خواهش می ‌کنم بفرمایید درس خواندن تأثیری در نیل به حقیقت و جهانبینی دارد، یا خیر؟

مدتی است که علاقه به انزوا پیدا کرده‌ام. دلم می‌ خواهد در مورد خودم، جهانم، خدا و... تفکر کنم. البته نه با یک احساس زودگذر؛ مدت زیادی است که با این قضیه درگیرم؛ اما حالا واقعاً می‌ خواهم به جواب برسم. می ‌خواهم جهانبینی ‌ام را پیدا کنم و راه رسیدن به حقیقت را بیابم. به همین خاطر در اموری چون درس و امور اجتماعی کاملاً بی‌ انگیزه شده ‌ام؛ چون فکر می‌ کنم که مثلاً مطالعه دروسی در ارتباط با تراکتور و خاک و... که متناسب با رشته من است، تأثیری برایم ندارد. از طرفی به درس هم علاقه دارم. خواهش می‌ کنم بفرمایید که درس خواندن تأثیری در نیل به حقیقت دارد، یا خیر؟
اولاً آن حالتی را که در شما ایجاد شده است، مغتنم شمارید و کوشش کنید با هدایت درست آن و به دور از وسوسه‌های شیطانی، در باب حقیقت خود، اینکه از کجا آمده‌اید، یا چه بوده‌اید؟ چه گشته‌ اید و چه خواهید شد؟ تأمل بیشتری بفرمایید. در این خصوص کتاب: انسان از آغاز تا انجام، از علامه طباطبایی، انتشارات الزهراء، مفید است.
ثانیاً هر چند احساسی که در شما تولد یافته است، در مراحل نخست، یک نوع قبض و بستگی را بر انسان غالب ساخته، او را از کارهای دیگر وامی‌دارد، اما با کمی صبر و تفکر در چگونگی رسیدن به حقیقت، این سستی، به تلاش و تکاپو مبدل خواهد گشت و شما در امور درس و مسائل اجتماعی فعال‌تر و شاداب‌تر از گذشته خواهید شد.
در باب این‌که آیا درس خواندن تأثیری در نیل به حقیقت دارد یا خیر، باید بگوییم که در فرهنگ دینی شرافتی برتر از علم شمارش نشده و ارزش هر انسانی به دانش او مربوط دانسته شده است.
اما هر علمی در ارائه جهان هستی و عمیق ساختن معرفت انسان و رساندن او به حقیقت، جایگاه ویژه‌ای دارد. از نظرگاه معرفت‌ شناسی دینی، علم شهودی - که جز با تزکیه، تغییر و تحول در هستی انسان حاصل نمی ‌شود - از جایگاه ویژه و ممتازی برخوردار است؛ چرا که آدمی را به کنه حقیقت می‌ رساند و او را شاهد عینی غیب و متن عوالم هستی می‌ سازد.
پس از علم شهودی، دانش یا معرفت عقلی - که با مفاهیم حقایق هستی سر و کار دارد - از آن‌جا که به توصیف و تحلیل کنه هستی و حقیقت می‌ پردازد، جایگاه خاصی در فرهنگ دینی دارد.
و بالاخره بعد از علم عقلی، علم حسی است - که با مدد جستن از علوم عقلی به کشف عالم طبیعت پرداخته و همچون ابزاری برای شناخت عالم مادی و چگونگی تصرف انسان در آن، عمل می ‌کند - این علم از آن‌جا که تنها به حواس ظاهری ما اکتفا می‌ کند، نمی‌ تواند ما را به کنه حقیقت و متن عالم هستی رهنمون شود؛ هر چند می ‌تواند نشانی و آیه ‌ای از حقیقت جهان و باطن آن تلقی گردد.
با توجه به این توضیح مختصر، اذعان خواهید کرد که درس خواندن شما در سطح رشته مورد علاقه، تنها پوسته و ظاهری از حقیقت را برایتان به ارمغان خواهد آورد و برای رسیدن به حقیقت، به علوم دیگری نیازمندید. اما در عین حال، توجه داشته باشید که اگر همین سطح از علم، شما را به تفکر در عمق جهان هستی و متن حقیقت وادار سازد و همچون نشانی، انگیزه شما را در تأمل و تدبر تقویت کند، باید آن را ارج نهید و مقامش را محترم شمارید.
اگر در همان خاکی که مرتب با آن سرو کار دارید و با دروس تئوری و عملی زوایای گوناگون آن را می‌کاوید، تأمل فرمایید، حقایقی بر شما مکشوف خواهد شد که شما را به معرفت حقیقت و حقیقت محض، یعنی خداوند متعال نایل کرده، به صراط مستقیم که تنها راه نجات و رستگاری است، راهنمایی می‌ کند؛ زیرا موجودات عالم هستی و از جمله عالم مادی، نشانه ‌های وجود خدا و صفات او هستند.
منبع:سایت انوار طاها