حقیقت معنی «ثارالله» که در زیارت امام حسین(ع) آمده چیست؟

زیارت امام حسین(ع) به معنای حضور زائر در حرم امام حسین(ع) به قصد اظهار ارادت و احترام و کسب فیض معنوی. در فرهنگ شیعی یکی از برترین عبادت‌های مستحبی است که در مناسبت‌های متعدد دینی مانند عاشورا، اربعین، نیمه شعبان، عرفه، اعیاد فطر و قربان و شب‌های جمعه سفارش بیشتری به آن شده است. امامان شیعه به رغم تنگناها و سخت‌گیری‌های حاکمان وقت، همواره با ذکر فضیلت کربلا و منزلت رفیع حائر حسینی، شیعیان را به زیارت و بزرگداشت آن ترغیب کرده‌اند. در احادیث متعدد، افزون بر ذکر پاداش اخروی و آثار زیارت حرم امام حسین(ع)، آداب حضور در حرم و کیفیت زیارت مزار آن حضرت به تفصیل بیان شده است.

واقعه عاشورا • اسیران کربلا • روز شمار واقعه عاشورا • روز عاشورا • نامه های کوفیان به امام حسین(ع) • واقعه عاشورا (از نگاه آمار)

ثار اللَّه یا «ثاراللَّه فی الارض»، از القاب امام حسین(ع). تفسیرهای مختلفی از این اصطلاح شده است. از معروف‌ترین آنها این است که خداوند، خود منتقم خون اوست. بر اساس روایات، خداوند همه انسان‌ها را دعوت به خونخواهی حسین(ع) می‌کند و سرانجام اولیای آن امام، انتقام خون وی را خواهند گرفت.

زیارت، عملی عبادی است به معنای حضور در پیشگاه پیشوایان دینی یا نزد قبور آنان یا دیدار از مکانی مقدس یا محترم برای اظهار ارادت و احترام و کسب فیض معنوی. زیارت همواره از اعمال پسندیده اسلام بوده و در طول تاریخ، مسلمانان به آن عنایت و اهتمام داشته‌اند. این عمل عبادی، نزد شیعیان جایگاهی ویژه و اثرات معنوی و ثواب بسیاری دارد. به دلیل جایگاه مهم زیارت در فرهنگ شیعه، این عمل، از ویژگی‌ها و نمادهای شیعیان به شمار می‌رود.

ـــ حقیقت، به معنای کارگیرى لفظ در معناى وضع شده براى آن گفته می شود. از آن در علم اصول فقه سخن گفته‌اند. ـــ حقیقت به استعمال لفظ در معنای حقیقی آن اطلاق می‌شود.

امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.

آیَتُ اللّه، یا آیة الله به معنای نشانه خداوند، عنوانی عام برای نشان دادن جایگاه علمی فقیهان طراز اول و دوم شیعه از اوایل قرن چهاردهم است.

امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.

امام مهدی به دوازدهمین امام معصوم شیعیان اطلاق می‌شود. از آن بزرگوار به مناسبت در باب‌های خمس و حج یاد شده است.

سیدالشُهَداء، به معنای سرور شهیدان، لقبی است که رسول اکرم(ص) به عموی خویش ،حمزة بن عبدالمطّلب، پس از شهادتش در جنگ احد داد. این عنوان از مشهورترین القاب امام حسین(ع) نیز هست.

آفرینندۀ جهان هستی را خدا گویند. فقها در باب‌هایی نظیر طهارت، صلات، حج، لعان، یمین، نذر، عهد و صید و ذباحه از احکام مرتبط با این عنوان سخن گفته‌اند و مفهوم محوری اغلب ادیان به ویژه ادیان ابراهیمی می‌باشد.

بقیة اللّه، تعبیری قرآنی و در آموزه‌های شیعی از القاب آخرین امام شیعه اثنی عشری است. این ترکیب، در کتابت قرآن کریم به صورت «بَقیتُ الله» ضبط شده است.

آیَتُ اللّه، یا آیة الله به معنای نشانه خداوند، عنوانی عام برای نشان دادن جایگاه علمی فقیهان طراز اول و دوم شیعه از اوایل قرن چهاردهم است.

آفرینندۀ جهان هستی را خدا گویند. فقها در باب‌هایی نظیر طهارت، صلات، حج، لعان، یمین، نذر، عهد و صید و ذباحه از احکام مرتبط با این عنوان سخن گفته‌اند و مفهوم محوری اغلب ادیان به ویژه ادیان ابراهیمی می‌باشد.

سزاوارتر بودن برای سرپرستی مسلمانان را ولایت می گویند که در علم کلام بررسی می‌شود.که در مباحثی همچون مباحث امامت، غدیر خم؛ امام مطرح است.

امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.

خون‌ از نجاسات است که در قلب و رگها جریان دارد. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، صید و ذباحه و اطعمه و اشربه سخن گفته‌ اند.

مالی که به صورت کلی ثابت بر ذمه شخص هست و ذمه شخص به آن مشغول می‌باشد را دَین گویند. دین، عنوان بابی مستقل در فقه است که فقها در این باب به تفصیل از احکام آن سخن گفته‌اند.برخی نیز احکام آن را تحت عنوان قرض مطرح کرده و برخی هر دو را باهم عنوان یک باب قرار داده‌اند.

دَم به خون یا حیوان، جهت قربانی یا کفّاره در حج گفته می شود .