اصولاً یکی از روش‌های رسول خدا(ص) اعزام مبلغ و دعوت‌نامه برای ساکنان مناطق دیگر بود. اعزام‌های تبلیغی ایشان مختص به اطراف مدینه و مکه نبود، بلکه شامل تمام منطقه حجاز و کشورهای دیگر می‌شد:
الف) پیامبر اکرم(ص) نامهای به اسقف نجران (ابوحارثه) در یمن نوشت و طی آن نامه ساکنان نجران را به آیین اسلام دعوت نمود. این دعوت موجب مذاکرات فراوانی بین نمایندگان مسیحیان با پیامبر(ص) گشت، (فرازهایی از تاریخ، ص 497).
ب ) حضرت تعداد چهل تن از مبلغان ورزیده و حافظ قرآن را به منطقه نجد فرستادند که البته منجر به شهادت آنان گشت. این حادثه به فاجعه سپاه تبلیغ مشهور است، (همان، ص 307).
ج ) 185 نامه از متون نامه‌های پیامبر که برای تبلیغ و دعوت به اسلام و میثاق و پیمان نوشته شده است در کتب تاریخی موجود می‌باشد. متون این نامه‌ها واشاراتی که در لابه‌لای آنها نهفته است، نصایح، اندرزها و تسهیلات و نرمش‌های پیامبر همه و همه گواه زنده بر ضد نظریه خاورشناسان است که خواسته‌اند پیشرفت اسلام را زاییده نیزه و شمشیر بدانند. از جمله آن 185 نامه می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1. نامه پیامبر اسلام به خسرو پرویز زمامدار سرزمین وسیع ایران، که تقریباً آسیای صغیر را شامل می‌شود.
2. نامه رسول خدا(ص) به قیصر و هرقل بزرگ روم.
3. نامه رسول خدا(ص) به مقوقس حکمران مصر.
4. نامه رسول خدا(ص) به نجاشی زمامدار سرزمین حبشه.
5. نامه حضرت به زمامداران شام و یمامه.
برای آگاهی بیشتر ر.ک: فروغ ابدیت، آیت الله جعفر سبحانی.
منبع: www.payambarazam.ir
