کودکان زیر 1 سال، افزون بر بازی‌ های فعال (نشستن، سینه‌ خیر رفتن، ایستادن، خوابیدن روی شکم و ایستادن روی ساعدها) به بازی ‌های کارکردی یا تمرینی نیز به شدت علاقه نشان می‌ دهند؛ مثل این که وقتی جغجغه را تکان می‌ دهند، صدا می‌ دهد یا وقتی به عروسکشان ضربه می‌ زنند، تکان می‌ خورد یا وقتی به جعبه‌ای خالی مشت می ‌کوبند، از آن صدایی بلند می شود. کودک وقتی این بازی را انجام می ‌دهد، لبخند می‌ زند و گاهی صداهایی از خود در می‌ آورد که نشان دهنده خوشحالی او است. یکی از بازی‌ های بسیار جذاب برای این سن، بازی (دالی موشه) یا (دالی دالی) است. این بازی را می‌ توان از همان ماه‌ های اول زندگی کودک با استفاده از دست‌ها انجام داد. در ماه‌ های بعد می‌ توان از پشت مبل، در یا دیوار با او بازی کرد. فایده مهم این بازی، افزون بر سرگرمی کودک، این است که ترس از جدایی (ر. ک: ج 1، ص 178 و 179) را کاهش می‌ دهد. بازی دیگری که کودک را در این سن سرگرم می‌ کند، یافتن اسباب‌ بازی پنهان شده است؛ البته اگر در حضورش آن را زیر پتو یا شی‌ء دیگری پنهان کنید. او همچنین از پرتاب کردن اسباب‌ بازی‌ ها به اطرافش لذت می برد و صحنه و صدایی که از افتادن آن ایجاد می‌ شود، او را خوشحال و هیجان‌ زده می ‌کند. فرزند زیر 1 سال شما از به هم زدن و کشیدن اسباب‌ بازی‌ ها روی سطوح سخت و ایجاد صدا و هل دادن اشیای کوچک با انگشت به جلو نیز لذت می ‌برد و بازی دس دسی، دمیدن در لوله ‌های کاغذی خالی و تقلید صدای حیوانات برایش جالب است. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
کودکان زیر 1 سال، افزون بر بازی های فعال (نشستن، سینه خیر رفتن، ایستادن، خوابیدن روی شکم و ایستادن روی ساعدها) به بازی های کارکردی یا تمرینی نیز به شدت علاقه نشان می دهند؛ مثل این که وقتی جغجغه را تکان می دهند، صدا می دهد یا وقتی به عروسکشان ضربه می زنند، تکان می خورد یا وقتی به جعبهای خالی مشت می کوبند، از آن صدایی بلند می شود. کودک وقتی این بازی را انجام می دهد، لبخند می زند و گاهی صداهایی از خود در می آورد که نشان دهنده خوشحالی او است. یکی از بازی های بسیار جذاب برای این سن، بازی (دالی موشه) یا (دالی دالی) است. این بازی را می توان از همان ماه های اول زندگی کودک با استفاده از دستها انجام داد. در ماه های بعد می توان از پشت مبل، در یا دیوار با او بازی کرد. فایده مهم این بازی، افزون بر سرگرمی کودک، این است که ترس از جدایی (ر. ک: ج 1، ص 178 و 179) را کاهش می دهد. بازی دیگری که کودک را در این سن سرگرم می کند، یافتن اسباب بازی پنهان شده است؛ البته اگر در حضورش آن را زیر پتو یا شیء دیگری پنهان کنید. او همچنین از پرتاب کردن اسباب بازی ها به اطرافش لذت می برد و صحنه و صدایی که از افتادن آن ایجاد می شود، او را خوشحال و هیجان زده می کند. فرزند زیر 1 سال شما از به هم زدن و کشیدن اسباب بازی ها روی سطوح سخت و ایجاد صدا و هل دادن اشیای کوچک با انگشت به جلو نیز لذت می برد و بازی دس دسی، دمیدن در لوله های کاغذی خالی و تقلید صدای حیوانات برایش جالب است.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
- [سایر] برای کودکان زیر 1 سال چه بازیهایی مناسب است؟
- [سایر] برای کودکان زیر 1 سال چه اسباببازیهایی مناسب است؟
- [سایر] برای کودکان زیر 1 سال چه اسباببازیهایی مناسب است؟
- [سایر] برای کودکان حدود 2 سال چه بازیهایی مناسب است؟
- [سایر] برای فرزند 5 ساله ام چه بازیهایی مناسب است؟
- [سایر] برای کودکان حدود 2 سال چه اسباببازیهایی مناسب است؟
- [سایر] برای کودکان حدود 2 سال چه اسباببازیهایی مناسب است؟
- [سایر] شیوه مناسب برخورد والدین با کودکان چیست؟
- [سایر] دیر خوابیدن کودکان زیر 1 سال که تقریبا زیاد مشاهده می شود چه علتی دارد؟
- [سایر] روش مناسب برای ایجاد عادت های سالم در کودکان چیست؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اذان گفتن به صورت غنا یعنی آهنگی که مناسب مجالس لهو و لعب است حرام و باطل است.
- [آیت الله بهجت] هرگاه چیزی را که پیدا کرده نشانهای دارد که بهوسیله آن میتواند صاحبش را پیدا کند، در صورتی که قیمت آن در زمان برداشتن آن کمتر از یک درهم نباشد، واجب است از همان وقت اعلان کند؛ یعنی تا یک سال در محل اجتماع مردم بگوید یا بنویسد و در محل مناسب نصب کند.
- [آیت الله اردبیلی] سرودهای مهیّجی که به هنگام جنگ برای تحریک احساسات افراد =============================================================================== 1 وسائلالشیعة، چاپ آل البیت، باب 100 از (أبواب ما یکتسب به)،ح13،ج17،ص315. خوانده میشود، اشکال ندارد. همچنین هر سرود یا آهنگی که مشتمل بر باطل نبوده و از نظر عرف موجب تحریک شهوت و مناسب با مجالس فساد نباشد، اشکال ندارد و خواندن و گوش دادن و یادگرفتن و شغل قراردادن آن جایز میباشد.
- [آیت الله اردبیلی] زنهایی که قُرَشیّه(1) نیستند، بعد از تمام شدن پنجاه سال یائسه میشوند (یعنی دیگر خون حیض نمیبینند) و زنهای قرشیه که سنّ آنها بین پنجاه و شصت سال است، احتیاطا باید بین تروک حائض و اعمال مستحاضه جمع کنند و پس از شصت سالگی یائسه هستند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] زنان سیّده و غیر سیّده هر دو بعد از تمام شدن پنجاه سال قمری یائسه می شوند، یعنی اگر در این سنّ و سال خونی ببینند خون حیض نیست، مگر این که آنچه می بینند تمام شرایط حیض را داشته باشد که در این صورت باید مطابق آن عمل کنند. 1. 50 سال قمری تقریبا 543 روز و 18 ساعت ، یعنی 18 ماه و سه روز کمتر از 50 سال شمسی است. بنابر این سن یائسگی به سال شمسی 48 سال و 6 ماه می شود.
- [آیت الله اردبیلی] ازدواج موقّت از راههای مناسب جلوگیری از فحشا و انحرافات جنسی است و اولیاء دین به آن سفارش کردهاند. از حضرت امیرالمؤمنین علیهالسلام نقل شده است که: (اگر از ازدواج موقّت منع نشده بود، هیچ مؤمنی تن به زنا نمیداد و جز محروم از سعادت و نیکبختی، کسی زنا نمیکرد.)(1) بنابر این کسی که امکان ازدواج دائم را نداشته باشد و نتواند خود را از گناه بازدارد یا بترسد دچار فحشا گردد، باید با ازدواج موقّت خود را حفظ نماید.
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که امانت را قبول میکند، اگر برای آن، جای مناسبی ندارد باید جای مناسب تهیّه نماید وطوری آن را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده و در نگهداری آن کوتاهی نموده است و اگر در جایی که مناسب نیست بگذارد وتلف شود، باید عوض آن را بدهد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که امانت را قبول می کند، اگر برای آن، جای مناسبی ندارد، باید جای مناسب تهیه نماید و طوری آن را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده و در نگهداری آن کوتاهی نموده است، و اگر در جایی که مناسب نیست بگذارد و تلف شود، باید عوض آن را بدهد.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که امانت را قبول می کند ، اگر برای آن جای مناسبی ندارد ، باید جای مناسب تهیّه نماید و طوری ان را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده در نگهداری ان کوتاهی نموده است و اگر در جائی که مناسب نیست بگذارد و تلف شود ، باید عوض ان را بدهد .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که امانت را قبول می کند، اگر برای آن، جای مناسبی ندارد، باید جای مناسب تهیه نماید و طوری آن را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده و در نگهداری آن کوتاهی نموده است و اگر در جایی که مناسب نیست بگذارد و تلف شود؛ باید عوض آن را بدهد.