ما چطور می توانیم لبیک خدا را درک کنیم ؟

درهر دانشی یک ابزاری برای کشف واقعیت های آن دانش وجود دارد . اگر یک فیزیکدان را با لابراتوارش به حوزه ی روانشناسی ببرند اصلا نمی فهمد و اگر شما را هم به آنجا ببرند ، هیچی نمی فهمید. ابزار سنجش هر چیزی باید متناسب با خودش باشد . فیزیکدان ، شیمی دان و ... برای کار خودش کلمه ی لابراتوار را می گوید ولی ابزارهای آنها با هم فرق می کند . پس برای اینکه من بفهمم که خدا به من لبیک گفته یکی اینکه باید به قلبم مراجعه بکنم و دیگر اینکه ما باید خودمان را از طریق اطلاعات جنبی پر بکنیم . خدایی که گفته من دعا را مستحاب می کنم ، همان خدا گفته که من همه ی دعاها را لبیک می گویم . هرچقدر ایمان و اعتقاد ما قویتر باشد گوش دل ما بهتر می شنود . به میکل آنژ می گویند که تو چکار می کنی که این سنگ مجسمه می شود ؟ او گفت : با هر ضربه ای که من به سنگ می زنم ، من دارم جوابم را از سنگ می گیرم و او دارد من را راهنمایی می کند .این یک ارتباط است که بین هر فردی با خدا برقرار می شود . این ارتباط در بعضی افراد پشتیبان اعتقادی و معرفتی دارد و در دراز مدت این حس درونی را می فهمد و این بشارت هایی است که خداوند در درون دل انسان می گذارد و این فردی است . این حس ، حس درونی است . ما می گوییم که همیشه پاسخگویی وجود دارد ولی جنس پاسخگویی متفاوت است. یک عده ای به دلیل انسی که با دعا و ارتباط خدا با انسان ندارند ، فکر می کنند که دعا مثل دستگاهی است که در آن پول می اندازند و نوشابه از آن بیرون می آید . ما فکر می کنیم که چنین ارتباط مستقیمی است . رابطه ی انسان با خدا این نیست . در بعضی از روایت گفته شده که فضای عرش طالب شنیدن یک صداهایی نیست و تا فرد می آید ، خواسته ی او را می دهند تا برود زیرا می خواهند که او وارد این فضا نشود. در رابطه ی عشق و محبتی ، بهانه را فراهم می کنند که طرف بیشتر حرف بزند تا این دیالوگ اتفاق بیفتد . خود این دیالوگ موضوعیت دارد . عوامل مختلفی در استجابت دعا وجود دارد .دعا در طول بقیه ی مسائل است . اگر کسی نماز شب نمی خواند ولی یکسری موفقیت هایی دارد که فردی که نماز شب می خواند ندارد ، بخاطر یکسری عوامل دیگر است . پس اینها مبتنی بر قوانینی است که برعالم حاکم است .