هنگامی که قدرت اسلام بالا گرفت و می بایست دامنه آن به خارج جزیره عربستان نیز گسترده شود و نخستین شعاع خورشید اسلام در بیرون جزیره بتابد، پیامبر برای انجام فرمان خداوند متعال رسولانی را همراه نامه برای کسرا (شاه ایران)، قیصر (حاکم روم)(طبری 2/288)، نجاشی (حاکم حبشه) و مقوقس (فرمانروای مصر) و عدّه دیگری از سران و زمامداران فرستاد و آنان را به اسلام دعوت کرد؛ جز خسروپرویز پادشاه ایران عده ای پاسخ مساعد و بعضی سکوت کردند و این دلیل آن است که یا تبیلغات صحیح اسلامی به آنها رسیده بود و از حقایق اسلام آگاهی یافته بودند و یا قدرت اسلام را احساس کرده و گزارش آن را داشتند و صلاح در این می دیدند که با نیروی نظامی با آن روبرو نشوند.(کامل 1/591.)
منبع: پیام قرآن ج 8، حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی و سایر همکاران
