برخورد
برخورد و ملاقات جسمی با جسمی دیگر را تماس گویند و از آن در بابهای طهارت، نکاح، طلاق و ظهار سخن گفته شده است.
با کودک 3 ساله‌ای که دائم دوست دارد از منزل بیرون برود، چگونه برخورد کنم؟
برای رفع این مشکل، راه کارهای ذیل را به کار ببرید: 1. نیاز او را با بردن به بیرون از منزل، پارک، منزل دوستان و نزدیکان برآورید. 2. همسالان او را به منزل خود بیاورید تا با آن‌ها بازی کند. 3. در حد نیاز، اسباب بازی‌هایی را برایش فراهم آورید و کتاب‌هایی مصور تا تصاویر آن‌ها را ببیند. 4. خودتان با او بازی کنید. 5. در صورت اصرار به بیرون رفتن، از روش حواس‌ پرت کردن (اسباب بازی جدید، خوردنی، قصه و...) استفاده کنید. این گونه کودکان، به مراقبت بیشتری نیاز دارند؛ زیرا ممکن است از غفلت شما استفاده کرده، به کوچه و خیابان بروند و حوادث خطرناکی را بیافرینند. باید آنان را از خطرها آگاه کرد؛ البته نه با ترساندن از آدم دزد، لولو خرخره، حیوانات، موجودات خیالی و.... منبع:سایت انوار طاها
برای رفع این مشکل، راه کارهای ذیل را به کار ببرید: 1. نیاز او را با بردن به بیرون از منزل، پارک، منزل دوستان و نزدیکان برآورید. 2. همسالان او را به منزل خود بیاورید تا با آن‌ها بازی کند. 3. در حد نیاز، اسباب بازی‌هایی را برایش فراهم آورید و کتاب‌هایی مصور تا تصاویر آن‌ها را ببیند. 4. خودتان با او بازی کنید. 5. در صورت اصرار به بیرون رفتن، از روش حواس‌ پرت کردن (اسباب بازی جدید، خوردنی، قصه و...) استفاده کنید. این گونه کودکان، به مراقبت بیشتری نیاز دارند؛ زیرا ممکن است از غفلت شما استفاده کرده، به کوچه و خیابان بروند و حوادث خطرناکی را بیافرینند. باید آنان را از خطرها آگاه کرد؛ البته نه با ترساندن از آدم دزد، لولو خرخره، حیوانات، موجودات خیالی و.... منبع:سایت انوار طاها
پاسخ:
برای رفع این مشکل، راه کارهای ذیل را به کار ببرید:
1. نیاز او را با بردن به بیرون از منزل، پارک، منزل دوستان و نزدیکان برآورید.
2. همسالان او را به منزل خود بیاورید تا با آنها بازی کند.
3. در حد نیاز، اسباب بازی‌هایی را برایش فراهم آورید و کتاب‌هایی مصور تا تصاویر آنها را ببیند.
4. خودتان با او بازی کنید.
5. در صورت اصرار به بیرون رفتن، از روش حواس پرت کردن (اسباب بازی جدید، خوردنی، قصه و...) استفاده کنید.
این گونه کودکان، به مراقبت بیشتری نیاز دارند؛ زیرا ممکن است از غفلت شما استفاده کرده، به کوچه و خیابان بروند و حوادث خطرناکی را بیافرینند. باید آنان را از خطرها آگاه کرد؛ البته نه با ترساندن از آدم دزد، لولو خرخره، حیوانات، موجودات خیالی و....
منبع:سایت انوار طاها
- [سایر] با کودک 3 ساله‌ای که دائم دوست دارد از منزل بیرون برود، چگونه برخورد کنم؟
- [سایر] دختر 3 ساله‌ای دارم که وسایل همسالان را میگیرد. با این مشکل چگونه برخورد کنم؟
- [سایر] کودک 4 ساله‌ای دارم و او را به شکل مادی تشویق نمیکنم تا دیگران نتوانند از همین راه بفریبند. آیا این برخورد درست است؟
- [سایر] دختر 5 ساله‌ای دارم که دائم میگوید: من پسر هستم، نمیدانم با او چگونه برخورد کنم.
- [سایر] اگر پسر 5 ساله‌ای با آلت تناسلی خود بازی و آن را دستکاری کند، چگونه باید با او برخورد کرد؟
- [سایر] کودک 4 ساله ای دارم که وقتی او را به منزل اقوام می برم دوست ندارد از آنجا ترک کند و برگردد چه کنم ؟
- [سایر] پسر 8 ساله‌ای دارم که پرخاشگر است. علت این رفتار او چیست و چگونه باید با او برخورد کرد؟
- [سایر] روش صحیح برخورد با کودک را توضیح دهید.
- [سایر] روش صحیح برخورد با کودک را توضیح دهید.
- [سایر] کودک پنج ساله‌ای دارم که بیش از حد به من وابسته است و همیشه توقع توجه بیش از حد دارد. چه توصیهای برای متعادل شدن عواطف فرزندم دارید؟
- [آیت الله بهجت] کر بودن آب به سه راه ثابت میشود: 1 خود انسان یقین کند یا اطمینان داشته باشد بنابر اظهر؛ 2 دو مرد عادل خبر دهند؛ 3 کسی که آب در اختیار اوست بگوید آب کُر است. مثلاً صاحب منزل بگوید: حوض منزل کُر است. آب قلیل
- [آیت الله بهجت] زن باید برای بیرون رفتن از منزل از شوهر خود اجازه بگیرد و یا علم به رضایت او داشته باشد، مگر در واجبات شرعی؛ و چنانچه در ضمن عقد شرط کرده باشد که زن برای شلغش مثلاً بتواند به خارج از منزل برود، و یا عقد مبتنی بر این شرط واقع شده باشد، این شرط نافذ است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] قسم کسی شرعاً اعتبار دارد که: 1 بالغ باشد. 2 عاقل باشد. 3 با اختیار و قصد باشد. 4 اگر نسبت به امور مالی قسم می خورد سفیه و مفلس نباشد. بنابراین قسم کودک یا دیوانه یا کسی که مجبور است قسم بخورد یا از فرط عصبانیت نمی فهمد چه می گوید اعتباری ندارد و همین طور قسم کسی که سفیه یا ورشکسته است و حاکم شرع او را از تصرفات مالی منع کرده اعتباری ندارد.
- [آیت الله سیستانی] اگر احتمال دهد که داخل بار سفر خود ، یا در منزل یا در قافله آب هست ، باید بقدری جستجو نماید که به نبود آب اطمینان کند ، یا از پیدا کردن آن ناامید شود ، مگر آنکه قبلاً در موردی آب وجود نداشته و احتمال برود که بعداً پیدا شده باشد که در این صورت جستجو لازم نیست .
- [آیت الله شبیری زنجانی] شیر دادنی که علّت محرم شدن است ده شرط دارد: 1 - شیر، شیر کودک دایه باشد؛ پس اگر بدون بارداری شیر در سینه زنی جمع شود یا بر اثر بارداری شیر پیدا شده ولی کودک او به حدی نرسیده که از این شیر تغذیه کند یا تغذیه او مشکوک است، این شیر سبب محرمیت نمیشود؛ ولی اگر نزدیک تولد کودک است و حمل از آن تغذیه میکند به طوری که عرفاً این شیر، شیر آن کودک به حساب میآید، موجب محرمیت میشود. 2 - بچه شیر زن زنده را بخورد؛ پس اگر مقداری از رضاع معتبر را از پستان زنی که مرده است شیر بخورد، فایده ندارد. 3 - شیر آن زن از زنا نباشد؛ پس اگر شیر بچهای را که از زنا به دنیا آمده به بچه دیگری بدهند، به واسطه آن شیر بچه به کسی محرم نمیشود؛ ولی شیر مباشرت به شبهه و مباشرتی که از جهت دیگر حرام است؛ مانند مباشرت در حال احرام یا ضرر شدید یا حیض، سبب محرم شدن میشود. 4 - بچه شیر را مستقیم از سینه زن بنوشد؛ پس اگر شیر را بدوشند و به کودک بنوشانند، کافی نیست. 5 - باید شیر در دهان کودک از شیر بودن خارج نشود؛ پس اگر با مایعی مخلوط شود به طوری که دیگر به آن شیر نگویند، سبب محرمیت نمیشود. 6 - مقدار شیری که سبب محرمیت است از یک شوهر باشد؛ پس اگر زنی بچهای را از شیر مردی هفت مرتبه شیر بدهد و از شوهرش طلاق گرفته با مرد دیگری ازدواج کند و از شیر شوهر دوم هشت مرتبه به همان کودک شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه در این بین کودک از شیر زن دیگری تغذیه نکرده باشد. 7 - شیردهنده یک زن باشد؛ پس اگر مردی دو زن داشته باشد و یکی از آنها کودکی را مثلاً هفت مرتبه و دیگری هشت مرتبه شیر بدهد، آن بچه به کسی محرم نمیشود؛ اگر چه تمام شیرها مال یک شوهر باشد. 8 - بچه مقداری از شیر معتبر را قی نکند؛ ولی اگر کودک بعد از سیر شدن اضافه بخورد و آن اضافه را قی کند، مانعی ندارد. 9 - شیری که کودک میخورد در رشد او تأثیر محسوسی بگذارد به طوری که متعارف مردم بگویند از آن شیر استخوان او محکم شده و گوشت در بدنش روییده است، یا پانزده مرتبه کامل یا یک شبانهروز به طوری که در مسأله بعد گفته میشود، شیر بخورد؛ بلی اگر ده مرتبه به او شیر دهند و در بین آن، زن دیگری او را شیر ندهد، احتیاط مستحبّ آن است که کسانی که به واسطه شیر خوردن به او محرم میشوند، با او ازدواج نکنند و در نگاه کردن و دست دادن و مانند آن او را محرم ندانند. 10 - از ابتدای شیر خوردن بچه دو سال نگذشته باشد؛ بنابراین کودکی که در ابتدای ماه دوم تولد شروع به شیر خوردن کرده، چنانچه مقداری از شیر خوردن او بعد از ورود در ماه بیست و ششم از بدو تولد واقع شود، به کسی محرم نمیشود و اگر تمام مقدار معتبر را در ماه بیست و پنجم یا جلوتر بخورد محرم میشود. این امر در فرزند زن شیرده یا پیدایش شیر زن معتبر نیست؛ پس چنانچه از شروع شیر زن یا از شروع شیر خوردن کودک او بیش از دو سال گذشته باشد و با آن شیر کودک دیگری را با شرایط معتبر شیر بدهد، باعث محرمیت میگردد.
- [آیت الله مظاهری] ساختن مسجد و تعمیر و تمیز کردن و روشن کردن چراغ در آن و مانند اینها مستحب است. مسئله 724 - برای کسی که میخواهد به مسجد برود، شش امر مستحب است: 1 - خود را خوشبو کند. 2 - لباس پاکیزه بپوشد. 3 - ته کفش خود را وارسی کند که نجاستی به آن نباشد. 4 - موقع داخل شدن، اوّل پای راست را، و موقع بیرون آمدن، اوّل پای چپ را بگذارد. 5 - زودتر از دیگران به مسجد برود و دیرتر از دیگران از مسجد بیرون بیاید. 6 - دو رکعت نماز به قصد تحیت و احترام مسجد بخواند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] زکات با چند شرط واجب می شود: 1 مال به مقدار نصابی که بعداً گفته می شود برسد. 2 مالک آن بالغ و عاقل باشد. 3 بتواند در آن مال تصرف کند. 4 در مورد گاو و گوسفند و شتر و طلا و نقره باید دوازده ماه بر آن بگذرد، ولی احتیاط واجب آن است که از اول ماه دوازدهم زکات تعلق می گیرد، و اگر بعضی از شرایط در اثناء ماه دوازدهم از بین برود زکات را باید بپردازد.
- [آیت الله اردبیلی] (حج) زیارت کردن خانه خداوند متعال و انجام دادن اعمالی است که دستور دادهاند در آنجا بجا آورده شود و در تمام عمر بر هر کسی که شرایط ذیل را دارا باشد، یک مرتبه واجب میشود: اوّل:آن که بالغ باشد.دوم:آن که عاقل و آزاد باشد.سوم:به واسطه رفتن به حجّ =============================================================================== 1 آل عمران(3):96 و 97 نهج البلاغه، خطبه 1. 2 مائده(5):97. 3 وسائل الشیعة، چاپ آل البیت، باب 1 از (أبواب وجوب الحجّ و شرائطه)،ح18،ج11،ص14. مجبور نشود کار حرامی را که اهمیّت آن در شرع مقدّس از حجّ بیشتر است انجام دهد، یا عمل واجبی را که از حجّ مهمتر است ترک نماید.چهارم:آن که مستطیع باشد و شرایط استطاعت عبارت است از: 1 آن که توشه راه و چیزهایی را که بر حسب حال خود در سفر به آن احتیاج دارد و در کتاب (مناسک حجّ و عمره) گفته شده دارا باشدو نیز وسیله سفر یا مالی که بتواند آنها را تهیّه کند، داشته باشد. 2 سلامت مزاج و توانایی آن را داشته باشد که بتواند به مکّه برود و اعمال حجّ را بجا آورد. 3 در راه مانعی از رفتن و برگشتن نباشد و اگر راه را بسته باشند یا انسان بترسد که در راه جان یا عرض او از بین برود یا مال او را ببرند، حجّ بر او واجب نیست، ولی اگر از راه دیگری بتواند برود اگرچه دورتر باشد در صورتی که مشقّت زیاد نداشته باشد و یا موجب ضرر قابل توجه به وی نگردد، باید از آن راه برود. 4 به اندازه بجا آوردن اعمال حجّ وقت داشته باشد. 5 مخارج کسانی را که خرجی آنان بر او واجب است، مثل زن و بچّه ومخارج افرادی را که مردم خرجی دادن به آنها را لازم می‌دانند، داشته باشد. 6 بعد از برگشتن از حجّ، کسب، زراعت، عایدی ملک، یا راه دیگری برای تأمین معاش خود داشته باشد که مجبور نشود به زحمت زندگی کند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] برای شیر دادن بچه، بهتر از هر کس مادر اوست و در روایتی از وجود مبارک حضرت امیر المؤمنین علیهالسلام آمده است که: (برکتی که در شیر مادر است در شیر هیچکس نیست) و این شیر دادن حقّ مادر اوست و میتواند برای آن از پدر بچه مزد بگیرد و پدر حقّ ندارد شیر دادن کودک را به دیگری واگذار کند مگر آن که مادرش بخواهد بیشتر از دایه مزد بگیرد و مادر میتواند بابت شیرهایی که به درخواست شوهرش قبلاً به کودک داده از پدر بچه مزد بگیرد؛ مگر در چهار صورت: 1 - در وقت شیر دادن، با آگاهی از استحقاق مزد قصد مجانیت کرده باشد. 2 - از استحقاق مزد مطلع نبوده، ولی به طور مطلق قصد مجانیت کرده باشد (یعنی قصد داشته به طور مجّانی شیر بدهد، خواه حقّ مزد گرفتن داشته باشد یا خیر). 3 - بعد از شیر دادن حقّ مزد خود را اسقاط کرده باشد. 4 - پدر کودک قصد مجانی بودن داشته و درخواست وی ظاهر در این معنا باشد.
- [آیت الله مظاهری] متنجّس برای افراد وسواسی متنجّس نیست، بنابراین مثل گِلها و آبهای در کوچه و برفهای چند روز مانده در کوچهها، گرچه یقین داشته باشد که برخورد با نجاست نموده است، برای او پاک است و میتواند با همان گِلها و با همان کفشها که به مستراح رفته است به مسجد برود، و با همان گِلها که ترشّح به لباس یا بدن او کرده است نماز بخواند، و با افراد لاابالی در طهارت و نجاست، گرچه یقین داشته باشد که آنها نجس هستند، معاشرت کند و از غذاهای آنها بخورد و حرام است که بعداً دست و دهان خود را آب بکشد. صفحه 436