مسئولیت رهبری نسل جوان متوجه چه کسانی است و چه آسیب شناسی هایی را باید در این زمینه انجام داد؟

مسئله ای که به عنوان رهبری نسل جوان مطرح است، در حقیقت، یک مسئولیت عمومی است که متوجه عموم مسلمانان است و به ویژه متوجه طبقه ای است که [مقام] رهبری دینی و اجتماعی را دارند. این اصل را همه می دانیم که در دین مقدس اسلام، مسئولیت ها مشترک است؛ یعنی افراد، مسئول یکدیگرند و در مسئولیت های یکدیگر شریکند: (کُلُّکُم راع وَ کُلُّکُم مَسئول عَن رَعِیَّتِهِ)، بلکه نسل ها مسئول یکدیگرند. هر نسلی مسئول [نسل] بعدی است که این دین و این هدایتی را که از نسل های گذشته دست به دست به آنها رسیده است، حفظ کنند و به نسل های بعدی برسانند؛ یعنی نسل های بعدی را برای پذیرفتن و استفاده از آن آماده کنند.1
ما امروز از این نسل گله داریم که چرا با قرآن آشنا نیست. عجبا که خود نسل قدیم، قرآن را متروک و مهجور کرده، آن وقت از نسل جدید گله دارد که چرا با قرآن آشنا نیست؟ اگر نسل کهن از قرآن منحرف نشده بود، قطعا نسل جدید منحرف نمی شد. نسل کهن باید اول خود را اصلاح کند. نسل کهن از بزرگ ترین گناه خود باید توبه کنند و آن مهجور قرار دادن قرآن است. همه باید به قرآن باز گردیم و قرآن را [فرا روی] خود قرار دهیم و در سایه قرآن به سوی سعادت و کمال حرکت کنیم.2
پی نوشتها:
1 . ده گفتار، علامه شهید مرتضی مطهری(ره)، صص 192 و 193.
2 .همان، صص 219 222.
www.irc.ir