پیامبر گرامی اسلام
صفحه ای یافت نشد
برخورد پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) با جوانان چگونه بوده است؟
به طور کلی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به جوان‌ها اهمیت خاصی می‌دادند. مطالعه در تاریخ و سیره آن حضرت، این مدعا را به خوبی روشن می‌سازد. از باب نمونه تنها به چند مورد اشاره می‌شود: الف) در جریان آمدن نمایندگان قبیله اوس و خزرج به حضور آن حضرت و پیمان بستن آنان در رابطه با حمایتشان از اسلام و پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و درخواست مبلّغی برای تعلیم قرآن در مدینه، آن حضرت مُصْعَب بن عمیر را - که جوان تازه مسلمان و حدود بیست ساله بود - به عنوان اولین نماینده و مبلّغ و معلّم اسلام به مدینه اعزام داشتند و او هم به خوبی از عهده این مأموریت برآمد و زمینه را برای هجرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فراهم کرد. این شاهد زنده‌ای برای اهمیت دادن حضرت به جوان‌ها بود. ب ) بعد از فتح مکه، وقتی می‌خواستند کسی را به عنوان فرماندار و حاکم مکه انتخاب کنند - با این که در بین مسلمانان افراد مسنّ‌تری بودند - حضرت جوانی بیست ساله به نام (عَتاب بن اَسیل را - که شخصی خردمند و بردبار بود - برای حکومت مکه انتخاب کردند و... که از این نمونه‌ها در تاریخ حضرت زیاد بود و اصلاً بیشتر کسانی که در بدو رسالت و شروع نهضت حضرت به او گرویدند، جوان‌ها بودند و بیشتر معاندان لجوج، از پیران قوم؛ مانند: ابوجهل، ابولهب، ابوسفیان و... بودند که خیلی از آنها در همان حال کفر، رهسپار دیار مرگ شدند و بعضی هم بعد از چندین سال ایمان آوردند که باز ایمان خیلی از آنان از روی ترس و اغراض مادی صورت گرفت. ج ) پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در روزهای آخر عمرشان؛ وقتی خواستند لشکری برای جنگ با رومیان بفرستند، جوانی شجاع به نام اسامةبن زید را به فرماندهی آن لشکر انتخاب کردند و بسیاری از صحابه پیر و باتجربه را تحت فرمان او قرار دادند. منبع: www.payambarazam.ir
به طور کلی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به جوان‌ها اهمیت خاصی می‌دادند. مطالعه در تاریخ و سیره آن حضرت، این مدعا را به خوبی روشن می‌سازد. از باب نمونه تنها به چند مورد اشاره می‌شود: الف) در جریان آمدن نمایندگان قبیله اوس و خزرج به حضور آن حضرت و پیمان بستن آنان در رابطه با حمایتشان از اسلام و پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و درخواست مبلّغی برای تعلیم قرآن در مدینه، آن حضرت مُصْعَب بن عمیر را - که جوان تازه مسلمان و حدود بیست ساله بود - به عنوان اولین نماینده و مبلّغ و معلّم اسلام به مدینه اعزام داشتند و او هم به خوبی از عهده این مأموریت برآمد و زمینه را برای هجرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فراهم کرد. این شاهد زنده‌ای برای اهمیت دادن حضرت به جوان‌ها بود. ب ) بعد از فتح مکه، وقتی می‌خواستند کسی را به عنوان فرماندار و حاکم مکه انتخاب کنند - با این که در بین مسلمانان افراد مسنّ‌تری بودند - حضرت جوانی بیست ساله به نام (عَتاب بن اَسیل را - که شخصی خردمند و بردبار بود - برای حکومت مکه انتخاب کردند و... که از این نمونه‌ها در تاریخ حضرت زیاد بود و اصلاً بیشتر کسانی که در بدو رسالت و شروع نهضت حضرت به او گرویدند، جوان‌ها بودند و بیشتر معاندان لجوج، از پیران قوم؛ مانند: ابوجهل، ابولهب، ابوسفیان و... بودند که خیلی از آنها در همان حال کفر، رهسپار دیار مرگ شدند و بعضی هم بعد از چندین سال ایمان آوردند که باز ایمان خیلی از آنان از روی ترس و اغراض مادی صورت گرفت. ج ) پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در روزهای آخر عمرشان؛ وقتی خواستند لشکری برای جنگ با رومیان بفرستند، جوانی شجاع به نام اسامةبن زید را به فرماندهی آن لشکر انتخاب کردند و بسیاری از صحابه پیر و باتجربه را تحت فرمان او قرار دادند. منبع: www.payambarazam.ir
پاسخ:
به طور کلی پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) به جوان‌ها اهمیت خاصی می‌دادند. مطالعه در تاریخ و سیره آن حضرت، این مدعا را به خوبی روشن می‌سازد. از باب نمونه تنها به چند مورد اشاره می‌شود:
الف) در جریان آمدن نمایندگان قبیله اوس و خزرج به حضور آن حضرت و پیمان بستن آنان در رابطه با حمایتشان از اسلام و پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و درخواست مبلّغی برای تعلیم قرآن در مدینه، آن حضرت مُصْعَب بن عمیر را - که جوان تازه مسلمان و حدود بیست ساله بود - به عنوان اولین نماینده و مبلّغ و معلّم اسلام به مدینه اعزام داشتند و او هم به خوبی از عهده این مأموریت برآمد و زمینه را برای هجرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فراهم کرد. این شاهد زنده‌ای برای اهمیت دادن حضرت به جوان‌ها بود.
ب ) بعد از فتح مکه، وقتی می‌خواستند کسی را به عنوان فرماندار و حاکم مکه انتخاب کنند - با این که در بین مسلمانان افراد مسنّ‌تری بودند - حضرت جوانی بیست ساله به نام (عَتاب بن اَسیل را - که شخصی خردمند و بردبار بود - برای حکومت مکه انتخاب کردند و... که از این نمونه‌ها در تاریخ حضرت زیاد بود و اصلاً بیشتر کسانی که در بدو رسالت و شروع نهضت حضرت به او گرویدند، جوان‌ها بودند و بیشتر معاندان لجوج، از پیران قوم؛ مانند: ابوجهل، ابولهب، ابوسفیان و... بودند که خیلی از آنها در همان حال کفر، رهسپار دیار مرگ شدند و بعضی هم بعد از چندین سال ایمان آوردند که باز ایمان خیلی از آنان از روی ترس و اغراض مادی صورت گرفت.
ج ) پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در روزهای آخر عمرشان؛ وقتی خواستند لشکری برای جنگ با رومیان بفرستند، جوانی شجاع به نام اسامةبن زید را به فرماندهی آن لشکر انتخاب کردند و بسیاری از صحابه پیر و باتجربه را تحت فرمان او قرار دادند.
منبع: www.payambarazam.ir
- [سایر] برخورد پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با امام حسین (علیه السلام) چگونه بود؟
- [سایر] منظور از اینکه گفته می‌شود پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله «امّی» بودند چیست؟
- [سایر] چرا پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اموال کاروانهای (تجاری) قریش را بر مسلمانان حلال کرده بود ؟
- [سایر] آیا حجاب برای زنان غیر مسلمان در زمان حکومت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اجباری بوده است؟
- [سایر] خصوصیات دعوت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) اسلام در طول سیزده سال اقامت در مکه چه بود؟
- [سایر] اولین جمله حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) در هنگامی که به پیامبری مبعوث شدند چه بود؟
- [سایر] چرا مقام پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از ابراهیم(علیه السلام) بالاتر است ؟
- [سایر] آیا پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) با سواد بوده است؟
- [سایر] آخرین درخواست پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) از اصحاب چه بوده است؟
- [سایر] شعر درباره میلاد پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بفرمایید؟
- [آیت الله نوری همدانی] موقع نوشتن اسم مبارک حضرت رسول – صلی الله علیه و آله و سلم – مستحب است صلوات را هم بنویسد . و نیز بهتر است هر وقت آن حضرت را یاد می کند ، صلوات بفرستد .
- [آیت الله بهجت] کسی که منکر خدا یا برای خدا شریک قائل است یا پیامبری حضرت خاتم الانبیاء محمّد بن عبداللّه صلی الله علیه و آله وسلم را قبول ندارد و همین طور کسی که ایمان به خدا و پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نداشته باشد، کافر و نجس می باشد . همچنین کسی که یکی از ضروریّات دین اسلام مثل نماز یا روزه را با علم به اینکه ضروری دین است انکار نماید ، نجس می باشد . و اگر از روی تقصیر نداند و انکار نماید ، احتیاطا باید از او اجتناب کرد .
- [آیت الله خوئی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) را مانند محمد و احمد یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود، اگرچه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
- [امام خمینی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم مانند محمد و احمد یا لقب و کنیه آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم بگوید یا بشنود اگر چه در نماز باشد، مستحب است صلوات بفرستد.
- [آیت الله نوری همدانی] هر وقت انسان اسم مبارک حضرت رسول – صلی الله علیه و آله و سلم – مانند محمد و احمد ، یا لقب و کنیة آن جناب را مثل مصطفی و ابوالقاسم ، بگوید یا بشنود ، اگر چه در نماز باشد ، مستحب است صلوات بفرست .
- [امام خمینی] کافر یعنی کسی که منکر خدا است، یا برای خدا شریک قرار می دهد، یا پیغمبری حضرت خاتم الانبیا محمد ابن عبدالله صلی الله علیه و آله و سلم را قبول ندارد، نجس است، و همچنین است اگر در یکی از اینها شک داشته باشد. و نیز کسی که ضروری دین یعنی چیزی را که مثل نماز و روزه، مسلمانان جزو دین اسلام می دانند منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است و انکار آن چیز برگردد به انکار خدا یا توحید یا نبوت، نجس می باشد. و اگر نداند، احتیاطا بایداز او اجتناب کرد، گرچه لازم نیست.
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید : یا مُحسنُ قداتاکَ المسیءُ و قد امَرتَ المحسنَ ان یتجاوَز عنِ المسی ءِ انتَ المحسنُ و انا المُسی ءُ بحقّ محمّدٍ و آلِ محّمدٍ صل عَلی محّمدِ و ال محّمدِ و تجاوَز عن قبیحِ ما تعلمُ منّی .یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بندة گنهکار به در خانة تو آمده و تو امر کرده ای که نییکوکار از گنهکار بگذرد ، تو نیکو کاری و من گناهکار بحقّ محّمدٍ و آل محّمدٍ صلی اللهُ علیه و آله و سّلم .رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیها یی که می دانی از من سر زده . بگذر .
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] اگر از روزهدار بپرسند که آیا پیغمبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم چنین مطلبی فرمودهاند؟ و او جایی که در جواب باید بگوید:نه، عمداً بگوید:بلی، یا جایی که باید بگوید:بلی، عمداً بگوید:نه، روزهاش باطل می‌شود.
- [آیت الله خوئی] اگر روزهدار دروغی را به خدا و پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عمداً نسبت دهد، بنابر احتیاط کفارة جمع که تفصیل آن در مسأل پیش گفته شد بر او واجب می‌شود.