اذیت
از عنوان آزار در منابع فقهی به معنای اذیت استفاده شده است و از آن در بابهای صلات، صوم، حج و صید و ذباحه به مناسبت سخن رفته است.
با بچه هایی که خیلی لجباز هستند و اذیت می کنند چه رفتاری و برخوردی باید داشته باشیم (بچه های 4 ساله)؟
لجبازی وخشم یک کودک ، واکنش دفاعی در برابر حقارت نفس اوست . او به جای مقابله با احساس ناامیدی و با پذیرش کمبود قدرت، لجبازی می کندو خشمگین می شود . شما الگوی بچه هایتان هستید. اگر می خواهید کودک را تشویق کنید که بهتر رفتار کند باید خودتان باملاحظه- مهربان - صادق و باحوصله باشید. ثبات و عشق را به کودکان ارزانی کنید. وقتی قوانین ثابت بمانند برای کودک آسان تر است که یاد بگیرد مرز کارهای مجاز او کجا است. اگر به بچه اجازه نمی دهید که در اتاق نشیمن توپ بازی کند وقتی مهمان دارید هم این اجازه را به او ندهید. رفتار خوب کودک را با در آغوش کشیدن او یا توجه کردن به او - مثلا با قصه خواندن برای او یا بیرون بردنش - پاداش دهید. آن چه کودک بیش از هر چیز به آن نیاز دارد صرف وقت با شما است. گر بچه احساس کند که افرادی که برایش در درجة اهمیت قرار دارند ، او را ضعیف می شمارند ، با خشمی که از خود بروز میدهد ، درد و رنجش را می پوشاند. اکثر والدین بچه را مجبور می کنند که به خاطر رعایت احترام به بزرگترها ، تنها نکات خوب و با ارزش را به زبان بیاورند . مثلاً می گویند:(اگر حرف مناسبی برای گفتن نداری ، اصلاً‌حرف نزن ! ) پس در نتیجه به او اجازه نمی دهند که افکار و احساساتش را بروز دهد . این شروط ، افکاری را اشتباه جلوه میدهد و بخاطر سکوتی که به وی تحمیل می شود ، او را عصبانی می کند برخی از کودکان از راه خشم ، حقارت خود را نشان می دهند . آنها با ترشرویی از بزرگترها فاصله گرفته و حمایت های آنان را رد می کنند. به همین جهت کمک کردن به آنها خیلی سخت است . جنابعالی هم ، احتمالاً وقتی خسته و یا کم حوصله هستید و یا انتظار شیرین کاری از فرزند خود را دارید با او کلنجار می روید و ضمن اصرار به او دستوراتی می دهید (یا به قول خودتان نصیحت و محبت می کنید) چون کودک عاجز و کُند است (نسبت به خواسته بیش طلبانه شما) ، راهی جز لجبازی پیدا نمی کند . بهتر است کم و با متانت صحبت کنید . دستور ندهید ، خواهش نکنید . بلکه با جملاتی پرسشی به گونه ای برخورد کنید که گویی خواهان نظر او هستید (چه بکنیم ، یا چرا آن کار را انجام ندهیم ...) . توصیه می شود خواب این کودک کمتر از 9 ساعت (با حداقل 7 ساعت شبانگاهی) نباشد . سرشب بخوابید تا صبح زود و خواب آلوده نباشید و فرصت لازم جهت آماده شدن (و نه با عجله = عصبانیت درونی) بوجود آید . تشویق به جا و به اندازه ، داشته باشید (اگر دقت کنید برای تشویق به جا موارد زیادی یافت می شود) اصلاً تنبیه (جسمی ، روانی و ...) نکنید . احتمالاً با عصبانیت و جیغ زدن ، شما غیرمستقیم این کارها را به او یاد می دهید . واضح و مؤدب و با خوش دلی (و کم) صحبت کنید . با او بازی کنید . حوصله داشته باشید . از کار بیرون خود یا کم کنید و یا تمرین کنید که خسته نشوید . باز هم تأکید می شود مراقب کسر خواب و سوء تغذیه کودک باشید . حتماً از کودک خود (که بسیار هم خوب است) لذت خواهید برد در پایان ضمن معرفی کتاب پلی به دنیای نسل جوان ، انتشارات دفتر تبلیغا ت اسلامی که در ا( چگونگی برخورد با کودک را بیان نموده است ،متذکر می شود که همیشه بچه ها را مقصر ندانید بلکه بیشتر مواقع والدین وبزرگترها مقصرند در روایات هست که (الولد سید سبع سنین ) بچه تا هفت سال سرور و رئیس است ، او دستور می دهد ودیگران فرمانبرداری می کنند ، اشکالات او راخیلی محترمانه و مؤدب به او باید فهماند و...... چه کار کنم که پیش همه دوست داشتنی باشم ؟ ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمان ودا؛ کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهند خداوند برای آنان محبتی در دل‌ها قرار خواهد داد، (مریم، آیه 96). از روایات به دست می‌آید که رعایت اموری چند موجب جلب محبت دیگران است از جمله: 1- دین‌داری، 2- افتادگی و تواضع، 3- بخشندگی، 4- خوشخویی (چهره شاد و روی باز)، 5- مهربانی و اظهار دوستی به دیگران، 6- دل برکندن از آن چه مردم دارند (طماع نبودن)، 7- رعایت انصاف در معاشرت با دیگران، 8- کمک مالی به دیگران در سختی و خوشی (مانند قرض‌دادن)، 9- وفاداری. برای آگاهی بیشتر ر.ک: میزان الحکمه، ج 1، احادیث 3045 - 3060. www.morsalat.com
لجبازی وخشم یک کودک ، واکنش دفاعی در برابر حقارت نفس اوست . او به جای مقابله با احساس ناامیدی و با پذیرش کمبود قدرت، لجبازی می کندو خشمگین می شود . شما الگوی بچه هایتان هستید. اگر می خواهید کودک را تشویق کنید که بهتر رفتار کند باید خودتان باملاحظه- مهربان - صادق و باحوصله باشید. ثبات و عشق را به کودکان ارزانی کنید. وقتی قوانین ثابت بمانند برای کودک آسان تر است که یاد بگیرد مرز کارهای مجاز او کجا است. اگر به بچه اجازه نمی دهید که در اتاق نشیمن توپ بازی کند وقتی مهمان دارید هم این اجازه را به او ندهید. رفتار خوب کودک را با در آغوش کشیدن او یا توجه کردن به او - مثلا با قصه خواندن برای او یا بیرون بردنش - پاداش دهید. آن چه کودک بیش از هر چیز به آن نیاز دارد صرف وقت با شما است. گر بچه احساس کند که افرادی که برایش در درجة اهمیت قرار دارند ، او را ضعیف می شمارند ، با خشمی که از خود بروز میدهد ، درد و رنجش را می پوشاند. اکثر والدین بچه را مجبور می کنند که به خاطر رعایت احترام به بزرگترها ، تنها نکات خوب و با ارزش را به زبان بیاورند . مثلاً می گویند:(اگر حرف مناسبی برای گفتن نداری ، اصلاً‌حرف نزن ! ) پس در نتیجه به او اجازه نمی دهند که افکار و احساساتش را بروز دهد . این شروط ، افکاری را اشتباه جلوه میدهد و بخاطر سکوتی که به وی تحمیل می شود ، او را عصبانی می کند برخی از کودکان از راه خشم ، حقارت خود را نشان می دهند . آنها با ترشرویی از بزرگترها فاصله گرفته و حمایت های آنان را رد می کنند. به همین جهت کمک کردن به آنها خیلی سخت است . جنابعالی هم ، احتمالاً وقتی خسته و یا کم حوصله هستید و یا انتظار شیرین کاری از فرزند خود را دارید با او کلنجار می روید و ضمن اصرار به او دستوراتی می دهید (یا به قول خودتان نصیحت و محبت می کنید) چون کودک عاجز و کُند است (نسبت به خواسته بیش طلبانه شما) ، راهی جز لجبازی پیدا نمی کند . بهتر است کم و با متانت صحبت کنید . دستور ندهید ، خواهش نکنید . بلکه با جملاتی پرسشی به گونه ای برخورد کنید که گویی خواهان نظر او هستید (چه بکنیم ، یا چرا آن کار را انجام ندهیم ...) . توصیه می شود خواب این کودک کمتر از 9 ساعت (با حداقل 7 ساعت شبانگاهی) نباشد . سرشب بخوابید تا صبح زود و خواب آلوده نباشید و فرصت لازم جهت آماده شدن (و نه با عجله = عصبانیت درونی) بوجود آید . تشویق به جا و به اندازه ، داشته باشید (اگر دقت کنید برای تشویق به جا موارد زیادی یافت می شود) اصلاً تنبیه (جسمی ، روانی و ...) نکنید . احتمالاً با عصبانیت و جیغ زدن ، شما غیرمستقیم این کارها را به او یاد می دهید . واضح و مؤدب و با خوش دلی (و کم) صحبت کنید . با او بازی کنید . حوصله داشته باشید . از کار بیرون خود یا کم کنید و یا تمرین کنید که خسته نشوید . باز هم تأکید می شود مراقب کسر خواب و سوء تغذیه کودک باشید . حتماً از کودک خود (که بسیار هم خوب است) لذت خواهید برد در پایان ضمن معرفی کتاب پلی به دنیای نسل جوان ، انتشارات دفتر تبلیغا ت اسلامی که در ا( چگونگی برخورد با کودک را بیان نموده است ،متذکر می شود که همیشه بچه ها را مقصر ندانید بلکه بیشتر مواقع والدین وبزرگترها مقصرند در روایات هست که (الولد سید سبع سنین ) بچه تا هفت سال سرور و رئیس است ، او دستور می دهد ودیگران فرمانبرداری می کنند ، اشکالات او راخیلی محترمانه و مؤدب به او باید فهماند و...... چه کار کنم که پیش همه دوست داشتنی باشم ؟ ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمان ودا؛ کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهند خداوند برای آنان محبتی در دل‌ها قرار خواهد داد، (مریم، آیه 96). از روایات به دست می‌آید که رعایت اموری چند موجب جلب محبت دیگران است از جمله: 1- دین‌داری، 2- افتادگی و تواضع، 3- بخشندگی، 4- خوشخویی (چهره شاد و روی باز)، 5- مهربانی و اظهار دوستی به دیگران، 6- دل برکندن از آن چه مردم دارند (طماع نبودن)، 7- رعایت انصاف در معاشرت با دیگران، 8- کمک مالی به دیگران در سختی و خوشی (مانند قرض‌دادن)، 9- وفاداری. برای آگاهی بیشتر ر.ک: میزان الحکمه، ج 1، احادیث 3045 - 3060. www.morsalat.com
عنوان سوال:
با بچه هایی که خیلی لجباز هستند و اذیت می کنند چه رفتاری و برخوردی باید داشته باشیم (بچه های 4 ساله)؟
پاسخ:
لجبازی وخشم یک کودک ، واکنش دفاعی در برابر حقارت نفس اوست . او به جای مقابله با احساس ناامیدی و با پذیرش کمبود قدرت، لجبازی می کندو خشمگین می شود . شما الگوی بچه هایتان هستید. اگر می خواهید کودک را تشویق کنید که بهتر رفتار کند باید خودتان باملاحظه- مهربان - صادق و باحوصله باشید. ثبات و عشق را به کودکان ارزانی کنید. وقتی قوانین ثابت بمانند برای کودک آسان تر است که یاد بگیرد مرز کارهای مجاز او کجا است. اگر به بچه اجازه نمی دهید که در اتاق نشیمن توپ بازی کند وقتی مهمان دارید هم این اجازه را به او ندهید. رفتار خوب کودک را با در آغوش کشیدن او یا توجه کردن به او - مثلا با قصه خواندن برای او یا بیرون بردنش - پاداش دهید. آن چه کودک بیش از هر چیز به آن نیاز دارد صرف وقت با شما است.
گر بچه احساس کند که افرادی که برایش در درجة اهمیت قرار دارند ، او را ضعیف می شمارند ، با خشمی که از خود بروز میدهد ، درد و رنجش را می پوشاند.
اکثر والدین بچه را مجبور می کنند که به خاطر رعایت احترام به بزرگترها ، تنها نکات خوب و با ارزش را به زبان بیاورند . مثلاً می گویند:(اگر حرف مناسبی برای گفتن نداری ، اصلاً‌حرف نزن ! ) پس در نتیجه به او اجازه نمی دهند که افکار و احساساتش را بروز دهد .
این شروط ، افکاری را اشتباه جلوه میدهد و بخاطر سکوتی که به وی تحمیل می شود ، او را عصبانی می کند برخی از کودکان از راه خشم ، حقارت خود را نشان می دهند .
آنها با ترشرویی از بزرگترها فاصله گرفته و حمایت های آنان را رد می کنند. به همین جهت کمک کردن به آنها خیلی سخت است . جنابعالی هم ، احتمالاً وقتی خسته و یا کم حوصله هستید و یا انتظار شیرین کاری از فرزند خود را دارید با او کلنجار می روید و ضمن اصرار به او دستوراتی می دهید (یا به قول خودتان نصیحت و محبت می کنید) چون کودک عاجز و کُند است (نسبت به خواسته بیش طلبانه شما) ، راهی جز لجبازی پیدا نمی کند . بهتر است کم و با متانت صحبت کنید . دستور ندهید ، خواهش نکنید . بلکه با جملاتی پرسشی به گونه ای برخورد کنید که گویی خواهان نظر او هستید (چه بکنیم ، یا چرا آن کار را انجام ندهیم ...) . توصیه می شود خواب این کودک کمتر از 9 ساعت (با حداقل 7 ساعت شبانگاهی) نباشد . سرشب بخوابید تا صبح زود و خواب آلوده نباشید و فرصت لازم جهت آماده شدن (و نه با عجله = عصبانیت درونی) بوجود آید . تشویق به جا و به اندازه ، داشته باشید (اگر دقت کنید برای تشویق به جا موارد زیادی یافت می شود) اصلاً تنبیه (جسمی ، روانی و ...) نکنید . احتمالاً با عصبانیت و جیغ زدن ، شما غیرمستقیم این کارها را به او یاد می دهید . واضح و مؤدب و با خوش دلی (و کم) صحبت کنید . با او بازی کنید . حوصله داشته باشید . از کار بیرون خود یا کم کنید و یا تمرین کنید که خسته نشوید . باز هم تأکید می شود مراقب کسر خواب و سوء تغذیه کودک باشید . حتماً از کودک خود (که بسیار هم خوب است) لذت خواهید برد در پایان ضمن معرفی کتاب پلی به دنیای نسل جوان ، انتشارات دفتر تبلیغا ت اسلامی که در ا( چگونگی برخورد با کودک را بیان نموده است ،متذکر می شود که همیشه بچه ها را مقصر ندانید بلکه بیشتر مواقع والدین وبزرگترها مقصرند در روایات هست که (الولد سید سبع سنین ) بچه تا هفت سال سرور و رئیس است ، او دستور می دهد ودیگران فرمانبرداری می کنند ، اشکالات او راخیلی محترمانه و مؤدب به او باید فهماند و......
چه کار کنم که پیش همه دوست داشتنی باشم ؟
ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات سیجعل لهم الرحمان ودا؛ کسانی که ایمان آورده و اعمال صالح انجام دهند خداوند برای آنان محبتی در دل‌ها قرار خواهد داد، (مریم، آیه 96).
از روایات به دست می‌آید که رعایت اموری چند موجب جلب محبت دیگران است از جمله:
1- دین‌داری،
2- افتادگی و تواضع،
3- بخشندگی،
4- خوشخویی (چهره شاد و روی باز)،
5- مهربانی و اظهار دوستی به دیگران،
6- دل برکندن از آن چه مردم دارند (طماع نبودن)،
7- رعایت انصاف در معاشرت با دیگران،
8- کمک مالی به دیگران در سختی و خوشی (مانند قرض‌دادن)،
9- وفاداری.
برای آگاهی بیشتر ر.ک: میزان الحکمه، ج 1، احادیث 3045 - 3060.
www.morsalat.com
- [سایر] برخورد با یک بچه شرّ و لجباز چگونه است؟
- [سایر] با بچه شر و لجباز چگونه رفتار کنیم؟
- [سایر] دختر 2 ساله ام بسیار لجباز شده است. لطفاً راهنمایی ام کنید.
- [سایر] همکلاسی پسرم در کلاس او را مورد اذیت و آزار قرار می دهد و فرزندم نیز عکس العملی نشان نمی دهد چه برخوردی را به او یاد بدهم؟
- [سایر] از کودکان 4 ساله چقدر باید مراقبت کرد؟
- [سایر] از کودکان 4 ساله چقدر باید مراقبت کرد؟
- [سایر] با سلام من دختر 8 ساله ام را 4 روز از دست دادم. می خواستم از محضرتان بپرسم، آیا بچه های 8 ساله هم موقع جان دادن عذاب می کشند؟ آیا بعد از جان دادن به واسطه پاک بودن به بهشت می روند؟ لطفا جوابم را سریع دهید و مرا از عذاب و نگرانی رها کنید؟
- [سایر] توصیف خدا برای یک بچه چهار ساله چگونه است؟
- [آیت الله نوری همدانی] با توجه به اینکه جوانی 19 ساله هستم غریزه جنسی مرا اذیّت می‌کند یعنی بیشتر بر من غلبه دارد به نظر شما راه مقابله با آن چیست؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] دو بچه، یکی یازده ساله و دیگری دوازده ساله، با دو بچه دیگر با هم درگیر شده و سنگ اندازی کرده اند. در این بین سنگی به دندان بچه دوازده ساله خورده است. دیه آن چقدر است و چه کسی باید بدهد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] راه دادن بچه ودیوانه به مسجد مکروه است و کسی که پیاز وسیر ومانند اینها خورده که بوی دهانش، مردم را اذیّت می‌کند، مکروه است به مسجد برود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است و کسی که پیاز و سیر و مانند اینها خورده که بوی دهانش مردم را اذیت می‌کند مکروه است به مسجد برود. اذان و اقامه
- [آیت الله سبحانی] راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است وکسی که پیاز و سیر و مانند اینها خورده که بوی دهانش مردم را اذیت می کند مکروه است به مسجد برود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است و کسی که پیاز و سیر و مانند اینها خورده که بوی دهانش مردم را اذیت می کند مکروه است به مسجد برود.
- [آیت الله نوری همدانی] راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است و کسی که پیاز و سیر و مانند اینها خورده که بوی دهانش مردم را اذیت می کند ، مکروه است به مسجد برود . اذان و اقامه
- [امام خمینی] راه دادن بچه و دیوانه به مسجد مکروه است. و کسی که پیاز و سیر و مانند اینها خورده که بوی دهانش مردم را اذیت می‌کند، مکروه است به مسجد برود
- [آیت الله بروجردی] راه دادن بچّه و دیوانه به مسجد مکروه است و کسی که پیاز و سیر و مانند اینها خورده و بوی دهانش مردم را اذیت می‌کند، مکروه است به مسجد برود.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر پدر یا جدّ پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند، اگرچه مقداری از زمان تکلیف بچه جز مدّت صیغه باشد، مثلاً برای پسر 14 ساله خودش زنی را دو ساله صیغه کند اگر چه صلاح بچه باشد، بخشیدن آن مدّت را به زن اشکال دارد امّا زن دائمی او را نمیتواند طلاق دهد.
- [آیت الله سیستانی] اگر پدر یا جدّ پدری برای طفل خود زنی را متعه کند ، اگر چه مقداری از زمان تکلیف بچه جزء مدت ازدواج موقت باشد ، مثلاً برای پسر چهارده ساله خودش زنی را دو ساله متعه کند ، چنانچه صلاح بچه باشد میتواند مدت آن زن را ببخشد ، ولی زن دائمی او را نمیتواند طلاق دهد .
- [آیت الله نوری همدانی] اگر پدر یا جّد پدری برای طفل خود زنی را صیغه کند ؛ اگر چه مقداری از زمان تکلیف بچّه جزء مدّت صیغه باشد ، مثلاً برای پسر چهارده سالة خودش زنی را دو ساله صیغه کند ، چنانچه صلاح بچّه باشد ، می تواند مدّت آن زن را ببخشد ولی زن دائمی او را نمی تواند طلاق دهد .