پیامبر اسلام(ص) هیچ وقت در طول عمر شریف خود چیزی را ننوشتند و به قول قرآن، امی و مکتب نرفته بودند و نامه‌هایی که ایشان به پادشاهان و غیره می‌نوشتند خط خود رسول خدا نبود، بلکه حضرت املاء می‌فرمودند و کاتب ایشان که حضرت علی(ع) بود می‌نوشتند. سپس رسول خدا نوشته را مهر می‌زدند و بر فرض هم که حضرت دارای خط می‌بودند، مگر یک برگ نوشته ارزش و اعتبارش از تجمع کثیر یکصدهزار نفری غدیرخم بیشتر است؟
نسبت به چنین نوشته‌ای ده‌ها شبهه و تردید و اشکال و تهمت جعلی بودن می‌توان وارد کرد که هیچ یک در سخنرانی صریح روز غدیر قابل ورود نمی‌باشند. مخصوصاً این که بعد از آن سخنرانی و نصب خاص حضرت به مردم دستور داد به حضرت علی(ع) تبریک گویند و به او به نحو سلام بر امیرمؤمنان سلام نمایند (السلام علیک یا امیرالمؤمنین) مردمی که به این حادثه صریح و عظیم وقعی ننهند به یک برگ نوشته هم عمل نخواهند کرد واگر سؤال شود چرا پیامبر در آخر عمر شریفشان فرمودند قلم و دوات بیاورید تا چیزی برایتان بنویسم تا هرگز گمراه نشوید صرف اتمام حجت با مردم و قدرت‌طلبان بود به همین دلیل پیامبر بعد از جمله توهین‌آمیز آن شخص دیگر اصراری بر آوردن قلم و دوات و نوشتن نفرمودند زیرا کسانی که تا این اندازه از پذیرفتن ولایت حضرت امیر(ع) استنکاف داشتند روشن شد که نوشته هم اثری نخواهد کرد و خواهندگفت پیامبر در طول عمر خود خط ننوشتند (بنا بر مصالح مختلف و متعدد) و این خط جعلی است و از خود ایشان نیست. علاوه این که مصلحت‌های عدم کتابت ایشان از بین می‌رفت و اگر هم مثل گذشته املاء می‌کردند و حضرت علی می‌نوشتند گفته می‌شد این مسأله چون به نفع نویسنده است نظر خود او است و اعتباری ندارد و اگر هم به شخص ثالثی می‌دادند که بنویسد گفته می‌شد کاتب همیشگی پیامبر، علی بود و کتابت از هر شخص دیگر مردود است و... .
www.payambarazam.ir
