شبهه: مسلمانها دلیلی بر تحریف کتاب مقدس ندارند.

قبل از پرداختن به اصل مطلب لازم است ابتداء معنای تحریف ذکر شود سپس دلایل مسلمانان بازگو شود.
1. (تحریف در لغت به معنای تغییر و تبدیل است)[1] و غرض اصلی در بحث ما از تحریف آن است که کتاب مقدس که شامل عهد قدیم و جدید می باشد، توسط افراد بشر مورد دستبرد واقع شده است. مطالبی از آن حذف شده و مطالبی که اصلاً ربطی به کتاب آسمانی و الهی ندارد به آن اضافه شده است. بنابراین در کتاب مقدس تحریف هم به زیادی و هم به نقصان رخ داده است.
2. دلایل مسلمانها بر تحریف کتاب مقدس:
الف2. حکم عقل: عقل سلیم وجود پاره ای از گزاره های انحرافی در کتاب مقدس را نشانه تردید ناپذیر تحریف در این کتاب می شمارد به عنوان مثال مواردی از گزاره های انحرافی را برای اثبات مطلب یادآوری می کنیم.
1/الف2. خدا در کتاب مقدس:
خداوند در کتاب مقدس بصورت ضعیف ناقص ترسو، حسود و انسان واره توصیف شده است و هم طراز با عیسی دانسته شده است. به عنوان مثال: علّت منع آدم و حوّا از درخت ممنوعه و اخراج آن دو از بهشت آن بوده که خداوند ترسیده بود که آدم با خوردن از میوه درخت ممنوعه عارف به نیک و بد گردیده، از تمام جهات مثل خداوند گردند یعنی حیات ابدی پیدا کنند.[2] و در عهد جدید علّت مخالفت یهودیان با حضرت عیسی الوهیت وی دانسته شده است.[3] در نامه پولس به فیلپیان خدا و عیسی هم طراز و برابر معرفی شده است.[4] بنابراین آموزه های فوق که در کتاب مقدس مکتوب است با قدرت، علم و حکمت الهی و غنای ذاتی پروردگار در تعارض می باشد. عقل سلیم ساحت مقدس ربوبی را از نسبت های فوق مبرا و منزه می داند. پس چنین نیست هایی، ناشی از توهمات انحرافی انسانها است که به نام دین آسمانی قالب گردیده است.
2/الف. پیامبران در کتاب مقدس: متأسفانه در کتاب مقدس نسبت های ضداخلاقی و ناروائی درباره پیامبران الهی مطرح شده است. به صورت مثال: حضرت لوط توسط دخترانش با شراب مست می شود و در نتیجه با دختران خود همبستر می شود تا از لوط نسلی بیادگار بماند.[5] حضرت ابراهیم به علّت ترس از جانش زن خود ساره را که از زیبایی فوق العاده برخوردار بوده به عنوان خواهر خود در دربار فرعون معرّفی و به فرعون تزویج می کند. سرانجام فرعون از واقعیت مطلب مطلع می شود، و ابراهیم را بخاطر اقدامش سرزنش می کند.[6] و نیز حضرت داود به خاطر پنهان نگهداشتن رابطه نامشروعش با زن او ریاه رحتّی، او را که از مجاهدان مخلص و پاکدل بوده است بر اثر یک توطئه به قتل می رساند. و زن او را تصاحب می کند.[7] حضرت سلیمان بخاطر تمایل زنانش به بت پرستی، دستور ساخت و ساز بتخانه های متعدد را صادر می کند.[8] به حضرت عیسی نسبت داده اند که وی در اثر معجزه ای در یک مراسم عروسی شرابی بسیار مست کننده تهیه می کند[9] در حالیکه شراب در کتاب مقدس تحریم گردیده است.[10] و نیز این نسبت که وی پاهایش را با اشک زن خاطئه شستشو و با موهای او خشک می کرده است.[11] و نمونه های شرم آور دیگر که حکایت از تحریف خطرناک در کتاب مقدس دارد.[12]
در حالیکه پیامبران الهی باید واجد صفات و اخلاقی باشند که ذرّه ای خدشه به امانت داری و صداقت آنان در پیام رسانی از جانب خداوند، وجود نداشته باشد امّا تصویر پیامبران الهی در کتاب مقدس آنچنان مخدوش و آلوده است که جای هیچ اطمینان منطقی، بر صداقت و درستکار و امانت داری آنان باقی نمی ماند.
1/ب2. قرآن. قرآن کریم در آیات متعددی از تحریف آیین اهل کتاب سخن گفته است: به عنوان نمونه در آیه 79 سوره مبارکه بقره آمده است: (وای بر آنانی که چیزهای را بدست خود می نویسند سپس می گویند این از طرف خداست تا به بهای کمی آنرا بفروشد...) در آیات 7875 آل عمران و نیز آیه های 1513 سوره مائده سخن از تحریف کتمان و نسیان آیات تورات و انجیل به اهل کتاب نسبت داده شده است. از نظر قرآن تنها تورات، زبور و انجیل کتاب الهی بوده است. و اهل کتاب با تحریفات زیاد و نقصان در این کتاب های الهی راه انحراف از مسیر اصلی هدایت را باز کرده اند.
2/ب2. سنت: در روایات اسلامی یهود، در دین حضرت موسی و پولس در آیین حضرت عیسی مسیح، مسئول گمراهی و انحرافات معرفی شده است.[13] بنابراین براساس روایات اسلامی پولس که بیشترین سهم را در ترویج مسیحیت ایفا کرده است، مسئول انحرافات و تحریفات آیین مسیحیت می باشد. پس وی که یک یهودی متعصب و دشمن سرسخت حضرت عیسی بوده است[14] بعد از واقعه تصلیب از در دوستی و ایمان به مسیحیت وارد شد و افکار مسموم و انحرافی و بت پرستی را در آیین مسیح وارد کرده است.
ج. شواهد تاریخی: براساس تاریخ سرگذشت بنی اسرائیل کتاب مقدس (دچار تحوّلات گوناگون گردیده است. در اینجا نخست سرگذشت عهد عتیق و سپس به سرگذشت عهد جدید می پردازیم.
1/ج2. عهد عتیق و تحریف: یهودیان تورات را در میان تابوت مقدس می گذاشتند و از آن به شدّت مواظبت می کردند. تا اینکه در سال 586 قبل از میلاد بخت النصر پادشاه بابل تمام سکنه فلسطین را به اسارت گرفت و تمام آثار یهود از جمله تابوت و تورات را نابود کرد. تمام میراث فرهنگی و معنوی یهود که در تابوت قرار داشت کاملاً محو و نابود گردید. یهودیان تا پنجاه سال دیگر در اسارت بابلیان باقی ماند. کوروش پادشاه ایران در جنگ بابلیان موفق شد که آنها را شکست داده و یهودیان را از اسارت رهائی بخشد. و به آنان اجازه عورت به فلسطین داد. یهودیان تنها در سال 475 قبل از میلاد موفق شدند که تحت ریاست عُزیر اقدام به جمع آوری و تدوین عهدعتیق نمایند.[15] یعنی فاصله نابودی تورات و زمان تدوین مجرد آن (111) سال می باشد طبیعی است که بسیاری از مطالب عهد عتیق در مرور این سالها فراموش گردیده و بسیاری از مطالب که عمدتاً متأثر از محیط بت پرستی بابل و عقاید مشرکانه ایران آن زمان بوده است. در تدوین مجدد عهد عتیق جا باز کند.[16] پس بصورت طبیعی هیچ اعتبار منطقی و علمی برای تدوین مجدد عهد عتیق نمی ماند که عیناً همان کتابی باشد که در 111 سال قبل بوده است. و استناد همین عهد عتیق به أنبیا و پیامبران قبل از حادثه بابل کاملاً مشکوک و غیرقابل اطمینان است.
2/ج2. عهد جدید و تحریف:
از میان اناجیل موجود تنها انجیل متی قدیمی ترین انجیل تدوین شده است که تاریخ تدوین آن میان سال 38 میلادی تا 60 میلادی دور می زند.[17] براساس اینکه زبان اصلی فلسطین و اطراف آن عبری بوده باید انجیل متی هم به زبان عبری نوشته شد. امّا عجیب این است که انجیل به زبان یونانی تدوین شده است. سئوال دینی این است اگر انجیل متی ترجمه یونانی از زبان عبری است نسخه اصلی زبان عبری آن کجا است؟ آیا ترجمه دقیق است یا نه؟ مطابق با اصل نسخه است یا نه؟.[18] همه این پرسشها پاسخ منطقی و اطمینان بخشی ندارد. زیرا که نسخه اصلی عبری متی در دسترس نبوده است. از همین جا است که اصالت و وثاقت انجیل متی زیر سئوال می رود هیچ استناد علمی و منطقی وجود ندارد. که انجیل متی یونانی زبان دقیقاً همان انجیلی عبری واصل باشد. در حالی که بر سایر اناجیل اعتماد و استنادشان به انجیل متی ختم می شود.[19] انجیل لوقا توسط شخصی تدوین شده است که هرگز مسیح را ندیده بلکه تعالیم مسیحیت را از پولس که او هم از حواریون مسیح نبود بلکه بعد از حادثه تصلیب به مسیح گرویده است.[20] انجیل مرقس نیز توسط یکی از شاگردان پطرس نوشته شده است. مرقس در تدوین انجیل خود از پطرس و انجیل متی متأثر بوده است.[21] انجیل یوحنا آخرین انجیل تدوین شده است که زمان تدوین آن قریب سال 100 میلاد می باشد. یعنی 30 سال پس از مرگ پولس. یوحنای تدوین کننده انجیل همان یوحنای حواری نیست گرچه مسیحیان بر این عقیده اند امّا شخصی دیگری که معروف به یوحنای شیخ بوده است، چنین انجیلی را تدوین کرده است.[22] و این انجیل مملو از مطالب غلوآمیز و از جمله الوهیت حضرت مسیح است.[23]
بنابراین اولاً نسبت این اناجیل به نویسندگان واقعی شان در حد حدس و گمان است. ثانیاً در قرنهای نخست میلادی تا حدودی، صد تا انجیل موجود بوده است. و از میان آن همه اناجیل تنها چهار انجیل مورد قبول کلیسا واقع شده است.[24] انجیل برنابا به علّت اینکه سخن از بشارت بعثت حضرت محمد در آن است. و نیز فداء، تصلیب تثلیث و الوهیت و فرزندی مسیح نسبت به خداوند را مردود شمرده است، توسط کلیسا کنار گذاشته شده است،[25] براساس نقل تفسیر المنار از پروفسور أکهارن آلمانی (مسیحیها در قرن دوّم سه تا چهاربار اناجیل را تغییر و تبدیل داده اند. فرقه (ابیونیه) تنها به انجیل متی که نسخه وقت آن با نسخه فعلی آن کاملاً متفاوت است، اعتقاد داشته است. و فرقه دیگری بنام (مارسیونیه) تنها به انجیل لوقا اعتماد داشته است که نسخه آن در همان زمان غیر از نسخه موجود فعلی بوده است.[26] بنابراین براساس شواهد تاریخی، برای انسان منصف و حق طلب وثاقت و اصالت اناجیل اربعه مورد تردید و ابهام قرار دارد.
نتیجه و جمع بندی: اعتبار کتاب مقدس اعم از عهد عتیق و جدید از نظر عقلی و نقلی و نیز شواهد تاریخی و علمی مخدوش است به همین جهت نویسندگان آزاد اندیش در وجود عیسی و موسی تردیدها کرده اند.[27] بنابراین وجود تحریف در کتاب مقدس غیر قابل کتمان و انکار است. به حکم عقل ونقل و شواهد تاریخی کتاب مقدس به شدت مورد دستبرد منحرفین و دنیاپرستان واقع شده است. پس گزاره های خود ستیز و متناقض در کتاب مقدس ناشی از تمایلات ضد الهی افراد منحرف است.
[1] . مرتضی الذبیدی، تاج العروس، دارالفکر بیروت، 1414، چ جدید، ج 12: 136، ماده حرف.
[2] . کتاب مقدس عهد عتیق سفر پیدایش باب 2: 16 و 25 باب 3: 341.
[3] . همان عهد جدید، انجیل متی یوحنا باب 10: 3831.
[4] . همان رساله پولس به فیلپیان، باب 2: 1110.
[5] . همان عهد عتیق سفر پیدایش، باب 19: 3831.
[6] . همان، باب 12: 2012 و باب 20: 122.
[7] . همان کتاب دوم سموئیل باب 11: 272.
[8] . همان کتاب اول پادشاهان باب 11: 14-1.
[9] . عهد جدید، انجیل یوحنّا، ب 2: 111.
[10] . عهد عتیق، سفر لاویان، ب 10: 109.
[11] . عهد جدید انجیل لوقاب 7: 4737.
[12] . برای مطالعه بیشتر مراجعه شود به البیان تألیف آیت الله خوئی ترجمه صادق نجمی و هاشم زاده هریسی، چ پنجم، 1375 ه. ش، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی، ج اول، از ص 90 الی 100.
[13] . ر.ک. بحارالانوار، کتاب المعاد، ج 8، ب 24، حدیث 77 و 83 و کتاب الامامه، ج 25، ب 13، حدیث 24 و ج 30/ 189، حدیث 145، طبع تهران، دارالکتب الاسلامیه، بی تا.
[14] . جیمیز هاکس، قاموس کتاب مقدس، چاپ دوم، کتابخانه طهودی، 1349، 331328.
[15] . طباطبائی، المیزان، ج 3، 309، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
[16] . توفیقی، حسین آشنائی با ادیان بزرگ جهان، چ پنجم، 1381، سمت و... ص 91 و 92.
[17] . قاموس کتاب مقدس، پیشین، 782.
[18] . المیزان، ج 3/522، همان.
[19] . مدرک سابق.
[20] . قاموس کتاب مقدس پیشین، 331.
[21] . همان، 761.
[22] . همان، 965964.
[23] . توفیقی آشنائی با ادیان بزرگ جهان، 148 پیشین.
[24] . المیزان، ج 3، 524، همان.
[25] . همان، 525.
[26] . رشید رضا، المنار، ج 6/36، طبع قاهره، نوبت چهارم، 1380 ه.ق، مطبعه القاهره.
[27] . المنار، ج 6/55، پیشین.
www.andisheqom.com