پس از رحلت پیامبر گرانقدر اسلام(صلی الله علیه وآله)، علی(علیه السلام) به دلیل رخدادها و وقایعی که اتفاق افتاد، از صحنه سیاسی امت اسلامی کنار رفت و به مدتِ خلافت 25 ساله خلفای سه گانه، در حالی که خار در چشم و استخوان در گلو داشت،[1] سکوت نمود. آن حضرت در طول این سال ها از تلاش باز نایستاد و به تعلیم و آموزش معارف اسلامی اهتمام ورزید; ولی آنچه مسلم است، در طول این مدت ذوالفقار علی(علیه السلام) در نیام بود و آن حضرت در هیچ نبردی شرکت نکرد.
مسعوی در مروج الذهب می نویسد: (هنگامی که فرماندهی سپاه برای حمله به ایران به ایشان پیشنهاد شد، امتناع کرد و از آن اکراه داشت: (فَأَبی عَلِیٌّ ذلِکَ وَ کَرِهَهُ).[2]
بنابراین عدم ذکر تاریخ از شرکت آن حضرت در جنگ های دوران خلفا، خود بهترین دلیل بر این است که آن حضرت در جنگ های دوران خلفا شرکت نکرده است.
پی نوشتها:
[1]. ر.ک: نهج البلاغه، خطبه 3; مروج الذهب، مسعودی، ج 2، ص 318، (دارالمعرفه، بیروت).
[2]. مروج الذهب، مسعودی، ج 2، ص 318، (تحریض علی الجهاد)، دارالمعرفه، بیروت.
www.mazaheb.ir
