عراق مانند بسیاری از کشورهای جهان سوم اقتصاد تک محصولی دارد. 96 درصد درآمد خارجی عراق از فروش نفت و تنها 4 درصد آن از صادرات غیر نفتی و مواردی چون جهانگردان و زائران عتبات عالیات تأمین می‌شد. به این ترتیب نفت نقش اصلی و سهم عمده‌ای در اقتصاد عراق داشته و دارد.
درآمدهای نفتی عراق در آستانه جنگ افزایش زیادی یافت و از 8 / 1 میلیارد دلار در سال 1973 (1352) به 8 / 10 میلیارد دلار در سال 1978 (1356) رسید. درآمدهای صادرات نفتی این کشور در سال 1980 (1359) به حدود 8 / 29 میلیارد دلار افزایش یافت.
اقتصاد و جنگ عراق چنان وابسته به درآمدهای نفتی بود که پس از کاهش ظرفیت تولید و صدور نفت این کشور، عربستان و کویت روزانه نیم میلیون بشکه نفت به جای عراق صادر می‌کردند. عراق در طول دوران جنگ سقف سهمیه‌بندی اوپک را برای تولید و صدور نفت رعایت نمی‌کرد و در بعضی از سال‌ها نیز از سیستم سهمیه‌بندی معاف بود و می‌توانست هر مقدار نفت را که قادر به صدور آن بود، صادر نماید. هر چند نفت جایگاه مهمی در اقتصاد عراق به ویژه در دوران جنگ داشت اما کمک‌های خارجی به عراق موجب شده بود که عراق نیز مانند حامیانش برای تحت فشار قرار دادن ایران، خواهان کاهش قیمت نفت باشد. این اقدام، درآمدهای عراق را نیز کاهش می‌داد، اما آثار منفی بسیار بیشتری بر اقتصاد ایران داشت، برای همین متحدان عراق در دوران جنگ برای پایین آوردن قیمت نفت تلاش‌های فراوانی نمودند.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسش‌ها و پاسخ‌ها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
