1- حرام کردن متعه(ازدواج موقت)، خود وی در این باره می گوید: (متعتان کانتا فی عهد رسول الله و انا احرمها.........)
منابعی که این سخن خلیفه را نقل کرده اند:
-المبسوط ج4 ص27- دارالمعرفه
-المغنی ج7 ص 572- دارالکتاب العربی
-الشرح الکبیر ج7 ص537- دارالکتاب العربی
-المحلی ج 7 ص 107- دارالفکر
-مسند احمد بن حنبل ج 3 ص325- دارصادر
-معرفه السنن و آلاثار ج5 ص 345- دارالکتب العلمیه
-تفسیر الرازی ج10 ص 50
-صحیح البخاری مجلد3 ص158- دارالفکر
2- نماز تراویح:
نماز تراویح یا خواندن نوافل ماه رمضان به جماعت، از بدعتهایی است که عمر بن الخطاب وارد اسلام کرده است، پیش از او نه در زمان رسول خدا صلی الله علیه وآله و نه در زمان ابوبکر چنین چیزی سابقه نداشته است. اهل تسنن به نمازهای مستحبی شب‌های ماه مبارک رمضان، تراویح می‌گویند که 20 رکعت با 10 سلام خوانده می‌شود، و چون در هر چهار رکعت به اندازة خواندن یک نماز استراحت می‌کنند، به این نماز تراویح گفته می‌شود. البته در مقدار رکعات تراویح اختلاف است که 20برخی رکعت برخی 11 و برخی دیگر 13 رکعت می دانند، بعد از عهد عمر، مردم آن را 20 رکعتی می‌دانند. بخاری در صحیح به سندش از عبدالرحمن بن عبد قاری نقل می کند: (در یکی از شب های رمضان با عمر به مسجد رفتیم، دیدیم مردم دسته دسته و پراکنده هستند، هر کسی برای خود یا با گروه خود نماز می خواند، عمر گفت: به نظر من اگر اینان به یک امام اقتدا کنند بهتر است، لذا تصمیم خود را گرفته و دستور داد ابی بن کعب پیش نماز همه باشد. شبی دیگر با وی به مسجد رفتیم، دیدیم مردم نمازهای مستحبّی شب های رمضان را به جماعت می خوانند. آن گاه عمر گفت: این بدعت خوبی است!)
منابع:
- البخاری الجعفی، ابوعبدالله محمد بن إسماعیل (متوفای256ه)، صحیح البخاری، ج2، ص707، کِتَاب صَلَاةِ التَّرَاوِیحِ، بَاب فَضْلِ من قام رَمَضَانَ ، تحقیق د. مصطفی دیب البغا، ناشر: دار ابن کثیر، الیمامة - بیروت، الطبعة: الثالثة، 1407 – 1987
- العسکری ، أبو هلال الحسن بن عبد الله بن سهل بن سعید بن یحیی بن مهران (متوفای395ه) الأوائل للعسکری ، ج1، ص398، طبق برنامه الجامع الکبیر.
- البلاذری، أحمد بن یحیی بن جابر (متوفای279ه)، أنساب الأشراف، ج3، ص398، طبق برنامه الجامع الکبیر.
- الزهری، محمد بن سعد بن منیع ابوعبدالله البصری (متوفای230ه)، الطبقات الکبری، ج3، ص281، ناشر: دار صادر - بیروت.
3- تکتف(دست روی دست گذاشتن در نماز)
نقل شده وقتی اسرای ایرانی در برابر خلیفه قرار می‌گیرند، آنها به عنوان احترام به خلیفه مسلمین و یا تذلّل با گردن کج دست روی دست می‌گذاردند، خلیفه علت را جویا می‌شود، در جواب می‌گویند که این‌ها عادت دارند وقتی در برابر بزرگی قرار می‌گیرند، به عنوان تذلّل دست روی دست بگذارند. که یک نوع احترام محسوب می شود. عمر این عمل را می‌پسندد و دستور می‌دهد که از این به بعد مسلمانان در نماز چنین کنند. گویا بعد از آن به اجتهاد و امر خلیفه عمل تکتف در نماز بوجود آمد.[1]
از دیگر بدعتهایی که خلیفه دوم بوجود آورده بود می توان به حذف عبارت(حی علی خیرالعمل) و افزودن عبارت(الصلوة خیر من النوم) به اذان اشاره کرد. و ... .
[1]. الهادی، جعفر، فقه مقارن، دفتر نمایندگی مقام معظم رهبری در امور اهل سنت، 1379 ه. قم، ج1، ص19.
