برای این سخن، دلیل های گوناگونی را می توان برشمرد:
1. نماز نخستین چیزی است که در قیامت از انسان پرسیده می شود. اگر نماز پذیرفته نشود، دیگر اعمال نیز پذیرفته نخواهد شد.1
2. نماز، انسان را از هر بدی باز می دارد (عنکبوت: 45) و با ترک گناه، راه انسان برای دست یابی به کمال و ترقی تا حد زیادی هموار می شود.
3. خواندن درست نماز، به شرایطی بستگی دارد که رعایت آنها سراسر زندگی انسان را پوشش می دهد. تحقق مقدمات نماز (طهارت و مباح بودن مکان، لباس و آب) و لزوم حضور قلب در نماز که مهم ترین مانع آن حب دنیاست، بسیاری از شئون زندگی را اصلاح می کند.
4. نماز مشتمل بر (اسرار)، (معارف) و (آثار فردی، خانوادگی و اجتماعی) گران بهایی است که در دیگر اعمال وجود ندارد.
5. هدف اصلی عبادت، برقراری ارتباط و یاد خداست. نماز این امر مهم را به صورت همیشگی محقق می کند.
پی نوشت :
1. من لا یحضره الفقیه، ج 1، فضل الصلاة، باب 30، ح 5.
