آیا صمیمیت و مهربانی زیاد با همسر موجب کم شدن حرف شنوی و حساب نبردن همسر نمی شود؟

اتفاقاً یکی از اثرات و پی آمدهای محبت توجه و اهمیت دادن به حرف همسر سات. وقتی زن و مردی مهربان باشند ، هر دو حرف یکدیگر را بهتر گوش می دهند و برای یکدیگر احترام بیشتری قائل اند و لذا امکان متابعت از دیگر ی در طرفین افزایش می یابد. علاوه بر آن حساب بردنی که حاصل خشونت همسر و یا ترسیدن از او باشد ، به انجام رفتاری ظاهری ختم می شود. اما در غیاب او دیگر چنین چیزی نخواهد بود و یا بدون آگاهی همسر ممکن است زن فعالیتهای مورد علاقه خود را به انجام برساند و آن را از همسرش مخفی بدارد ؛ آن هم فعالیت هایی که از ناحیه همسر منع شده ولی به لحاظ شرعی و عرفی انجام دادن آنها ممنوع نیست . تازه اکر علاقه نداریم که همسر ما کار خاصی را انجام دهد ، بهتر است به جای خشونت و داد و بیداد ، او را با مهربانی همراه با دلیل از انجام ان کار منصرف سازیم و یا عواقب منطقی آن را برایش روشن کنیم . بدین ترتیب او با آگاه شدن از امری سوء و وقوف یافتن بر فرجام بد آن ، حاضر به ترک آن می شود و در این حال هم او احساس آرامش می کند و هم مرد و هر دو نیز میزان رضایت بیشتری از یکدیگر دارند و به رشد فکری همدیگر نیز کمک موثری کرده اندچرا که طرفین برای اثبات و یا رد مظر دیگری باید به دلایلی توسل پیدا کنند و این خود موجب پرورش عقل آدمس می گردد اما وقتی که فرد می خواهد همسر خود را از طریق خشونت از انجام کاری باز دارد نه آرامش وجود دارد و نه مهربانی و نه استدلال و نه رشد فکری . علاوه بر آنها گاه امکان ضرب و شتم نیز پدیدار شده است که از علاقه آن دو به یکدیگر می کاهد و خاطر هر دو را مکدر می سازد.1
پی نوشت:
1- دوران عقد ،محسن ایمانی ص149
www.morsalat.com