اگر محیط بیرون از خانه آلوده است و همسالان نوجوان شما نامطلوبند، رفتار شما درست است؛ اما باید خلاهای ناشی از این قطع رابطه را به شیوههای دیگر (ارتباط با نزدیکان و دوستان مطلوب، باشگاههای ورزشی مناسب، موسسههای هنری سالم و ...) پر کنید؛ زیرا انسان، موجودی اجتماعی است و به دوست نیاز دارد و این نیاز در نوجوانا جدیتر است. دوستیها جنبة مهمی از رندگی نوجوان را تشکیل میدهند و آثار مثبتی دارند (ر. ک: ص 93و 94). فرزند شما، همکاری را با انجام کارهایی گروهی با همسالان میآموزد؛ برای آزمون عقاید رفتار و جایگاه خود و این که فردی طبیعی است یا نه، از دوستان خود یاری میگیرد و در گروه همسالان احساس آرامش و امنیت بیشتری میکند. برخی والدین گمان میکنند که ارتباط اعضای خانواده با هم، جای ارتباط با همسالان را میگیرد؛ در حالی که چنین نیست؛ زیرا نوجوان، حس تعلق به گروه دارد و کناب روابط خانوادگی، با گروههای همسالان نیز باید ارتباط داشته باشد. در صورتی که محیط بیرون از منزل، آلودگی جدی ندارد و گاهی از همسالان فرزندتان بدرفتاریهایی را میبینید باسخان ناخوشایندی را میشنوید، او را از ارتباط با آنان منع نکنید. ندیده هیچ گونه بدرفتاری و نشنیدن هیچ گونه سخن زشت از دیگران، برای فرزند شما مطلوب نیست کودکان و نوجوانانی که هرگز سخنان زشت نمیشنوند و رفتار بد نمیبینند در مواجهه با چنین رفتارها و سخنانی در آینده (در محیطهای اجتماعی) شکننده خواهند بود. یادمان باشد که بدن فزندان ما به مقداری ویروس نیاز دارد تا نقش پادزهر را در بدن ایفا کند. من معتقدم باید به فرزندانمان چنان پشتوانه دینی و فرهنگی بدهیم که از بدرفتاریهای متعارف و همسالان اثر نپذیرند اگر ارزشها و ضد ارزشها و زشتیها و زیباییها را برایشان تبیین کنیم. خود، خوب را از بد تشخیص میدهند و در مقابل زشتیهامقاومت خواهند کرد. حتماً تاکنون کودک یا نوجوانی را دیدهاید که به دلیل رفتار یا سخن زشت دوستش، خود با او قطع ارتباط کرده است بدون این که والدین از او بخواهند. حضور نوجوان شما در خارج از منزل (با شرایط پیش گفته)، اگر ضابطه مند باشد، اشکالی ندارد و تا زمانی که در اعتقادات دینی، رفتار، ادب و تحصیل او تغییر مهمی را احساس نکردهاید، نگران نباشید (البته کنترل نامحسوس غفلت نکنید) و در نخستین موردی که آثار نامطلوب همسالان را احساس کردید، برای قطع ارتباط او اقدام کنید (ر. ک:ص 100-103). www.morsalat.com
از ترس اثار منفی دوستان و همسالان فرزند نوجوانم بر او، مانع ارتباطش با آنان در خارج از منزل میشوم. آیا این رفتار درست است؟
اگر محیط بیرون از خانه آلوده است و همسالان نوجوان شما نامطلوبند، رفتار شما درست است؛ اما باید خلاهای ناشی از این قطع رابطه را به شیوههای دیگر (ارتباط با نزدیکان و دوستان مطلوب، باشگاههای ورزشی مناسب، موسسههای هنری سالم و ...) پر کنید؛ زیرا انسان، موجودی اجتماعی است و به دوست نیاز دارد و این نیاز در نوجوانا جدیتر است. دوستیها جنبة مهمی از رندگی نوجوان را تشکیل میدهند و آثار مثبتی دارند (ر. ک: ص 93و 94).
فرزند شما، همکاری را با انجام کارهایی گروهی با همسالان میآموزد؛ برای آزمون عقاید رفتار و جایگاه خود و این که فردی طبیعی است یا نه، از دوستان خود یاری میگیرد و در گروه همسالان احساس آرامش و امنیت بیشتری میکند.
برخی والدین گمان میکنند که ارتباط اعضای خانواده با هم، جای ارتباط با همسالان را میگیرد؛ در حالی که چنین نیست؛ زیرا نوجوان، حس تعلق به گروه دارد و کناب روابط خانوادگی، با گروههای همسالان نیز باید ارتباط داشته باشد.
در صورتی که محیط بیرون از منزل، آلودگی جدی ندارد و گاهی از همسالان فرزندتان بدرفتاریهایی را میبینید باسخان ناخوشایندی را میشنوید، او را از ارتباط با آنان منع نکنید.
ندیده هیچ گونه بدرفتاری و نشنیدن هیچ گونه سخن زشت از دیگران، برای فرزند شما مطلوب نیست کودکان و نوجوانانی که هرگز سخنان زشت نمیشنوند و رفتار بد نمیبینند در مواجهه با چنین رفتارها و سخنانی در آینده (در محیطهای اجتماعی) شکننده خواهند بود.
یادمان باشد که بدن فزندان ما به مقداری ویروس نیاز دارد تا نقش پادزهر را در بدن ایفا کند.
من معتقدم باید به فرزندانمان چنان پشتوانه دینی و فرهنگی بدهیم که از بدرفتاریهای متعارف و همسالان اثر نپذیرند اگر ارزشها و ضد ارزشها و زشتیها و زیباییها را برایشان تبیین کنیم. خود، خوب را از بد تشخیص میدهند و در مقابل زشتیهامقاومت خواهند کرد. حتماً تاکنون کودک یا نوجوانی را دیدهاید که به دلیل رفتار یا سخن زشت دوستش، خود با او قطع ارتباط کرده است بدون این که والدین از او بخواهند.
حضور نوجوان شما در خارج از منزل (با شرایط پیش گفته)، اگر ضابطه مند باشد، اشکالی ندارد و تا زمانی که در اعتقادات دینی، رفتار، ادب و تحصیل او تغییر مهمی را احساس نکردهاید، نگران نباشید (البته کنترل نامحسوس غفلت نکنید) و در نخستین موردی که آثار نامطلوب همسالان را احساس کردید، برای قطع ارتباط او اقدام کنید (ر. ک:ص 100-103).
www.morsalat.com
- [سایر] از ترس آثار منفی دوستان و همسالان فرزند نوجوانم بر او، مانع ارتباطش با آنان در خارج از منزل می شوم. آیا این رفتار درست است؟
- [سایر] آثار مثبت و منفی دوستان و همسالان کودکان و نوجوانان کدامند؟
- [سایر] آثار مثبت و منفی دوستان و همسالان کودکان و نوجوانان کدامند؟
- [سایر] از ترس بدآموزی های همسالان، پسر 9 ساله ام را از دیدار آن ها محروم می کنم. آیا این رفتار من درست است؟
- [سایر] من به دلیل رعایت مسائل بهداشتی و ترس از بیماری فرزند خردسالم، مانع از خاک بازی و آب بازی او میشوم. آیا این کار را تأیید میکنید؟
- [سایر] پسر 9 سالهام را فراوان کتک زدهام. آیا برای از بین بردن آثار منفی این رفتار، راهی هست؟
- [سایر] پسر 9ساله ام را زیاد کتک زده ام. آیا برای از بین بردن آثار منفی این رفتار، راهی هست؟
- [سایر] فرزند 4 ساله ام با همسالان خود دعوا می کند و آن ها را کتک می زند. با این رفتار او چگونه مقابله کنم؟
- [سایر] کسی را می شناسم که از ترس بدآموزی های همسالان، فرزندش را به مدرسه نمی فرستد. آیا این کار درست است؟
- [سایر] فرزند 6 سالهام در بازی با همسالان و گاهی هنگام بازی با پدرش تقلب میکند. او را چگونه متوجه کنم که رفتارش درست نیست؟