چند نمونه از استخاره در کتاب های دعا ذکر شده، از جمله استخارة ذات الرقاع است. کیفیت آن به این صورت است که بر سه برگة کاغذ کلمة "افعل" (انجام بده) و بر سه برگة دیگر کلمة "لا تفعل"(انجام نده) را می نویسد و آن ها را مخلوط کرده، زیر سجاده می گذارد و دو رکعت نماز می خواند و سر به سجده می گذارد و صد مرتبه از خدا طلب خیر می کند و می گوید: "استخیر برحمته خیرةً فی عافیة". بعد سر از سجده بر می دارد و می گوید: "اللّهم خرلی واخترلی فی جمیع أموری فی یسر منک و عافیة"، بعد دست می برد از آن نوشته ها یکی را یکی بر می دارد. اگر سه بار به دنبال هم "افعل" آمد، آن کار را انجام می دهد. اگر سه "لا تفعل" آمد، انجام نم یدهد. اگر یک "افعل" و یک "لاتفعل" بیرون آمد تا پنج عدد بیرون می آورد، اگر سه تا از آن ها "افعل" باشد، انجام می دهد و اگر سه تا "لاتفعل" باشد انجام نمی دهد.
نوع دیگر استخاره، با تسبیح است. چند دانة تسبیح را می گیرد و آن ها را می شمارد. اگر زوج بود، بد می باشد و اگر فرد بود، خوب است.[1]
نوع دیگر که مشهور است تفأل به قرآن است که سه صلوات گفته می شود، بعد از خدا طلب خیر می کند و قرآن را باز می کند و آیة اوّل صفحة دست راست را مطالعه می کند. اگر مضمونش خیر و صلاح بود آن کار را انجام می دهد واگر وعدة عذاب یا مذمّت بود، آن کار را انجام نمی دهد.[2]
استخاره به معنای طلب خیر از خدا است و در برخی روایات آمده است: هرگاه در انجام کاری در حیرت بودی، صد مرتبه از خدا طلب خیر کن و بعد هرچه به ذهنت بهتر آمد، انجام بده. انشاء الله خیر شما در آن است.[3]
پی نوشتها:
[1] مفاتیح الجنان، باقیات الصالحات.
[2] همان.
[3] بحارالانوار، ج 88، ص 256.
www.eporsesh.com
