در کتاب (اشک روان بر امیر کاروان) ترجمه کتاب (الخصائص الحسینیة) تألیف آیتالله حاج شیخ جعفر شوشتری (رحمت الله علیه) (که به خاطر امانت داری عین عبارات نقل میشود) چنین آمده است: در بیان ثبوت خصایص سوره حمد و بسمالله از برای جناب حسین (علیه السلام)پس میگوییم : سوره حمد امّالکتاب است و حسین(ع)ابوالائمة الاطیاب است(1). سوره حمد کنز اطاعت است و حسین (علیه السلام)اسباب شفاعت است(2). سوره حمد وانیه است و حسین (علیه السلام)وافی به اسباب مغفرت است. سوره حمد شافی است و حسین (علیه السلام)تربتش شفا است(3).و خونش شفا بوده چنان که در قضیة دختر یهودی معروف است(4)، و اشکی که بر او ریخته میشود شفا است که خاموش میکند آتشهای باطنی و ظاهری را، که اگر قطرهای از آن در جهنّم بیفتد حرارت او را خاموش میکند، چنانکه در حدیث است(5). سوره حمد کافیه است و حسین محبتش کافی است، سوره حمد معادل قرآن است و حسین (علیه السلام)شریک قرآن و معادل قرآن است، در ودیعه گذاشتن پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم). سوره حمد سبع المثانی است چون هفت آیه است و دو دفعه نازل شده و حسین (علیه السلام)از برای او خصوصیتی است که آن جناب دو مرتبه نازل شده است از آسمان، و دو مرتبه صعود نموده؛ پس روحش نزول نموده وقت ولادتش و(صعود نموده) وقت وفاتش، مانند باقی ائمه و انبیأ و جسد آن حضرت را بالا بردند باز فرود آوردند، و این از خصایص آن جناب بود؛ چنانکه در روایات است که چون آن حضرت را شهید نمودند و سر مبارکش را به نیزه کردند و به کوفه بردند، ملائکه نازل شدند و آن جسد شریف را با همان حالت به آسمان پنجم بردند و با صورت علی (علیه السلام)در آن جا، نگاه داشتند و اهل آسمانها به او نظر نمودند که به خون آلوده است؛ پس بر قاتلش لعنت کردند، آنگاه برگردانیدند او را به محلّش در کربلا(6). و در این امور حکمتهای خفیّه است که فهم ما به کنه آن نمیرسد و خدا عالم است به آن. سوره حمد، کسی آن را بخواند و مؤمن باشد به ظاهر و باطن آن، خداوند او را عطا کند به هر حرف، حسنهای که افضل باشد از تمام دنیا(7). و حسین (علیه السلام)هر کس او را ذکر نماید و گریه کند، عطا کند خدا به او به هر اشکی، حسنهای که بهتر است از دنیا و مافیها، و هر کس او را زیارت کند عطا کند خدا او را به هر حرفی، حسنهای که افضل است از تمام دنیا. بسمالله در صدر صدو چهارده موضع از قرآن است و حسین (علیه السلام)صدو چهارده چیز دارد که همه اسباب غفرانند. بسمالله مذکور میگردد در وقت ذبح و نحر(8) به جهت تکلیف شرعی، و حسین ذکر میشود(9) در وقت ذبح و نحر و قتل به جهت اشدّیت قتل و نحر او از هر قتلی و نحری، چنانکه در حدیث نبوی مذکور است(10). پی نوشتها: 1.بحار. جلد 43. ص 295- مناقب ابن شهرآشوب. جلد 3. ص 226 به نقل از سلیم بن قیس. 2. بحار. جلد 44. ص 242 - منتخب طریحی. جلد 1. ص 48. 3.بحار. جلد 44. ص 221 - امالی طوسی. جلد 1. ص 324 الی 325. 68- بحار. جلد 45. ص 192 - منتخب طربحی. جلد 1. ص 61. 4.بحار. جلد 45. ص 290 - کامل الزیارات. باب 32. ص 102. 5.بحار. جلد 45. ص 229 - کتاب المختصر. ص 146 الی 147. به نقل پاورقی بحار. 6.بحار. جلد 89. ص 227 - مجمع البیان. جلد 1. ص 18 - عیون الاخبار. جلد 1. ص 302. 7. نحر به معنای کشتن شتر، و ذبح به معنای سربریدن حیوانات دیگر است. 8.یعنی بادیدن هر صحنهای از ذبح، نحر و قتل، ببیند و به یاد حادثه هولناک قتل آن حضرت میافتد. 9.بحار. جلد 44. ص 264 - تفسیر فرات. ص 55. www. eporsesh.com
در کتاب (اشک روان بر امیر کاروان) ترجمه کتاب (الخصائص الحسینیة) تألیف آیتالله حاج شیخ جعفر شوشتری (رحمت الله علیه) (که به خاطر امانت داری عین عبارات نقل میشود) چنین آمده است: در بیان ثبوت خصایص سوره حمد و بسمالله از برای جناب حسین (علیه السلام)پس میگوییم : سوره حمد امّالکتاب است و حسین(ع)ابوالائمة الاطیاب است(1).
سوره حمد کنز اطاعت است و حسین (علیه السلام)اسباب شفاعت است(2).
سوره حمد وانیه است و حسین (علیه السلام)وافی به اسباب مغفرت است.
سوره حمد شافی است و حسین (علیه السلام)تربتش شفا است(3).و خونش شفا بوده چنان که در قضیة دختر یهودی معروف است(4)، و اشکی که بر او ریخته میشود شفا است که خاموش میکند آتشهای باطنی و ظاهری را، که اگر قطرهای از آن در جهنّم بیفتد حرارت او را خاموش میکند، چنانکه در حدیث است(5). سوره حمد کافیه است و حسین محبتش کافی است، سوره حمد معادل قرآن است و حسین (علیه السلام)شریک قرآن و معادل قرآن است، در ودیعه گذاشتن پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله و سلم).
سوره حمد سبع المثانی است چون هفت آیه است و دو دفعه نازل شده و حسین (علیه السلام)از برای او خصوصیتی است که آن جناب دو مرتبه نازل شده است از آسمان، و دو مرتبه صعود نموده؛ پس روحش نزول نموده وقت ولادتش و(صعود نموده) وقت وفاتش، مانند باقی ائمه و انبیأ و جسد آن حضرت را بالا بردند باز فرود آوردند، و این از خصایص آن جناب بود؛ چنانکه در روایات است که چون آن حضرت را شهید نمودند و سر مبارکش را به نیزه کردند و به کوفه بردند، ملائکه نازل شدند و آن جسد شریف را با همان حالت به آسمان پنجم بردند و با صورت علی (علیه السلام)در آن جا، نگاه داشتند و اهل آسمانها به او نظر نمودند که به خون آلوده است؛ پس بر قاتلش لعنت کردند، آنگاه برگردانیدند او را به محلّش در کربلا(6). و در این امور حکمتهای خفیّه است که فهم ما به کنه آن نمیرسد و خدا عالم است به آن.
سوره حمد، کسی آن را بخواند و مؤمن باشد به ظاهر و باطن آن، خداوند او را عطا کند به هر حرف، حسنهای که افضل باشد از تمام دنیا(7). و حسین (علیه السلام)هر کس او را ذکر نماید و گریه کند، عطا کند خدا به او به هر اشکی، حسنهای که بهتر است از دنیا و مافیها، و هر کس او را زیارت کند عطا کند خدا او را به هر حرفی، حسنهای که افضل است از تمام دنیا.
بسمالله در صدر صدو چهارده موضع از قرآن است و حسین (علیه السلام)صدو چهارده چیز دارد که همه اسباب غفرانند.
بسمالله مذکور میگردد در وقت ذبح و نحر(8) به جهت تکلیف شرعی، و حسین ذکر میشود(9) در وقت ذبح و نحر و قتل به جهت اشدّیت قتل و نحر او از هر قتلی و نحری، چنانکه در حدیث نبوی مذکور است(10).
پی نوشتها:
1.بحار. جلد 43. ص 295- مناقب ابن شهرآشوب. جلد 3. ص 226 به نقل از سلیم بن قیس.
2. بحار. جلد 44. ص 242 - منتخب طریحی. جلد 1. ص 48.
3.بحار. جلد 44. ص 221 - امالی طوسی. جلد 1. ص 324 الی 325. 68- بحار. جلد 45. ص 192 - منتخب طربحی. جلد 1. ص 61.
4.بحار. جلد 45. ص 290 - کامل الزیارات. باب 32. ص 102.
5.بحار. جلد 45. ص 229 - کتاب المختصر. ص 146 الی 147. به نقل پاورقی بحار.
6.بحار. جلد 89. ص 227 - مجمع البیان. جلد 1. ص 18 - عیون الاخبار. جلد 1. ص 302.
7. نحر به معنای کشتن شتر، و ذبح به معنای سربریدن حیوانات دیگر است.
8.یعنی بادیدن هر صحنهای از ذبح، نحر و قتل، ببیند و به یاد حادثه هولناک قتل آن حضرت میافتد.
9.بحار. جلد 44. ص 264 - تفسیر فرات. ص 55.
www. eporsesh.com
- [سایر] سوره امام حسین (ع) کدام سوره است؟
- [سایر] شعر در مدح امام حسین ع بفرمایید؟
- [سایر] چرا سوره فجر را سوره امام حسین ( ع ) نامیده اند ؟
- [سایر] کدام سوره از قرآن بنام امام حسین (ع است؟
- [سایر] چرا میگویند خواندن سوره فجر برای نزدیک شدن به امام حسین(ع) تاثیر دارد؟
- [سایر] چرا اسم امام حسین(ع) را حسین گذاشتند؟ چرا اسم امام علی(ع) را علی گذاشتند؟
- [سایر] چرا فرزندان امام حسن مجتبی (ع) مانند قاسم و عبد الله کوچک تر از فرزندان امام حسین (ع) مانند امام سجاد (ع) و علی اکبر هستند، با وجود آن که امام مجتبی بزرگ تر از امام حسین (ع) می باشند؟
- [سایر] چگونگی مبارزات سیاسی امام کاظم(ع) را شرح دهید؟
- [سایر] چگونگی شهادت امام رضا (ع) را توضیح دهید؟
- [سایر] در خصوص حوادث بعد از کربلا و مصائب و آزارهایی که به خاندان امام حسین (ع) گذشته است توضیحاتی بفرمایید.
- [آیت الله اردبیلی] در رکعت اوّل و دوم نمازهای واجب شبانهروزی، انسان باید نخست سوره حمد و بعد از آن بنابر احتیاط یک سوره کامل بخواند.
- [آیت الله جوادی آملی] .کسی که نمی تواند تسبیحات را صحیح ادا کند , باید در رکعت سوم و چهارم سوره حمد را بخواند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] نماز در حرم امامان (ع) مستحب بلکه بهتر از مسجد است و مروی است که نماز حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین (ع) برابر دویست هزار نماز است.
- [آیت الله بهجت] در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیه، انسان باید اول سوره حمد و بعد از آن بنابر احتیاط در صورتی که میداند یا میتواند یاد بگیرد، یک سوره تمام بخواند. و بنابر اظهر اگر سوره ضُحی را میخواند باید سوره (الم نشرح) را هم به دنبال آن بخواند و اگر سوره فیل را خواند سوره قریش را هم بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] کسی که نمیتواند تسبیحات اربعه را یاد بگیرد یا درست بخواند، باید در رکعت سوم و چهارم سوره حمد را بخواند.
- [امام خمینی] نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد و باید نیت آن را به زبان نیاورد، و احتیاط واجب آن است که سوره حمد و "بسم الله" آن را هم آهسته بگوید.
- [آیت الله اردبیلی] نماز احتیاط سوره و قنوت ندارد و نباید نیّت آن را به زبان آورند و احتیاط واجب آن است که سوره (حمد) و حتی (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم) آن را نیز آهسته بخوانند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] در رکعت اوّل و دوم نمازهای واجب روزانه باید بعد از تکبیرة الاحرام سوره حمد را قرائت کند و بعد از آن بنابر احتیاط واجب یک سوره تمام از قرآن مجید را بخواندن. و باید توجّه داشت که سوره (فیل) و (ایلاف) یک سوره حساب می شود و همچنین سوره (والضّحی) و (الم نشرح).
- [آیت الله مکارم شیرازی] در رکعت اول و دوم نمازهای واجب روزانه باید بعد از تکبیرة الاحرام سوره حمد را قرائت کند و بعد از آن بنابر احتیاط واجب یک سوره تمام از قرآن مجید را و خواندن یک یا چند آیه کافی نیست. و باید توجه داشت که سوره (فیل) و (ایلاف) یک سوره حساب می شود و همچنین سوره (والضحی) و (الم نشرح).
- [آیت الله خوئی] اگر مجتهد اعلم در مسألهای فتوی دهد، مقلد آن مجتهد یعنی کسی که از او تقلید میکند نمیتواند در آن مسأله به فتوای مجتهد دیگر عمل کند ولی اگر فتوی ندهد و بفرماید احتیاط آن است که فلان طور عمل شود، مثلًا بفرماید احتیاط آن است که در رکعت اول و دوم نماز، بعد از سورة حمد یک سورة تمام بخواند مقلد باید یا به این احتیاط که احتیاط واجبش میگویند عمل کند و یا به فتوای مجتهد دیگری که تقلیدش جائز است عمل نماید، پس اگر او فقط سورة حمد را کافی بداند میتواند سوره را ترک کند. و همچنین است اگر مجتهد اعلم بفرماید مسأله محل تأمل یا محل اشکال است.