ترس
بیم از وقوع امری ناخوشایند را ترس می گویند و از آن به مناسبت در بابهایی همچون طهارت، صلات، صوم، حج، حدود و دیات یاد شده است.
ترس و خجالت در صورتی که بجا باشد، امری پسندیده شمرده شده است; مثلا خجالت و شرم در مورد زنان و دختران نانحرم مطلوب و دلیل عفت و پاکدامنی آنها است و نداشتن شرم در این گونه موارد سبب تجرّی به گناه می شود.
از این رو، پیامبر اکرم((صلی الله علیه وآله)) حیا را به دو گونه تقسیم کرده است.
1. حیایی برگرفته از عقل;
2. حیایی برگرفته از حماقت.
بر همین اساس، علی((علیه السلام)) نیز فرموده اند: کسی که از گفتن حق شرم کند، از حماقت اوست. در مقابل، حیا نمودن از مردم به سبب زشتی کاری شایسته و بایسته است.
منبع:سایت انوار طاها