لعن به خاطر سرپیچی از فرمان خدا و فرمان رسول خدا است . زیرا تمرد, ایذائ خدا و رسولش می باشد و کسانی که خدا و رسولش را اذیت کنند در دنیا و آخرت مورد لعن هستند. ((ان الذین یوئذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا والاخره واعدلهم عذابا" مهینا"; آنها که خدا و پیامبرش را ایذائ می کنند خداوند آنها را از رحمت خود در دنیا و آخرت دور می سازد و برای آنان عذاب خوارکننده ای آماده کرده است , (احزاب , آیه 57). اما ایذائ پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلّم) مفهوم وسیعی دارد و هرگونه کاری که او را آزار دهد شامل می شود. اعم از فکر و الحاد و مخالفت دستورات خداوند و نسبت های ناروا و تهمت و ایجاد مزاحمت به پیامبر, حتی از روایاتی که شیعه و سنی قبول دارند نقل کرده اند, استفاده می شود که آزار خاندان پیامبر مخصوصا" علی و فاطمه نیز آزار خدا و رسولش می باشد. با توجه به موقعیت و شخصیت حقوقی علی (علیه السلام) در قرآن و در نزد پیامبر, غصب حق آن حضرت ایذائ خدا و رسولش می باشد. پیامبر فرموده است ((فاطمه بضعه منی فمن اغضبها اغضبنی ; فاطمه پاره تن من است , هر کس او را به خشم درآورد مرا به خشم درآورده است )), (صحیح بخاری , جزئ 5, ص 26). ((ان فاطمه بضعه منی یوئذینی ما آذاها; فاطمه پاره تن من است هر که او را آزار دهد مرا می آزارد)), (صحیح مسلم , ج 4, ص 1903, باب فضائل فاطمه ) و آنها فاطمه پیامبر را اذیت کردند. و موارد مختلف دیگر که در کتب تاریخ آمده است پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلّم) را اذیت می کردند چه در حال حیات و چه بعد از رحلت . از طرف دیگر, آنچه را که خدمات نامبردگان خوانده اید جای بحث جدی دارد و در برابر بدعت های ناروا در دین چیزی به حساب نمی آید.
برای آگاهی بیشتر ر.ک : اجتهاد در مقابل نص , علامه سید شرف الدین موسوی , علی دوانی .
منبع: نرم افزار معمای هستی
