چرا در کتب تاریخی به این قسمت از زندگانی حضرت علی (ع) «25 سال خانه نشینی» آنطور که باید پرداخته نشده است؟
1. عدم تمایل مردم آن عصر به نقل، ثبت و انتقال آن به نسل آینده یا تازه مسلمانان که علت عمده این مسئله را می توان در حسادت آنان دانست. 2. عدم ثبت دقیق رخدادها توسط تاریخ نگاران که اغلب آنان اهل تسنن و یا وابستگان به دربار خلفا بودند. در توضیح بیشتر باید گفت: باید با کمال تأسف گفت که تاریخ نویسان بزرگ اسلام به این بخش از زندگی امام "ع" اهمیت شایانی نداده، خصوصیات و جزئیات زندگی حضرت علی "ع" رادر این دوره درست ضبط نکرده اند. در حالی که آنان وقتی به زندگی فرمانروایان بنی امیه و بنی عباس وارد می شوند آنچنان به دقت و به طور گسترده سخن می گویند که چیزی را فروگذار نمی کنند. آیا جای تأسف نیست که خصوصیات زندگی بیست و پنج ساله ی امام "ع" در هاله ای از ابهام باشد ولی تاریخ جفاکار یا نویسندگان جنایتگر مجالس عیش و نوش فرزندان معاویه و مروان و خلفای عباسی را با کمال دقت ضبط کنند و اشعاری را که در این مجالس می خواندند و سخنان لغوی را که میان خلفا و رامشگران رد و بدل می شده و رازهایی را که در دل شب پرده از آنها فرو می افتاده، به عنوان تاریخ اسلام، در کتابهای خود درج کنند؟! نه تنها این قسمت از زندگی آنها را تنظیم کرده اند، بلکه جزئیات زندگی حاشیه نشینان و کارپردازان و تعداد احشام و اغنام و خصوصیات زر و زیور و نحوه ی آرایش زنان و معشوقه های آنان را نیز بیان کرده اند. ولی وقتی به شرح زندگی اولیای خدا و مردان حق می رسند، همانان که اگر جانبازی و فداکاری ایشان نبود هرگز این گروه بی لیاقت نمی توانستند زمام خلافت و سیادت را در دست بگیرند، گویی بر قلم آنان زنجیر بسته اند و همچون رهگذری شتابان می خواهند این فصل از تاریخ را به سرعت به پایان برسانند. جهت مطالعه کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: فروغ ولایت آیت الله العظمی سبحانی ص148 منبع:سایت انوار طاها
عنوان سوال:

چرا در کتب تاریخی به این قسمت از زندگانی حضرت علی (ع) «25 سال خانه نشینی» آنطور که باید پرداخته نشده است؟


پاسخ:

1. عدم تمایل مردم آن عصر به نقل، ثبت و انتقال آن به نسل آینده یا تازه مسلمانان که علت عمده این مسئله را می توان در حسادت آنان دانست.
2. عدم ثبت دقیق رخدادها توسط تاریخ نگاران که اغلب آنان اهل تسنن و یا وابستگان به دربار خلفا بودند. در توضیح بیشتر باید گفت:
باید با کمال تأسف گفت که تاریخ نویسان بزرگ اسلام به این بخش از زندگی امام "ع" اهمیت شایانی نداده، خصوصیات و جزئیات زندگی حضرت علی "ع" رادر این دوره درست ضبط نکرده اند. در حالی که آنان وقتی به زندگی فرمانروایان بنی امیه و بنی عباس وارد می شوند آنچنان به دقت و به طور گسترده سخن می گویند که چیزی را فروگذار نمی کنند.
آیا جای تأسف نیست که خصوصیات زندگی بیست و پنج ساله ی امام "ع" در هاله ای از ابهام باشد ولی تاریخ جفاکار یا نویسندگان جنایتگر مجالس عیش و نوش فرزندان معاویه و مروان و خلفای عباسی را با کمال دقت ضبط کنند و اشعاری را که در این مجالس می خواندند و سخنان لغوی را که میان خلفا و رامشگران رد و بدل می شده و رازهایی را که در دل شب پرده از آنها فرو می افتاده، به عنوان تاریخ اسلام، در کتابهای خود درج کنند؟! نه تنها این قسمت از زندگی آنها را تنظیم کرده اند، بلکه جزئیات زندگی حاشیه نشینان و کارپردازان و تعداد احشام و اغنام و خصوصیات زر و زیور و نحوه ی آرایش زنان و معشوقه های آنان را نیز بیان کرده اند. ولی وقتی به شرح زندگی اولیای خدا و مردان حق می رسند، همانان که اگر جانبازی و فداکاری ایشان نبود هرگز این گروه بی لیاقت نمی توانستند زمام خلافت و سیادت را در دست بگیرند، گویی بر قلم آنان زنجیر بسته اند و همچون رهگذری شتابان می خواهند این فصل از تاریخ را به سرعت به پایان برسانند.
جهت مطالعه کسب اطلاعات بیشتر ر.ک: فروغ ولایت آیت الله العظمی سبحانی ص148

منبع:سایت انوار طاها





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین