فقرات متعددی از کتاب مقدس گویای آن است که انسان پس از مرگ و قبل از رستاخیز عظیم به حیات خود ادامه می دهد و صالحان در لذت و نعمت، و بدکاران در عذاب و آتش اند.[1]
در مورد عذاب مؤمنان به مسیح در عالم برزخ، بین کاتولیک ها و پروتستان ها اختلاف است. کاتولیک ها معتقدند که مؤمنان گناهکار پس از مرگ، در عذاب و آتش تطهیر می شوند، سپس به آسمان می روند[2] و آیاتی از کتاب مقدس را شاهد مدعای خود ذکر می کنند.[3] اما پروتستان ها می گویند: در فاصله ی بین مرگ و رستاخیز، انسان در حالتی برهنه، یعنی بدون بدن، زندگی می کند و مؤمنان در نعمت و نزد مسیح، و کافران در عذاب هستند. مؤمنان در این حالت در حضور خداوند هستند و هر چند ترجیح می دهند لباس رستاخیز عظیم و بدن روحانی داشته باشند، اما از وضع دنیوی و بودن در لباس جسمانی، بهتر است.[4]
به نظر می رسد اندیشه ی (نجات مؤمنانِ به مسیح) پروتستان ها، با اندیشه ی آنان در باب نجات مرتبط است که معتقدند (نجات تنها با ایمان حاصل می شود، نه با عمل) و آیاتی را از کتاب مقدس برای اثبات ادعای خود ذکر می کنند.[5]
مسلمانان بر اساس تعالیم قرآن مجید معتقدند که انسان پس از مرگ تا قیامت دارای زندگی خاصی است و در عالمی به سر می برد که (برزخ) نام دارد.[6] در این عالم بدکاران در عالم قبر معذّب، و نیکوکاران متنعّم اند.[7] در روایتی معروف از پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله) آمده است:
قبر، باغی از باغ های بهشت یا حفره ای از گودال های جهنم است.[8]
بنابراین در اصلِ حیات برزخی بین اسلام و مسیحیت اختلاف چندانی نیست، ولی در باب عذاب مؤمنان گنهکار، نظر اکثر مسلمانان با کاتولیک های مسیحی شباهت دارد.
پی نوشتها:
[1]. انجیل لوقا، 16: 9 31 و 23: 43؛ دوم قرنتیان، 5: 8؛ مکاشفه، 14: 13 و... .
[2]. الهیات مسیحی، ص 325.
[3]. انجیل متی، 12: 32؛ اول قرنتیان، 3: 13 15 و...
[4]. نظام التعلیم فی علم اللاهوت القویم، ج 2، ص 488 489.
[5]. انجیل لوقا، 23؛ 43 و 16: 19 3؛ دوم قرنتیان، 5: 8؛ یلپیان، 1: 23 و... .
[6]. این نام از قرآن اخذ شده است. سوره ی مؤمنون، آیه ی 100.
[7]. ر.ک: سوره ی مؤمن، آیه ی 45 46، سوره ی نحل، آیه ی 32.
[8]. بحار الانوار، ج 6، ص 214.
منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
