پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) تنها بر اساس فرمان خداوند عمل می‌کرد. اگر چه پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) قبل از غدیر بارها وصایت و جانشینی حضرت علی(علیه السلام) را بیان کرده بود که حدیث (یوم الدار و بدء الدعوة) و دیگر احادیث شهرت دارند ولی جریان غدیر که تأکید بیانات قبلی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بود به دستور صریح خداوند بود و این دستور بعد از اتمام مراسم حج و در راه بازگشت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) به مدینه صادر شد هنگامی که کاروان به سرزمین (رابغ) که در سه میلی (جحفه) قرار دارد رسید این وحی در نقطه‌ای به نام غدیر خم فرود آمد و با آیه(یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ إِنَّ اللّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ، ای پیامبر! آن چه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده‌ای! خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم، نگاه می‌دارد؛ و خداوند، جمعیّت کافران (لجوج) را هدایت نمی‌کند)[1]، پیامبر اسلام مأمور نصب حضرت امیر(علیه السلام) به مقام خلافت و وصایت شده است. با این حال وجهی برای این سؤال باقی نمی‌ماند که چرا پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) قبل از دستور خداوند این عمل را انجام نداده است چون مراسم حج و مکه، قبل از فرا رسیدن این فرمان الهی بوده است.
علاوه منطقه غدیر منطقه‌ای بود که در آن جا کاروانان از هم جدا می‌شدند و هر کدام راهی منطقه خود می‌شدند این کاروان عظیم مسلمانان قبل از پراکندگی و درست در محل تقسیم راهها، سه روز بار انداخته و آماده مراسم غدیر می‌شوند این در حالی است که مسلمانان از وظایف خود و مناسک حج فارغ البال شده و همگی منتظر رسیدن به منازل و شهرهای خود هستند و سه روز نگه داشتن مردم با این وضعیت کاملاً آنان را مهیا کرده است تا عظمت و اهمیت این موضوع را دریافت کنند.
پی نوشتها:
[1] سوره مائده آیه 67.
