پیشوایان ما ساده زیستی را با آراستگی جمع کرده بودند که به نمونه هایی از آن اشاره می شود:
الف. تن پوش پیامبر صلی الله علیه و آله با لباس های متعارف مردم عصر خویش تفاوتی نداشت و هر نوع لباسی را که در دسترس وی قرار می گرفت می پوشید1. او به راحتی لباس خود را انتخاب می کرد و سخت گیر و سخت پسند نبودند البته این ساده زیستی او به معنای بی انضباتی نبود؛ بلکه پیامبر صلی الله علیه و آله در پوشیدن لباس بسیار منظم بود. هنگامی که هیأتی بر او وارد می شد، زیباترین لباسش را می پوشید2.
ایشان بیش تر لباس پنبه یا کتان می پوشید و بیش ترین لباس هایش به رنگ سفید بود و لباس مخصوصی برای نماز جمعه داشت3.
پیامبر صلی الله علیه و آله به نظافت و بوی خوش، علاقه داشت4؛ ایشان توجه بسیاری به استفاده از بوی خوش داشت و به آینه یا آب می نگریست و موهایش را شانه می زد و خود را برای یاران می آراست.5 همواره لباسش پاکیزه بود و می فرمود: از عوامل ارجمندی مؤمن نزد خدای والا، پاکیزگی لباس اوست6.
ب. حضرت رضا علیه السلام نیز ساده زیستی را با آراستگی جمع کرده بود و پاکیزگی را از اخلاق پیامبران می شمرد.7 او درباره لباس زیبا می فرمود: (حسن علیه السلام لباس های زیبا می پوشید، و جعفر ابن محمد علیهم السلام لباس های تازه می خرید و در آب فرو می برد و سپس در بر می کرد، و به من می گفت تو هم [این چنین لباس] بپوش و خود را نو کن؛ زیرا علی بن الحسین علیهم السلام جبّه های خز را پانصد درهم می خرید و زمستان می پوشید و بعد آن را می فروخت و به فقراء انفاق می نمود و می فرمود:8(مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیباتِ مِنَ الرِّزْقِ )9؛ (بگو: چه کسی زینت های الهی را که برای بندگان خود آفرید و روزی های پاکیزه را حرام کرده است؟!).10
یاسر، خادم امام رضا علیه السلام می گوید: حضرت به من فرمود: (برای خود یک جبّه خز بخرید و اگر خواستید پارچه های نقش دار تهیه کنید. عرض کردم هر پارچه نقش داری را بخرم؟ فرمود مگر پارچه نقش دار چیست؟ گفتم: پارچه های نقش داری که در آن پنبه نباشد می گویند حرام است، فرمود: تو از آن پارچه هایی که در آن پنبه هست بپوش)11.
امام رضا علیه السلام محاسن خود را با خضاب سیاه می کرد12 و موهای سر و صورت خود شانه می زد13. امام مقید به استفاده از عطر بود؛ روایت شده است که امام از عود هندی و چینی بخور می کرد، و مشک و گلاب استعمال می نمود14. حضرت رضا علیه السلام عطر زدن را از اخلاق پیامبران می شمرد15 و در روایتی، به سیره جدشان اشاره می نمایند و می فرمایند: (حضرت زین العابدین مشکدانی داشت از قلع که در آن مشک نهاده بود و وقت لباس پوشیدن و بیرون رفتن از آن مشک به خود می مالید)16.
امام همگان را به عطر زدن سفارش می کرد: (بر هیچ کس روا نیست که از به کار بردن عطر در هر روز خودداری کند، و اگر قدرت نداشت یک روز در میان خود را خوشبو کند، و اگر باز هم نتوانست در روز جمعه حتماً بوی خوش استعمال نماید).17
پی نوشت:
1. سنن النبی، طباطبایی، ص69.
2. کنزالعمال، متقی هندی، ج7، ص 122.
3. سنن النبی، ص 173.
4. مکارم الاخلاق، ابونصر طبرسی، ج1، ص 82 - 80.
5. مکارم الاخلاق، ج1، ص 85.
6. مجمع الزوائد، هیثمی، ج5، ص 132؛ ر.ک: پیامبر صلی الله علیه و آله و جوان امروز، محمدباقر پورامینی.
7. تحف العقول، ص 451.
8. الکافی، ج6، ص 451.
9. اعراف 7، آیه 32.
10. مسند الامام الرضا علیه السلام، عطاردی، ج2، ص 360.
11. الکافی، ج6، ص 452.
12. بحارالانوار، ج73، ص 100.
13. بحارالانوار، ج 73، ص 115.
14. عیون اخبارالرضا علیه السلام، ج2، ص 179.
15. الکافی، ج6، ص 512.
16. مکارم الاخلاق، ص42.
17. خصال، ج2، ص 392.
منبع: پرسمان
