا" سخن به میان آمده و در منابع هندوها در کتاب اوپانیشا دها مطرح شده است.(4) مظهر ویشنو (مظهر دهم) که در انقضای کلی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفید ظاهر می شود، در حالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله دار در دست دارد. شریران را تماماً هلاک می سازد و خلقت را از نو تجدید می کند و پاکی را رجعت خواهد داد. مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد.(5) در یکی از کتاب های دیگر هندوها آمده است: گردش دنیا به پادشاه عادلی در آخرالزمان تمام شود که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد. حق همراه او است و آنچه در دریاها و کوهها پنهان شده باشد، همه را به دست می آورد. از آسمانها و زمین، آنچه باشد، خبر دهد و از او کسی بزرگتر به دنیا نیاید.(6)
در آیین بودایی که یکی از شاخه های کشین هندویی است، مسئله انتظار مطرح شده و شخصیت مورد انتظار بودای پنجم می باشد.(7)
2. آیین زرتشت
در آیین زرتشت سه منجی به نام های هوشیذر، هوشیذر ما و سوشیانس (نجات دهنده مرگ) از نسل زرتشت مطرح است. گویند: آنان پس از دیگری جهان را پر از عدل خواهند کرد. از جمله، مهمترین آنان، آخرین ایشان است که او را سوشیانس پیروز گر می خوانند(8) که پس از ظهور، دین را به جهان رواج خواهد داد؛ فقر و تنگدستی را ریشه کن می کند و مردم جهان را هم فکر، هم گفتار و هم کردار می گرداند.(9)
3. آیین یهود
در آیین یهود نیز از شخص موعود سخن گفته شده است. گر چه یهودیان در این که موعود کیست، اختلاف نظر دارند. چون یهودیان به حضرت مسیح ایمان نیاورده اند، به باور آنان موعودشان هنوز ظهور نکرده است. با این حساب انتظار در یهودیت کیفیت ویژه می یابد، ولی آنچه یهودیان بر آن اتفاق دارند، خروج شخصی در آخر زمان است که کوکب افروز می باشد و روی زمین را به نور رب کریم روشن می گرداند... یهودیان به انتظار او زمان می گذارنند.(10) موعود کسی است که به عدالت داوری کند و مظلومان زمین را به راستی حکم راند و گرگ با بره سکونت کرده و پلنگ با بزغاله خوابد... در تمام کوه مقدس، ضرر و فسادی دیده نشود؛ زیرا جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد.(11)
4. آیین مسیحیت
مسیحیان نیز در انتظار مصلح جهانی هستند و اگر چه باور دارند که او حضرت عیسی مسیح (ع) است که از آسمان نزول کرده و جهان را پر از عدل خواهد کرد.(12) در انجیل مرقس آمده است: "پس بیدار باشید، زیرا نمی دانید در چه وقت صاحب خانه می آید، در شام، یا نیمه شب، یا بانگ خروس، یا صبح! مبادا ناگهان آمده، شما را خفته یابد!".(13)
5. آیین اسلام
یکی از مسایل بسیار مهمی که در حوزة اندیشه اسلامی قرار دارد، اعتقاد به مصلح جهانی است. ما شیعیان عقیده داریم که مصلح جهانی امام زمان (عج) است که در آیات(14) و روایات(15) به آن اشاره شده است.
امام زمان (عج) همان مهدی (ع) است که جهان را پر از عدل و داد می کند، همان گونه که پر از ظلم شده است.(16) اعتقاد به مهدویت از معارف قطعی تمامی مذاهب اسلامی است.
ابن ابی الحدید که از عالمان اهل سنت است می گوید:
"میان همه فرقه های مسلمان اتفاق قطعی است که عمر دنیا به پایان نمی رسد، مگر پس از ظهور مهدی(عج)"(17)
از آنچه گذشت می توان نتیجه گرفت که همه ادیان الهی و برخی ادیان غیر الهی در خصوص مصلح جهانی اتفاق نظر دارند؛ ولی نمی توان قضاوت نمود که مقصود آنان از مصلح جهانی امام زمان (ع) می باشد که در اسلام بدو اشاره شده است. گرچه برخی از نشانه ها و مشخصاتی که در سایر ادیان برای مصلح جهانی ذکر شده، درباره امام زمان (ع) نیز همخوان است.(18)
با توجه به این که بشارت به ظهور مصلح جهانی در ادیان الهی بیان شده و مسأله ظهور حضرت مهدی (عج) در ادیان الهی، پیش از تحریفشان وجود داشته، مصلح تمام ادیان الهی، مهدی موعود است و مقصود دینشان همین است، اما پیروان آنها در تطبیق و تعیین مصداق به خطا رفته اند و با توجه به آن چه بیان شد تا حدودی هدف های آیین های مذکور از مهدویت نیز روشن می شود.
پی نوشتها:
1. ابراهیم امینی، دادگستر جهان، ص 76.
2. همان؛ فریده گل محمدی آرمان، رسالت جهانی حضرت مهدی، ص 98 به بعد.
3. ابراهیم امینی، همان.
4. کتاب اوپانیشاد، ص 737.
5. معارف اسلامی در جهان معاصر، ص 245.
6. ادیان و مهدویت، ص 19.
7. رسالت جهانی مهدی (عج) ص 103 - 104.
8. جاماسب نامه، ص 121، به نقل از فریده گل محمدی، همان، ص 99.
9. همان؛ ادیان و مهدویت، ص 19.
10. ترجمه الملل و النحل، ج1، ص 312.
11. رسالت جهانی مهدی، ص 106.
12. رسالت جهانی مهدی (عج)، ص 109.
13. انجیل مرقس، با اقتباس از رسالت جهانی مهدی(ع) ص 109.
14. قصص (28) آیه 5.
15. بحارالانوار، ج51، ص 67 به بعد.
16. المهدی الموعود، ج2، ص 72؛ کتاب الغیبة نعمانی، ص 425.
17. منتخب الاثر، ص 11 به بعد.
18. ابراهیم امینی، دادگستر جهان 76 - 77.
www.eporsesh.com
- [سایر] اعتقاد به مهدویت در ادیان دیگر چگونه است؟
- [سایر] آیا همه ادیان آسمانی با اصل مهدویت موافق هستند؟
- [سایر] وجود باورهای شبه مهدویت در ادیان غیر الهی چه توجیهی دارد؟
- [سایر] مقوله «مهدویت» و اعتقاد به منجی موعود در سایر ادیان الهی چگونه است؟
- [سایر] فرق شیعه و سنی در مساله مهدویت چیست؟
- [سایر] چرا در مسأله مهدویت به تورات و انجیل استشهاد میشود؟
- [سایر] آیا مساله مهدویت بدون تمسک به روایات قابل اثبات است؟
- [سایر] با سلام.در حوزه مهدویت و جبهه مقابل آن نظیر یهودیت-صهیونیسم-و فراماسونری و تاریخ ادیان وتمدن مختلف کتابهایی معرفی بفرمایید. باتشکر
- [سایر] آیا اسلام و ایمان آوردن سران قبایل حجاز،پس ازفتح مکه بخاطراسلام دوستی بودیا اهداف دیگری داشتند؟
- [سایر] آیا ایمان به ظهور منجی نزد ادیان و ملل دیگر نیز وجود دارد؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . لازمه ایمان به خداوند متعال و ایمان به انبیاء عظام صلوات الله علیهم اجمعین و ایمان به احکام الهی آن است که شخص مؤمن، قلباً از منکر و معصیت خداوند متعال، منزجر باشد، و منکر را قلباً انکار کند.
- [آیت الله اردبیلی] هرگاه در جلسهای نسبت به شخص مؤمنی غیبت شود و یکی از استثناهایی که در مسأله قبل بیان شد وجود نداشته باشد، علاوه بر این که گوشدادن به آن حرام است، بر هر فردی که قدرت دارد واجب است آن غیبت را ردّ کند و از آن مؤمن دفاع نماید. در روایات اسلامی آمده است: (هر کس قدرت دفاع از برادر مؤمن خود را که مورد غیبت و ستم قرار گرفته داشته باشد و دفاع نکند و در اثر سکوت او آن مؤمن ذلیل شود، خداوند او را در دنیا و آخرت ذلیل خواهد کرد).(1)
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه کافر شهادتین نگوید، ولی قلباً به معنی آن ایمان داشته باشد مسلمان است، اما اگر بر زبان جاری کند و یقین باشد که قلباً به آن ایمان ندارد احتیاط واجب آن است که از او اجتناب شود.
- [آیت الله مکارم شیرازی] فرزندان نابالغ کفار بعد از ایمان آوردن پدران آنها پاک می شوند.
- [آیت الله بهجت] مستحق زکات باید مؤمن (شیعه) باشد، مگر مورد چهارم و هفتم از مصارف زکات، که شرایط خاص خود را دارد.
- [آیت الله بروجردی] اگر به واسطهی ندانستن مسأله کاری انجام دهد که روزه را باطل میکند، چنانچه میتوانسته مسأله را یاد بگیرد، بنا بر احتیاط کفاره بر او واجب میشود و اگر نمیتوانسته مسأله را یاد بگیرد کفاره بر او واجب نیست.
- [آیت الله مظاهری] مستحب است دایهای که برای طفل میگیرند شیعه و مؤمن و دارای عقل و عفّت و صورت نیکو باشد.
- [امام خمینی] اگر به واسطه ندانستن مساله کاری انجام دهد که روزه را باطل می کند، چنانچه می توانسته مساله را یاد بگیرد، بنابر احتیاط واجب کفاره بر او ثابت می شود، و اگر نمی توانسته مساله را یاد بگیرد یا اصلا ملتفت مساله نبوده یا یقین داشته که فلان چیز روزه را باطل نمی کند، کفاره بر او واجب نیست.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مسافرت در ماه رمضان اشکال ندارد، ولی برای فرار از روزه، مسافرت مکروه است و همچنین است هر گونه سفر قبل از پایان شب بیست و سوم ماه رمضان، مگر این که سفر برای حج یا عمره یا استقبال برادر مؤمن یا از بیم تلف مال و یا تلف جان برادر مؤمن یا به جهت ضرورت دیگر باشد.
- [آیت الله نوری همدانی] اگر به واسطة ندانستن مساله ، نجس بودن و پاک بودن چیزی را نداند ، مثلاً نداند عرق جنب از حرام پاک است یا نه ، باید مساله را بپرسد ، ولی اگر با اینکه مساله رابپرسد ، ولی اگر با اینکه مساله را می داند چیزی را شک کند پاک است یا نه ، مثلاً شک کند آن چیز خون است یا نه یا نداند که خون پشه است یا خون انسان ، پاک می باشد .