حضرت الیاس(علیه السلام)، یکی از پیامبران بنی اسرائیل بود که پس از حزقیل مبعوث شد. یوشع زمانی که شام را فتح کرد، بنی اسرائیل آن را بین خود تقسیم کردند. یکی از بنی اسرائیل به بعلبک[1] رفت و مردم را به خداپرستی دعوت کرد؛ حاکم آن جا ابتدا پذیرفت؛ ولی همسرش او را به مخالفت وادار کرد و از او کشتن الیاس(علیه السلام) را درخواست نمود، الیاس(علیه السلام)نیز به کوه ها فرار کرد. برخی از مفسران بر این باورند که الیاس(علیه السلام) یسع را به جانشینی خود برگزید و خداوند او را به آسمان ها برد و لذّت خوردن و آشامیدن را از او گرفت؛ پس از آن، خدای متعال دشمنان آن قوم را بر آنان مسلط کرد و حاکم و همسرش کشته شدند و بنی اسرائیل به یسع ایمان آوردند.[2] نام الیاس(علیه السلام) در سوره ی صافات[3] و انعام[4] ذکر شده است. خدای متعال در سوره صافات می فرماید: (إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ * إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَلا تَتَّقُونَ *أتَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ * اللَّهَ رَبَّکُمْ وَ رَبَّ آبائِکُمُ الْأَوَّلِینَ *فَکَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ *إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الُْمخْلَصِینَ* وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الآخِرِینَ)؛ به درستی که الیاس از فرستادگان بود؛ چون به قوم خود گفت: آیا تقوی پیشه نمی کنید؟ آیا -بت- بعل را می پرستید و بهترین آفرینندگان را وامی گذارید؟! خداوندی که پروردگار شما و پدران شما است؟ آن ها الیاس را تکذیب کردند و به طور قطع، همه در دادگاه الهی احضار می شوند، مگر بندگان مخلص خداوند؛ ما نام نیک الیاس را در میان آیندگان باقی می گذاریم.) قوم الیاس، بتی به نام (بعل) می پرستیدند؛ الیاس(علیه السلام) آن ها را به خدا پرستی فراخواند؛ گروهی ایمان آوردند، ولی اکثر آن ها به تکذیب او روی آوردند. نکته های آموزنده 1. اغلب دعوت به کار پسندیده با موانع و مخالفت های عده ای روبه رو می شود؛ 2. در صورت نپذیرفتن حق و ناسپاسی، باطل مسلط خواهد شد؛ 3. کسانی که در مقابل باطل مقاومت نکنند، به تدریج در زمره ی باطل قرار می گیرند. پی نوشتها: [1]. بعلبک نام منطقه ای در لبنان فعلی است. [2]. مجمع البیان، ج8، ص329. [3]. صّافات، 123 129. [4]. انعام، 85. منبع: سرگذشت ها و عبرت ها در آیینه ی وحی، سید مرتضی قافله باشی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1383).
سرگذشت حضرت الیاس(علیه السلام) چگونه بود؟
حضرت الیاس(علیه السلام)، یکی از پیامبران بنی اسرائیل بود که پس از حزقیل مبعوث شد. یوشع زمانی که شام را فتح کرد، بنی اسرائیل آن را بین خود تقسیم کردند. یکی از بنی اسرائیل به بعلبک[1] رفت و مردم را به خداپرستی دعوت کرد؛ حاکم آن جا ابتدا پذیرفت؛ ولی همسرش او را به مخالفت وادار کرد و از او کشتن الیاس(علیه السلام) را درخواست نمود، الیاس(علیه السلام)نیز به کوه ها فرار کرد.
برخی از مفسران بر این باورند که الیاس(علیه السلام) یسع را به جانشینی خود برگزید و خداوند او را به آسمان ها برد و لذّت خوردن و آشامیدن را از او گرفت؛ پس از آن، خدای متعال دشمنان آن قوم را بر آنان مسلط کرد و حاکم و همسرش کشته شدند و بنی اسرائیل به یسع ایمان آوردند.[2]
نام الیاس(علیه السلام) در سوره ی صافات[3] و انعام[4] ذکر شده است. خدای متعال در سوره صافات می فرماید:
(إِنَّ إِلْیاسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ * إِذْ قالَ لِقَوْمِهِ أَلا تَتَّقُونَ *أتَدْعُونَ بَعْلاً وَ تَذَرُونَ أَحْسَنَ الْخالِقِینَ * اللَّهَ رَبَّکُمْ وَ رَبَّ آبائِکُمُ الْأَوَّلِینَ *فَکَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ *إِلاَّ عِبادَ اللَّهِ الُْمخْلَصِینَ* وَ تَرَکْنا عَلَیْهِ فِی الآخِرِینَ)؛
به درستی که الیاس از فرستادگان بود؛ چون به قوم خود گفت: آیا تقوی پیشه نمی کنید؟ آیا -بت- بعل را می پرستید و بهترین آفرینندگان را وامی گذارید؟! خداوندی که پروردگار شما و پدران شما است؟ آن ها الیاس را تکذیب کردند و به طور قطع، همه در دادگاه الهی احضار می شوند، مگر بندگان مخلص خداوند؛ ما نام نیک الیاس را در میان آیندگان باقی می گذاریم.)
قوم الیاس، بتی به نام (بعل) می پرستیدند؛ الیاس(علیه السلام) آن ها را به خدا پرستی فراخواند؛ گروهی ایمان آوردند، ولی اکثر آن ها به تکذیب او روی آوردند.
نکته های آموزنده
1. اغلب دعوت به کار پسندیده با موانع و مخالفت های عده ای روبه رو می شود؛
2. در صورت نپذیرفتن حق و ناسپاسی، باطل مسلط خواهد شد؛
3. کسانی که در مقابل باطل مقاومت نکنند، به تدریج در زمره ی باطل قرار می گیرند.
پی نوشتها:
[1]. بعلبک نام منطقه ای در لبنان فعلی است.
[2]. مجمع البیان، ج8، ص329.
[3]. صّافات، 123 129.
[4]. انعام، 85.
منبع: سرگذشت ها و عبرت ها در آیینه ی وحی، سید مرتضی قافله باشی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1383).
- [سایر] لطفا درباره حضرت الیاس علیه السلام توضیح دهید.
- [سایر] سرگذشت حضرت یونس(علیه السلام)، در قرآن، چگونه بیان شده است؟
- [سایر] درباره عمر جاودان خضر و الیاس توضیح دهید؟
- [سایر] سرگذشت حضرت یونس(ع) را بفرمایید؟
- [سایر] راز طول عمر و غیبت بعضی از پیامبران، مانند حضرت خضر، الیاس و عیسی(ع) چیست؟
- [سایر] آیا خضر نبی، الیاس و ادریس (ع) جزو 313 نفر پیامبران برتر هستند؟
- [سایر] آیا امکان دارد زندگی و سرگذشت حضرت حزقیل نبی(ع) را توضیح دهید؟
- [سایر] سرگذشت حضرت یعقوب و یوسف(علیهما السلام) را به طور کامل توضیح دهید؟
- [سایر] آیا امکان دارد در مورد زندگی و سرگذشت حضرت قیدار(ع) توضیح دهید؟
- [سایر] آیا امکان دارد در مورد زندگی و سرگذشت حضرت قیدار(ع) توضیح دهید؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب است، بلکه در حدیث آمده نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر با دویست هزار نماز است.
- [آیت الله نوری همدانی] نماز در حرم امامان (علیهم السلام ) مستحب ، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام ) برابر دویست هزار نماز است .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب بلکه بهتر از مسجد است. و نماز در حرم مطهّر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر دویست هزار نماز است.
- [امام خمینی] نماز در حرم امامان علیهم السلام مستحب، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام برابر دویست هزار نماز است.
- [آیت الله بهجت] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: (بارَأتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق)، یعنی: (مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او، پس او رهاست)، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: (بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلی فاطِمَةَ عَلی مَهرِها فَهِی طالِق).
- [آیت الله سبحانی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِق. یعنی از زنم فاطمه در مقابل مهر او جدا شدم پس او رهاست، و اگر دیگری را وکیل کند وکیل باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَةُ مُوَکِّلِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِق. و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (علی مهرها) (لمهرها) بگوید، اشکال ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَتِی فَاطِمَةَ عَلی مَا بَذَلَتْ مَهْرِها فَهِیَ طالِقَ ) مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل آنچه بذل کرده او، پس او رهاست. و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلِی فَاطِمَةَ عَلی مَا بَذَلَتْ فَهِیَ طالِق و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (عَلی مَا بَذَلَتْ بمَا بَذَلَتْ) بگوید، اشکال ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند؛ چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد؛ باید بگوید بارات زوجتی فاطمه علی ما بذلت فهی طالق یعنی من و زنم فاطمه در مقابل بذل کرده او از هم جدا شدیم پس او رها است. و اگر دیگری را وکیل کند؛ وکیل باید بگوید: عن قبل موکلی بارات زوجته فاطمه علی ما بذلت فهی طالق و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (علی ما بذلت) ، (بما بذلت) بگوید اشکال ندارد.
- [آیت الله بروجردی] اگر شوهر بخواهد صیغهی مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید:(بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِی طالِقٌ)؛ یعنی مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رهاست و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید:(بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِی طالِقٌ) و در هر دو صورت اگر به جای کلمة (عَلی مَهْرِها) (بمَهْرها) بگوید اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر شوهر بخواهد صیغ مبارات را بخواند، چنانچه مثلًا اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: (بارأُتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی ما بَذَلْتْ فَهِیَ طالِق) یعنی من و زنم فاطمه در مقابل بذل کردة او از هم جدا شدیم پس او رها است، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: (عَنْ قِبَلِ مُوَکِّلِی بارَأُتُ زَوْجَتَهُ فاطِمَة عَلی ما بَذَلَتْ فَهِیَ طالِق) ودر هر دو صورت اگر بهجای کلم (علی ما بذلت) (بما بذلت) بگوید اشکال ندارد.