پیامبر گرامی در موارد متعدد و به عبارات مختلف حضرت علی (ع) را جانشین خود معرفی می کرد و از این راه به امت هشدار می داد که خدا حضرت علی را برای وصایت و خلافت انتخاب کرده و او در این کار اختیاری نداشته است. از باب نمونه مواردی را در اینجا یادآور می شویم:
1- در آغاز بعثت، هنگامی که رسول اکرم (ص) از طرف خدا مأمور شد که خویشاوندان خود را به آیین اسلام دعوت کند، در آن جلسه، حضرت علی (ع) را وصی و وزیر و خلیفه ی خویش پس از خود خواند.
2- هنگامی که پیامبر، رهسپار تبوک شد موقعیت حضرت علی (ع) را نسبت به خود به سان موقعیت هارون نسبت به موسی (ع) بیان داشت و تصریح کرد که همه ی مناصبی را که هارون داشت، جز نبوت، حضرت علی (ع) نیز داراست.
3- به بریده و دیگر شخصیتهای اسلام گفت: علی (ع) شایسته ترین زمامدار مردم پس از من است.
4- در سرزمین غدیر و در یک اجتماع هشتاد هزار نفری (یا بیشتر) دست حضرت علی (ع) را گرفت و او را به مردم معرفی کرد و تکلیف مردم را در این مورد روشن ساخت.
منبع: فروغ ولایت آیت الله سبحانی ص118
