دیدگاه امام علی(ع) را درباره جانشینی پیامبر و زمامداری مسلمانان می‌توان به سه بخش تقسیم نمود. نخست ضرورت معرفی جانشین از جانب پیامبر و اهتمام آن حضرت به این مهم؛ دوم اوصاف و شرایط لازم برای جانشین پیامبر و حاکم حکومت اسلامی؛ سوم جانشینان جامع شرایط. الف) معرفی جانشین از جانب پیامبر(ص) از منظر امام علی(ع)، گزینش جانشین و خلیفه، سنت و روش پیامبران پیشین بوده، چنان‌که پیامبر اسلام(ص) نیز به آن عمل نموده و هرگز مردم را سرگردان رها نکرده است. ایشان می‌فرماید: (رسول گرامی اسلام(ص) در میان شما مردم جانشینی برگزید، همچنان که تمام پیامبران گذشته برای امت‌های خود برگزیدند؛ زیرا آنها هرگز انسان‌ها را سرگردان رها نکردند و بدون معرفی راهی روشن و گذاشتن نشانه‌هایی استوار از میان مردم نرفتند).نهج البلاغه این بیان گهربار امیر مؤمنان(ع)، مبین این واقعیت است که انتخاب جانشین، سنت و شیوه پیامبران گذشته بوده است و آنان با تعیین راه روشن و نشانه‌های استوار، مردم را به حال خود وانگذاشته‌اند. بر همین مبنا، پیامبر اکرم(ص) نیز جانشینان خویش را برگزیده است. ب) ویژگی‌های جانشینان پیامبر(ص) امام علی(ع) شرایط و ویژگی‌های بسیاری را برای خلیفه مسلمانان و جانشین پیامبر برمی‌شمرد که مهم‌ترین آنها عبارت‌اند از: 1. توانایی اداره جامعه و آگاهی به فرمان‌ها و احکام الهی؛ امیرمؤمنان علی(ع) در این خصوص می‌فرماید: (ای مردم! سزاوار به خلافت کسی است که بدان تواناتر باشد و در آگاهی از فرمان خدا داناتر؛ تا اگر آشوبگری به فتنه انگیزی برخیزد، به حق بازگردانده شود و اگر سر باز زند، با او مبارزه شود). نهج البلاغه ، خطبه 173. 2. صداقت با مردم و آخرت نگری؛‌ آن حضرت درباره این ویژگی می‌فرماید: (پس باید امام و راهنمای مردم به مردم راست بگوید و راه خرد پوید و از فرزندان آخرت باشد و به یقین بداند که از آن جا آمده و به آن‌جا خواهد رفت). نهج البلاغه ، خطبه 154، ص 284. 3. برخورداری از سجایای اخلاقی و منش‌های نیکو؛ امام علی(ع) خصلت‌هایی چون بخیل نبودن، دانایی و عدالت را برای خلیفه مسلمانان ضروری و لازم می‌داند. آن حضرت می‌فرماید: (و همانا دانستید که سزاوار نیست بخیل بر ناموس و جان مردم و بر غنیمت‌ها و احکام مسلمانان ولایت یابد و امامت آنان را عهده‌دار شود تا در مال‌های آنها حریص گردد. و نادان نیز لیاقت رهبری ندارد؛ چون با نادانی خود مسلمانان را به گمراهی می‌کشاند. ستمکار نیز نمی‌تواند زمامدار باشد؛ چون با ستم خویش حق مردم را غصب می‌کند. و نه آن که در تقسیم اموال عدالت را رعایت نمی‌کند؛ چرا که گروهی را از حق خود محروم می‌سازند. و نه آن که رشوه‌گیر است؛ چرا که او نیز حقوق مردم را پایمال می‌کند و نه آن که سنت پیامبر را ضایع می‌کند، زیرا که امت اسلامی را به هلاکت می‌کشاند). نهج البلاغه ، خطبه 131. ج) جانشینان واقعی پیامبر پس از بیان ضرورت گزینش جانشین از ناحیه پیامبر اکرم(ص) و اوصافی که باید خلیفه از آن برخوردار باشد، می‌توان جمع این دو ویژگی را در گروهی خاص که همانا اهل‌بیت پیامبر(ع) می‌باشند، مشاهده کرد و به امامت و جانشینی آنان یقین نمود. امام علی(ع) این واقعیت را با تعابیر و عبارات گوناگون بیان فرموده‌اند. ایشان در بیان آشکاری چراغ‌های هدایت و تشویق مردم به تمسک به آنان می‌فرماید: (مردم به کجا می‌روید؟ و کی باز می‌گردید؟ علامت‌های حق برپاست و نشانه‌های آن هویداست. گمراهی تا کجا؟ سرگشتگی تا کجا و چرا؟ خاندان پیامبرتان میان شماست که زمامداران حق و یقینند و پیشوایان دینند و با ذکر جمیل و گفتار راست قرینند. پس حرمت آنان را همچون قرآن نیک بدارید و چون تشنگانی که به آبشخور روند، روی به آنان آرید). نهج البلاغه ، خطبه 87. و در جای دیگر می‌فرماید: (خاندان پیامبر، مایه حیات دانش و نابود کننده نادانی‌اند. بردباری‌شان شما را از دانش آنها خبر می‌دهد و ظاهرشان از صفای باطنشان و سکوتشان از حکمت‌های گفتارشان. هرگز با حق مخالفت نکردند و در آن اختلاف ننمودند. آنان ستون‌های دینند و پناهگاه مردم. به وسیله آنان حق به جایگاه خود باز می‌گردد و باطل از جای خود رانده و از بن کنده می‌شود. دین را چنان که باید دانستند و فرا گرفتند و به کار بستند). نهج البلاغه ، خطبه 239. با توجه به آن چه گفته شد، از دیدگاه امام علی(ع) جانشینان پیامبر برگزیده شده خداوند به واسطه پیامبر هستند و این اقدام پیامبر سنتی رایج در میان انبیا بوده است. ایشان اهل بیت پیامبرند که به صفات و خصایص والایی بر مردم برتری یافته‌اند؛ چنان که حاکم اسلامی باید ویژگی‌های خاص داشته باشد. باری، این منصب هر کسی را نشاید و آن کسی را سزاست که بر انجام آن تواناست و در راستی و عدالت و بی‌رغبتی به دنیا پابرجاست.جهت آگاهی بیش‌تر ر.ک: (روابط امام علی(ع) و خلفا)، (رجبی، موسوی کاشمری، رهدار)، ص 83 - 141، (انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی). منبع: www.payambarazam.ir
نظر و دیدگاه حضرت علی(ع) درباره جانشین پیامبراکرم(ص) چه بوده است؟
دیدگاه امام علی(ع) را درباره جانشینی پیامبر و زمامداری مسلمانان میتوان به سه بخش تقسیم نمود. نخست ضرورت معرفی جانشین از جانب پیامبر و اهتمام آن حضرت به این مهم؛ دوم اوصاف و شرایط لازم برای جانشین پیامبر و حاکم حکومت اسلامی؛ سوم جانشینان جامع شرایط.
الف) معرفی جانشین از جانب پیامبر(ص)
از منظر امام علی(ع)، گزینش جانشین و خلیفه، سنت و روش پیامبران پیشین بوده، چنانکه پیامبر اسلام(ص) نیز به آن عمل نموده و هرگز مردم را سرگردان رها نکرده است. ایشان میفرماید: (رسول گرامی اسلام(ص) در میان شما مردم جانشینی برگزید، همچنان که تمام پیامبران گذشته برای امتهای خود برگزیدند؛ زیرا آنها هرگز انسانها را سرگردان رها نکردند و بدون معرفی راهی روشن و گذاشتن نشانههایی استوار از میان مردم نرفتند).نهج البلاغه
این بیان گهربار امیر مؤمنان(ع)، مبین این واقعیت است که انتخاب جانشین، سنت و شیوه پیامبران گذشته بوده است و آنان با تعیین راه روشن و نشانههای استوار، مردم را به حال خود وانگذاشتهاند. بر همین مبنا، پیامبر اکرم(ص) نیز جانشینان خویش را برگزیده است.
ب) ویژگیهای جانشینان پیامبر(ص)
امام علی(ع) شرایط و ویژگیهای بسیاری را برای خلیفه مسلمانان و جانشین پیامبر برمیشمرد که مهمترین آنها عبارتاند از:
1. توانایی اداره جامعه و آگاهی به فرمانها و احکام الهی؛
امیرمؤمنان علی(ع) در این خصوص میفرماید: (ای مردم! سزاوار به خلافت کسی است که بدان تواناتر باشد و در آگاهی از فرمان خدا داناتر؛ تا اگر آشوبگری به فتنه انگیزی برخیزد، به حق بازگردانده شود و اگر سر باز زند، با او مبارزه شود). نهج البلاغه ، خطبه 173.
2. صداقت با مردم و آخرت نگری؛
آن حضرت درباره این ویژگی میفرماید: (پس باید امام و راهنمای مردم به مردم راست بگوید و راه خرد پوید و از فرزندان آخرت باشد و به یقین بداند که از آن جا آمده و به آنجا خواهد رفت). نهج البلاغه ، خطبه 154، ص 284.
3. برخورداری از سجایای اخلاقی و منشهای نیکو؛
امام علی(ع) خصلتهایی چون بخیل نبودن، دانایی و عدالت را برای خلیفه مسلمانان ضروری و لازم میداند. آن حضرت میفرماید: (و همانا دانستید که سزاوار نیست بخیل بر ناموس و جان مردم و بر غنیمتها و احکام مسلمانان ولایت یابد و امامت آنان را عهدهدار شود تا در مالهای آنها حریص گردد. و نادان نیز لیاقت رهبری ندارد؛ چون با نادانی خود مسلمانان را به گمراهی میکشاند. ستمکار نیز نمیتواند زمامدار باشد؛ چون با ستم خویش حق مردم را غصب میکند. و نه آن که در تقسیم اموال عدالت را رعایت نمیکند؛ چرا که گروهی را از حق خود محروم میسازند. و نه آن که رشوهگیر است؛ چرا که او نیز حقوق مردم را پایمال میکند و نه آن که سنت پیامبر را ضایع میکند، زیرا که امت اسلامی را به هلاکت میکشاند). نهج البلاغه ، خطبه 131.
ج) جانشینان واقعی پیامبر
پس از بیان ضرورت گزینش جانشین از ناحیه پیامبر اکرم(ص) و اوصافی که باید خلیفه از آن برخوردار باشد، میتوان جمع این دو ویژگی را در گروهی خاص که همانا اهلبیت پیامبر(ع) میباشند، مشاهده کرد و به امامت و جانشینی آنان یقین نمود. امام علی(ع) این واقعیت را با تعابیر و عبارات گوناگون بیان فرمودهاند. ایشان در بیان آشکاری چراغهای هدایت و تشویق مردم به تمسک به آنان میفرماید: (مردم به کجا میروید؟ و کی باز میگردید؟ علامتهای حق برپاست و نشانههای آن هویداست. گمراهی تا کجا؟ سرگشتگی تا کجا و چرا؟ خاندان پیامبرتان میان شماست که زمامداران حق و یقینند و پیشوایان دینند و با ذکر جمیل و گفتار راست قرینند. پس حرمت آنان را همچون قرآن نیک بدارید و چون تشنگانی که به آبشخور روند، روی به آنان آرید). نهج البلاغه ، خطبه 87.
و در جای دیگر میفرماید: (خاندان پیامبر، مایه حیات دانش و نابود کننده نادانیاند. بردباریشان شما را از دانش آنها خبر میدهد و ظاهرشان از صفای باطنشان و سکوتشان از حکمتهای گفتارشان. هرگز با حق مخالفت نکردند و در آن اختلاف ننمودند. آنان ستونهای دینند و پناهگاه مردم. به وسیله آنان حق به جایگاه خود باز میگردد و باطل از جای خود رانده و از بن کنده میشود. دین را چنان که باید دانستند و فرا گرفتند و به کار بستند). نهج البلاغه ، خطبه 239.
با توجه به آن چه گفته شد، از دیدگاه امام علی(ع) جانشینان پیامبر برگزیده شده خداوند به واسطه پیامبر هستند و این اقدام پیامبر سنتی رایج در میان انبیا بوده است. ایشان اهل بیت پیامبرند که به صفات و خصایص والایی بر مردم برتری یافتهاند؛ چنان که حاکم اسلامی باید ویژگیهای خاص داشته باشد. باری، این منصب هر کسی را نشاید و آن کسی را سزاست که بر انجام آن تواناست و در راستی و عدالت و بیرغبتی به دنیا پابرجاست.جهت آگاهی بیشتر ر.ک: (روابط امام علی(ع) و خلفا)، (رجبی، موسوی کاشمری، رهدار)، ص 83 - 141، (انتشارات مؤسسه آموزشی پژوهشی مذاهب اسلامی).
منبع: www.payambarazam.ir
- [سایر] نظر و دیدگاه علی (علیه السلام) درباره جانشین پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) چه بوده است؟
- [سایر] دیدگاه پیامبر اسلام(ص) راجع به محبّت و دوستی علی (ع) چیست؟
- [سایر] دیدگاه پیامبراکرم(ص) نسبت به یاری امام حسین(ع) چیست؟
- [سایر] رسول اکرم(ص)، چگونه حضرت علی(ع) را معرفی کردند؟
- [سایر] آیا پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) در اذان و اقامه شان ذکر اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله را می گفتند؟
- [سایر] به روایت ابن هشام: به هنگام مرگ حضرت محمد(ص)، عباس (عموی پیامبر) از حضرت علی(ع) خواست که نزد پیامبر(ص) برود و درباره جانشین آینده وی، نظر خواهی کند، اما حضرت علی از اینکار پرهیز کرد و گفت: (مرا با این سؤال کاری نیست و اگر سید(حضرت محمد) ما را منع کند یقین میباید دانست که هیچکس بعد از وی چیزی به ما ندهد). (سیرت رسول الله، ج 2، ص 1112). سؤال این است که؛ اگر حضرت محمد(ص)، حضرت علی(ع) را به جانشینی خود در غدیر خم انتخاب کرده بود، دلیل این سؤال چه بوده است؟ چرا حضرت علی در پاسخ اشارهای به ماجرای غدیر خم نکرد؟
- [سایر] چه دلیلی بر همسانی پیامبراکرم(ص) و حضرت علی(ع) در شهود عرفانی وجود دارد؟
- [سایر] فلسفه زندگی زاهدانه رسول خدا(ص) و علی مرتضی(ع) چیست؟
- [سایر] چرا پیامبر اسلام(ص) امامت حضرت علی(ع) را به صورت مکتوب بیان نکردند؟
- [سایر] امام علی (ع) دوست، همراه، یاور و خویشاوند حضرت محمد (ص) بود یا فراتر از آن؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اشْهد انْ لا اله إلا الله وحْده لا شریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد. و اشْهد ان محمداً عبْده و رسوله: و گواهی می دهم محمد(صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد و آل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت او(علیهم السلام).
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید : یا مُحسنُ قداتاکَ المسیءُ و قد امَرتَ المحسنَ ان یتجاوَز عنِ المسی ءِ انتَ المحسنُ و انا المُسی ءُ بحقّ محمّدٍ و آلِ محّمدٍ صل عَلی محّمدِ و ال محّمدِ و تجاوَز عن قبیحِ ما تعلمُ منّی .یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بندة گنهکار به در خانة تو آمده و تو امر کرده ای که نییکوکار از گنهکار بگذرد ، تو نیکو کاری و من گناهکار بحقّ محّمدٍ و آل محّمدٍ صلی اللهُ علیه و آله و سّلم .رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیها یی که می دانی از من سر زده . بگذر .
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.