این کار اختلال رفتاری نیست پس حساسیت نشان ندهید مگر با گناه همراه باشد و حقوق دیگران را از بین ببرد.
علل صحبت کردن بسیار عبارتند از:
1- عقده گشایی: احتمال دارد در کودکی اجازه صحبت به او نداده‌اید و اکنون که بزرگ شده و شما اقتدار پیشین را از دست داده‌اید و نمی‌توانید او را منع کنید عقده‌گشایی می‌کند تا مدتی او را منع نکنید و اجازه دهید اشباع شود.
2- جلب توجه: نوجوانان نیاز به توجه دارد وقتی در برابر زیاد سخن گفتن او حساسیت نشان می‌دهید و به رفتار او توجه دارید در واقع او را تثبیت می‌کنید توصیه می‌کنم توجه خود را از زمان سخن گفتن او کم کنید و در غیر زمان این رفتار بر توجه خویش بیفزایید.
3- اعتراض: اگر خواسته‌ای منطقی و مشروع داشته و به آن پاسخ نگفته‌اید پاسخ دهید؛ زیرا ممکن است این رفتار برای اعتراض به شما باشد.
چند توصیه
االف- به او بیاموزید که هرگاه احساس می‌کند می‌خواهد بیش از حد معممل سخن بگوید زبان خود را به مدت 30 ثانیه در فک پایین بفشارد.
ب- ارزش سکوت از دیدگاه اسلام را برایش تبیین کنید امام صادق (ع) فرمود:
قال لقمان لابنه: یا بنی ان کنت زعمت ان الکلام من قصه‌فان السکوت من الذهب.
لقمان به فرزندش گفت: پسرم اگر گمان کردی سخن گفتن از نقره است (بدان که) سکوت از طلاست.
ج- فرزند خود را با زیان‌های پرحرفی آشنا سازید اما صادق (ع) فرمود:
لا یزال العبد المومن یکتب محسباً مادام ساکتا فاذا تکلم کتب محسناً او سینا
بندة مومن تا هنگامی که ساکت باشد نکیوکار نوشته می‌شود و زمانی که سخن می‌گوید نیکوکار یا بدکار به شمار می‌رود.
د- در صورت کم شدن رفتار از تشویق و تحسین او غفلت نورزید.
www.morsalat.com
