دوست
رفاقت و برقرار کردن ارتباط عاطفی با دیگران را دوستی گویند. دوست خوب گزیدن و دوستان زیاد گرفتن، مستحب، و در روایات بدان تشویق و ترغیب شده است. [۱]
کودک 4 ساله ای دارم که وقتی او را به منزل اقوام می برم دوست ندارد از آنجا ترک کند و برگردد چه کنم ؟
یکی از علل این مسأله سرد بودن محیط خانوداه است وقتی کودک می بیند در خانه کسی به او اعتنا نمی کد و با او حرف نمی زند و ... و از طرف دیگر وقتی می بیند تمام خواسته یش در خانه اقوام فراهم می شود دیگر میل به بازگشت ندارد باید توجه کرد که عوامل جذب کننده کودک به سوی منزل خویشان چیست و اگر در منزل خودمان این عوامل نیست در جهت فراهم ساختن آنها در حد قابل قبول تلاش کنیم . اگر نیازهای کودک در حد معتدل و قابل قبول در منزل برطرف شود کودک نیازی به ماندن در منزل اقوام حتی میل به آن هم نخواهد داشت اما میان کودکی که این حالت را همیشه دارد و کودکی که بعضا این حالت را دارد تفاوت هست در مورد نخست باید نگران باشیم و در روابط خویش با همسر و فرزندان بازنگری داشته باشیم ولی مورد دوم نگران کننده نیست و اشکالی ندارد مثلا یک شب کودک در منزل پدربزرگ بماند منوط به اینکه این کار به صورت عادت درنیاید .کودک باید تجیه شود که اگر صلاح بود این اجازه او داده می شد و اگر صلاح نبود اجازه داده نشده است. برای کودک اصل ارتباط با مهمان و افراد بیگانه بسیار دل انگیز است . منزل چه کسی بودن برایش کمتر مطرح است و بیشار اصل مهمان بودن برایش لذتبخش است اگر در خانواده تعادل میان مهمان آمدن و به مهمانی رفتن باشد کودک از این روابط لذت می برد و در عین حال منزل خودش را هم دوست دارد اما اگر این حالت تعادل برقرار نباشد برای کودک مشکلاتی ایجاد می شود. پیشنهاد: بکوشیم مهمانی ها را شب برگزار کنیم چون شب بعد از شام کودک می خوابد و به راحتی می توان اگر مهمان هستیم او را به منزل بیاوریم ولی اگر کودک بیدار باشد آن جاذبه ها برایش دلکش و جداکردن او بسیار مشکل است مهمانی شب اگر با برنامه امتحان و درس کودک برخورد پیدا نکند بهتر از مهمانی روز است پون کودک در طول روز خسته می شود . حوصله اش سر می رود و تحمل وجود دیگران برایش سخت می شود.(1) 1- کتاب با فرزند خود چگونه رفتار کنیم نوشته محمدرضا شرفی www.morsalat.com
یکی از علل این مسأله سرد بودن محیط خانوداه است وقتی کودک می بیند در خانه کسی به او اعتنا نمی کد و با او حرف نمی زند و ... و از طرف دیگر وقتی می بیند تمام خواسته یش در خانه اقوام فراهم می شود دیگر میل به بازگشت ندارد باید توجه کرد که عوامل جذب کننده کودک به سوی منزل خویشان چیست و اگر در منزل خودمان این عوامل نیست در جهت فراهم ساختن آنها در حد قابل قبول تلاش کنیم . اگر نیازهای کودک در حد معتدل و قابل قبول در منزل برطرف شود کودک نیازی به ماندن در منزل اقوام حتی میل به آن هم نخواهد داشت اما میان کودکی که این حالت را همیشه دارد و کودکی که بعضا این حالت را دارد تفاوت هست در مورد نخست باید نگران باشیم و در روابط خویش با همسر و فرزندان بازنگری داشته باشیم ولی مورد دوم نگران کننده نیست و اشکالی ندارد مثلا یک شب کودک در منزل پدربزرگ بماند منوط به اینکه این کار به صورت عادت درنیاید .کودک باید تجیه شود که اگر صلاح بود این اجازه او داده می شد و اگر صلاح نبود اجازه داده نشده است. برای کودک اصل ارتباط با مهمان و افراد بیگانه بسیار دل انگیز است . منزل چه کسی بودن برایش کمتر مطرح است و بیشار اصل مهمان بودن برایش لذتبخش است اگر در خانواده تعادل میان مهمان آمدن و به مهمانی رفتن باشد کودک از این روابط لذت می برد و در عین حال منزل خودش را هم دوست دارد اما اگر این حالت تعادل برقرار نباشد برای کودک مشکلاتی ایجاد می شود. پیشنهاد: بکوشیم مهمانی ها را شب برگزار کنیم چون شب بعد از شام کودک می خوابد و به راحتی می توان اگر مهمان هستیم او را به منزل بیاوریم ولی اگر کودک بیدار باشد آن جاذبه ها برایش دلکش و جداکردن او بسیار مشکل است مهمانی شب اگر با برنامه امتحان و درس کودک برخورد پیدا نکند بهتر از مهمانی روز است پون کودک در طول روز خسته می شود . حوصله اش سر می رود و تحمل وجود دیگران برایش سخت می شود.(1) 1- کتاب با فرزند خود چگونه رفتار کنیم نوشته محمدرضا شرفی www.morsalat.com
عنوان سوال:
کودک 4 ساله ای دارم که وقتی او را به منزل اقوام می برم دوست ندارد از آنجا ترک کند و برگردد چه کنم ؟
پاسخ:
یکی از علل این مسأله سرد بودن محیط خانوداه است وقتی کودک می بیند در خانه کسی به او اعتنا نمی کد و با او حرف نمی زند و ... و از طرف دیگر وقتی می بیند تمام خواسته یش در خانه اقوام فراهم می شود دیگر میل به بازگشت ندارد باید توجه کرد که عوامل جذب کننده کودک به سوی منزل خویشان چیست و اگر در منزل خودمان این عوامل نیست در جهت فراهم ساختن آنها در حد قابل قبول تلاش کنیم . اگر نیازهای کودک در حد معتدل و قابل قبول در منزل برطرف شود کودک نیازی به ماندن در منزل اقوام حتی میل به آن هم نخواهد داشت اما میان کودکی که این حالت را همیشه دارد و کودکی که بعضا این حالت را دارد تفاوت هست در مورد نخست باید نگران باشیم و در روابط خویش با همسر و فرزندان بازنگری داشته باشیم ولی مورد دوم نگران کننده نیست و اشکالی ندارد مثلا یک شب کودک در منزل پدربزرگ بماند منوط به اینکه این کار به صورت عادت درنیاید .کودک باید تجیه شود که اگر صلاح بود این اجازه او داده می شد و اگر صلاح نبود اجازه داده نشده است.
برای کودک اصل ارتباط با مهمان و افراد بیگانه بسیار دل انگیز است . منزل چه کسی بودن برایش کمتر مطرح است و بیشار اصل مهمان بودن برایش لذتبخش است اگر در خانواده تعادل میان مهمان آمدن و به مهمانی رفتن باشد کودک از این روابط لذت می برد و در عین حال منزل خودش را هم دوست دارد اما اگر این حالت تعادل برقرار نباشد برای کودک مشکلاتی ایجاد می شود.
پیشنهاد: بکوشیم مهمانی ها را شب برگزار کنیم چون شب بعد از شام کودک می خوابد و به راحتی می توان اگر مهمان هستیم او را به منزل بیاوریم ولی اگر کودک بیدار باشد آن جاذبه ها برایش دلکش و جداکردن او بسیار مشکل است مهمانی شب اگر با برنامه امتحان و درس کودک برخورد پیدا نکند بهتر از مهمانی روز است پون کودک در طول روز خسته می شود . حوصله اش سر می رود و تحمل وجود دیگران برایش سخت می شود.(1)
1- کتاب با فرزند خود چگونه رفتار کنیم نوشته محمدرضا شرفی
www.morsalat.com
- [سایر] با کودک 3 سالهای که دائم دوست دارد از منزل بیرون برود، چگونه برخورد کنم؟
- [سایر] با کودک 3 سالهای که دائم دوست دارد از منزل بیرون برود، چگونه برخورد کنم؟
- [سایر] آیا ارتباط کودک 4/5 ساله با همسالان لازم است و اگر همسالان مطلوب در دسترس نباشند، چه باید کرد؟
- [سایر] باسلام.زن جوانی از عید 89 ضمن جر و بحث با شوهر خود منزل را ترک و با پسر 4 ساله اش به منزل مادرش رفته است.شوهر او هم در منزل مادرخودش فعلا" به سر میبرد.بعد از گذشت یک ماه شوهر ضمن شکایت به دادگاه جهت تمکین نکردن همسرش، از طریق کلانتری اقدام به دیدن فرزند خود کرده است.در حال حاضر طبق توافق بین زن و شوهر در کلانتری، کودک 4 ساله، شش روز نزد پدر و یک روز نزد مادرزندگی میکند.البته شوهر، بچه را به منزل مادرخودش می آورد. چندی است که کودک می گوید چرا منزلمان گم شده، یا می گوید من میدانم منزلمان گم شده. حال نمیدانند با این قضیه چه کنند آیا صلاح هست بچه را به منزلی که در آن زندگی میکرده ببرند تا با اسباب بازیهایش بازی کند وخانه را ببیند یانه؟ پدر بچه میترسد بچه را ببرد در روحیه او تاثیر بد بگذارد.شما چه پیشنهادی دارید؟ لطفا" در صورت امکان سریعتر راهنمایی بفرمائید. با تشکر
- [سایر] من نمی دانم که فرزند 4 ساله ام لوس شده است یا نه. آیا کودک لوس، نشانه های ویژه ای دارد؟
- [آیت الله شبیری زنجانی] میهمانی که قبل ازغروب آفتاب شب عید منزل میزبانش را ترک کند و پس از اذان مغرب برگردد باید فطریه خود را بپردازد یا بر عهده میزبان اوست؟
- [آیت الله بهجت] آیا چیز خوردن از منزل اقوام و دوستان، جایز است؟
- [سایر] چگونه کودک پنج ساله امام میشود؟
- [سایر] با عرض سلام؛ پسری 7.5 ساله دارم که بسیار کمروست. وقتی او را پارک می برم با بچه ها بازی نمی کند. دوست صمیمی هم ندارد. چکار باید بکنم؟ لطفا به من کمک کنید ؟
- [سایر] چرا شهید دوست دارد به دنیا برگردد؟
- [آیت الله سبحانی] معتکف باید مدّت سه روز یا بیشتر در مسجد به سر برد، و هرگاه بدون عذر شرعی که بعداً گفته خواهد شد ، مسجد را ترک کند، اعتکاف او باطل می شود، خواه حکم شرعی مسأله را بداند یا نداند، ولی اگر فراموش کند که معتکف است و مسجد را ترک کند و یا به زور او را از مسجد بیرون کنند، اعتکاف او باطل نمی شود، و به محض یادآوری یا برطرف شدن مانع، باید به مسجد برگردد، و اعتکاف را ادامه دهد.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه بعد از گذشتن محل، شک کند و طبق دستور، اعتنا نکرده و بگذرد، بعد متوجه شود که آن عمل مشکوک را انجام نداده، هرگاه وارد رکن بعد نشده باید برگردد و به جا آورد و اگر وارد رکن بعد شده نمازش صحیح است، مگر آن که آن جزء مشکوکی که ترک شده رکن باشد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر بین 3 و 4 شک کند و موقعی که نماز احتیاط را می خواند یادش بیاید که سه رکعت خوانده باید نماز احتیاط را تمام کند هر چند دو رکعت نشسته باشد و احتیاط در اعاده نماز در این صورت ترک نشود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] قسم کسی شرعاً اعتبار دارد که: 1 بالغ باشد. 2 عاقل باشد. 3 با اختیار و قصد باشد. 4 اگر نسبت به امور مالی قسم می خورد سفیه و مفلس نباشد. بنابراین قسم کودک یا دیوانه یا کسی که مجبور است قسم بخورد یا از فرط عصبانیت نمی فهمد چه می گوید اعتباری ندارد و همین طور قسم کسی که سفیه یا ورشکسته است و حاکم شرع او را از تصرفات مالی منع کرده اعتباری ندارد.
- [آیت الله بهجت] اگر سهواً پیش از امام سر از رکوع بردارد، چنانچه امام در رکوع باشد، باید به رکوع برگردد و با امام سر بردارد و در این صورت زیاد شدن رکوع که رکن است، نماز را باطل نمیکند، ولی اگر به رکوع برگردد و پیش از آنکه به رکوع برسد، امام سر بردارد بنابر اظهر نمازش باطل است، و همچنین در حکم سهو است اگر فراموش کند که مأموم است، و یا گمان کند که امام سر از رکوع برداشته، و یا هر عذری که موجب ترک متابعت شده باشد.
- [آیت الله خوئی] کسی که وصیت میکند، باید عاقل باشد و از روی اختیار وصیت کند و وصیت بچه ده ساله برای ارحامش جائز است و اعتبار سفیه نبودن در نفوذ وصیت محل اشکال است و احتیاط واجب آن است که عمل به وصیت او ترک نشود.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که وصیت می کند باید عاقل باشد و از روی اختیار وصیت کند و وصیت بچه ده ساله برای ارحامش جایز است و برای غیر ارحامش اشکال دارد و اعتبار سفیه نبودن در نفوذ وصیت محل اشکال است و احتیاط آن است که عمل به وصیت او ترک نشود.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مسافری که قصد کرده ده روز در جائی بماند اگر در بین نماز چهار رکعتی از قصد خود برگردد چنانچه مشغول رکعت سوّم نشده باید نماز را دو رکعتی تمام کند و بقیه نمازهای خود را هم شکسته بخواند و اگر داخل رکوع رکعت سوّم شده احتیاط واجب آن است که نماز را تمام بخواند و دو رکعت شکسته هم بخواند و تا آنجا می ماند این احتیاط را ترک نکند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مسافری که به وطنش برمی گردد، وقتی دیوار وطن خود را ببیند و صدای اذان آن را بشنود، باید نماز را تمام بخواند. و نیز مسافری که می خواهد ده روز در محلی بماند، وقتی دیوار آنجا را ببیند و صدای اذانش را بشنود، باید نماز را تمام بخواند و احتیاط مستحب آن است که نماز را تأخیر بیندازد تا به منزل برسد یا هم شکسته و هم تمام بخواند و سزاوار است این احتیاط را ترک نکند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] شایسته است جنب چند چیز را ترک کند: 1 و 2 خوردن و آشامیدن، ولی اگر وضو بگیرد مکروه نیست. 3 خواندن بیشتر از هفت آیه از قرآن، حتی از سوره هایی که سجده واجب ندارد. 4 تماس بدن با جلد وحاشیه و فاصله سطور قرآن مجید و همراه داشتن آن. 5 خوابیدن بدون وضو. 6 رنگ کردن موها به حنا و مانند آن. 7 مالیدن روغن و انواع کرم ها به بدن. 8 جماع کردن بعد از محتلم شدن.