(زیدیه) در دو ناحیه به قدرت سیاسی رسیدند، یکی در سواحل دریای خزر، از زمان داعی کبیر تا حدود سال (520 هجری) که در آنجا قریب (25 امام) و داعی پیدا شدند؛ و دیگری در یمن که (یحیی بن حسین) متوفی به سال (298 ه) آنجا را تسخیر کرد و حکومت دینی تأسیس نمود و چند بار با ترکان عثمانی وارد جنگ شد.[1] دولت ائمه رسّی در (صعدای یمن) (280 تا حدود 700 ه) از زیدیه بودند، اکثر مردم یمن زیدی مذهب اند و تا پیش از جمهوریت، امام ایشان در شهر (صنعا) می زیست.[2] تعداد آنان به چند میلیون نفر می رسد. اکثر آنان در بلاد یمن و بقیه در حجاز، سوریه، لبنان، عراق، مصر و کشورهای آفریقائی زندگی می کنند.[3] دولت زیدیه در یمن توسط یحیی بن الحسین ملقب به (الهادی الی الحق) در سال (288) تأسیس شد، از وی به عنوان بزرگترین شخصیت زیدی، پس از زید بن علی یاد می شود. از این روی مذهب زیدیه در یمن به نام وی معروف شده و (هادویه) خوانده می شود... امامت و حکومت زیدیه در یمن تا سال 1382 که نهضت جمهوری خواهی عربی در یمن برپا گردید، در فرزندان و نواده گان (الهادی الی الحق) ادامه داشت.[4] همانطوری که آیت اللّه سبحانی نوشته اند: زیدیه آثار علمی زیادی از خود بجا گذاشته اند، خصوصاً در زمینه های ادب، کلام و فقه؛ چنانکه وجود اجتهاد زنده و استمرار اجتهاد در میان آنها حتی تا امروز بر تعداد آثار علمی آنها افزوده است، منتهی تمام فرهنگ و علوم آنها محصور در یمن و شهرهای یمن شده است.[5] نتیجه این که در مذهب زیدیه علمای فعّال و دارای تألیفاتی هستند که عمدتاً در کشور یمن زندگی می کنند. یکی از علمای معروف و معاصر زیدیه بنام سید علامه بدر الدین حوثی حسنی یمانی با حضرت آیت اللّه سبحانی ملاقات داشته اند که در کتاب بحوث فی الملل و النحل آمده است.[6] اشخاص صاحب نظر در امور فرقه زیدیه می گویند: فعلا علمای زیدی مذهب در یمن در امور سیاسی و امور قضائی و اداره کشور یمن[7] مناصب و مقاماتی دارند. [1] . الهامی، داود، سیری در تاریخ تشیع، قم، مکتب اسلام، 1375، ص 403، به نقل از شهرستانی. [2] . مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس، ص 217. [3] . فاضل رضوی، شخصیت و قیام زید بن علی، جامعه مدرسین، ص 307. [4] . ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، دفتر تحقیق و تدوین کتب درسی، ص 134. [5] . سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل و النحل، قم، مؤسسه امام صادق-علیه السلام-، 1416 ه ق، ج 7، ص 507. [6] . همان، ص 519. [7] . شخصاً از حضرت آیت اللّه سبحانی سؤال کردم و جواب مذکور را بیان فرمودند. ( اندیشه قم )
(زیدیه) در دو ناحیه به قدرت سیاسی رسیدند، یکی در سواحل دریای خزر، از زمان داعی کبیر تا حدود سال (520 هجری) که در آنجا قریب (25 امام) و داعی پیدا شدند؛ و دیگری در یمن که (یحیی بن حسین) متوفی به سال (298 ه) آنجا را تسخیر کرد و حکومت دینی تأسیس نمود و چند بار با ترکان عثمانی وارد جنگ شد.[1] دولت ائمه رسّی در (صعدای یمن) (280 تا حدود 700 ه) از زیدیه بودند، اکثر مردم یمن زیدی مذهب اند و تا پیش از جمهوریت، امام ایشان در شهر (صنعا) می زیست.[2] تعداد آنان به چند میلیون نفر می رسد. اکثر آنان در بلاد یمن و بقیه در حجاز، سوریه، لبنان، عراق، مصر و کشورهای آفریقائی زندگی می کنند.[3] دولت زیدیه در یمن توسط یحیی بن الحسین ملقب به (الهادی الی الحق) در سال (288) تأسیس شد، از وی به عنوان بزرگترین شخصیت زیدی، پس از زید بن علی یاد می شود. از این روی مذهب زیدیه در یمن به نام وی معروف شده و (هادویه) خوانده می شود... امامت و حکومت زیدیه در یمن تا سال 1382 که نهضت جمهوری خواهی عربی در یمن برپا گردید، در فرزندان و نواده گان (الهادی الی الحق) ادامه داشت.[4]
همانطوری که آیت اللّه سبحانی نوشته اند: زیدیه آثار علمی زیادی از خود بجا گذاشته اند، خصوصاً در زمینه های ادب، کلام و فقه؛ چنانکه وجود اجتهاد زنده و استمرار اجتهاد در میان آنها حتی تا امروز بر تعداد آثار علمی آنها افزوده است، منتهی تمام فرهنگ و علوم آنها محصور در یمن و شهرهای یمن شده است.[5]
نتیجه این که در مذهب زیدیه علمای فعّال و دارای تألیفاتی هستند که عمدتاً در کشور یمن زندگی می کنند. یکی از علمای معروف و معاصر زیدیه بنام سید علامه بدر الدین حوثی حسنی یمانی با حضرت آیت اللّه سبحانی ملاقات داشته اند که در کتاب بحوث فی الملل و النحل آمده است.[6]
اشخاص صاحب نظر در امور فرقه زیدیه می گویند: فعلا علمای زیدی مذهب در یمن در امور سیاسی و امور قضائی و اداره کشور یمن[7] مناصب و مقاماتی دارند.
[1] . الهامی، داود، سیری در تاریخ تشیع، قم، مکتب اسلام، 1375، ص 403، به نقل از شهرستانی.
[2] . مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس، ص 217.
[3] . فاضل رضوی، شخصیت و قیام زید بن علی، جامعه مدرسین، ص 307.
[4] . ربانی گلپایگانی، علی، فرق و مذاهب کلامی، دفتر تحقیق و تدوین کتب درسی، ص 134.
[5] . سبحانی، جعفر، بحوث فی الملل و النحل، قم، مؤسسه امام صادق-علیه السلام-، 1416 ه ق، ج 7، ص 507.
[6] . همان، ص 519.
[7] . شخصاً از حضرت آیت اللّه سبحانی سؤال کردم و جواب مذکور را بیان فرمودند.
( اندیشه قم )
- [سایر] منصب قضاوت از آن کیست؟
- [سایر] در اخبار مربوط به حوادث دوران ظهور از نقش یمن و سید یمنی یاد میشود در یمن اکثریت مردم اهل تسنن هستند و قبایلی هم شیعه زیدیه هستند آیا صحت این احادیث مورد تردید هست؟ لطفا مرا راهنمایی کنید
- [آیت الله علوی گرگانی] در تصدّی منصب قضا، آیا قاضی لازم است خود را عادل بداند یا قضاوت نیز مثل امامت جماعت است که اگر مأموم، امام را عادل بداند بتواند امامت کند؟
- [سایر] کسی که چشم طمع به منصب قضاوت دارد با کسی که آن را به اجبار و اکراه می پذیرد، چه تفاوتی دارد؟
- [سایر] سلام علیکم.چرا اهمیت بیداری یمن اینقدر مهم است که گفته میشود اگر یمن بیدارشود همه کشورهای عربی بیدارمیشود؟
- [سایر] چرا منصب امامت به فرزندان امام حسین(ع) رسید؟
- [سایر] عربستان در یمن به دنبال چیست؟
- [سایر] قرامطه چگونه در یمن رواج یافت؟
- [سایر] آیا منصب امامت برای دوازده امام از روی جبر بود یا نه؟ آیا دوازده امام میتوانستند از روی اختیار این منصب را قبول نکنند؟
- [سایر] شبهه: واقعاً اگر اکثریت مردم حکومت ولایت فقیه را نخواهند، تکلیف شرعی صاحبان منصب چیست؟
- [آیت الله مظاهری] نظر دادن قاضی تا انشای حکم نکند حکم نیست بنابراین اگر قاضی در پروندهای نظر داد قاضی دیگر میتواند آن را نقض نموده و انشای حکم نماید.
- [آیت الله مظاهری] قاضی نمیتواند در قضاوت، به علم خود عمل کند بلکه باید بر طبق موازین قضا حکم نماید.
- [آیت الله مظاهری] اقلیتهای مذهبی در طرح دعوی باید به قاضی اسلامی مراجعه نمایند و قاضی نیز باید طبق موازین اسلامی حکم نماید.
- [آیت الله مظاهری] در صورت تشکیل حکومت اسلامی قاضی باید از طرف حاکم وقت منصوب باشد و اگر منصوب نباشد نباید قضاوت نماید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] لازم نیست آنچه را علمای تجوید برای بهتر خوانی قرآن ذکر کرده اند رعایت کند، بلکه لازم است طوری بخواند که بگویند عربی صحیح است هرچند رعایت دستورات تجوید بهتر است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه احتمال صحیح داده شود که سکوت، سبب می شود که عمل منکری معروف، یا عمل معروفی منکر شود، بر همه مخصوصاً علمای اسلام واجب است که حق را اظهار و اعلام کنند و سکوت جایز نیست.
- [آیت الله مظاهری] رعایت کردن آنچه را که علمای تجوید میگویند نظیر مدّهای واجب، مراعات مخارج حروف، وقف به حرکت، وصل به سکون و مانند اینها واجب نیست بلکه اگر طوری بخواند که بگویند عربی صحیح است، کفایت میکند.
- [امام خمینی] اگر احتمال صحیح داده شود که سکوت موجب آن میشود که منکری معروف شود یا معروفی منکر شود واجب است خصوصاً بر علمای اعلام اظهار حق و اعلام آن، و جایز نیست سکوت.
- [آیت الله بهجت] در حال غیبت نباید به کسانی که منصب امام را غصب کردهاند زکات داد، ولی دادن زکات به مجتهد جامعالشرایط بنابر اقوی مثل دادن زکات به امام معصوم علیهالسلام است.
- [امام خمینی] اگر بدعتی در اسلام واقع شود مثل منکراتی که دولتها اجرا میکنند به اسم دین مبین اسلام، واجب است خصوصاً بر علمای اسلام اظهار حق و انکار باطل، و اگر سکوت علمای اعلام موجب هتک مقام علم و موجب اسائه ظن به علمای اسلام شود واجب است اظهار حق به هر نحوی که ممکن است اگر چه بدانند تأثیر نمیکند.