مناسب
مناسب، وصف ملازم حکم در قیاس و متناسب با آن می باشد.
زمان مناسب برای آموزش دستشویی رفتن چه زمانی است و آموزش بی‌موقع (زودرس و دیررس) چه پیامدهایی دارد؟
آگاهی برای ادرار کردن در 15 ماهگی ایجاد می‌شود و کودک احساس می‌کند که می‌خواهد ادرار کند؛ ولی نمی‌تواند خود را نگه دارد؛ زیرا تا پیش از 18 ماهگی بر ماهیچه‌های بدن خود کنترل ندارد و از داشتن پوشک خیس اظهار ناراحتی نمی‌کند؛ بنابراین، اقدام برای آموزش کنترل ادرار قبل از 18 ماهگی فایده‌ای ندارد و آموزش زود هنگام ممکن است در او عدم احساس کفایت، عدم اعتماد به نفس، عدم حس استقلال، حس لجاجت و حتی وسواس را ایجاد کند؛ بنابراین، مناسب‌ترین سن برای آموزش دستشویی رفتن، 18 ماهگی به بعد است؛ به ویژه که زمینه‌های دیگر مانند افزایش گستره واژگانی کودک و بیداری حس تقلید در او، به این آموزش کمک می‌کند. همان گونه که آموزش زود هنگام مشکل ایجاد می‌کند، آموزش دیر هنگام نیز مناسب نیست؛ پس آن را بیش از حد به تأخیر نیندازید، مگر این که مشکلی پزشکی در میان باشد (ر. ک: ص 25 - 23). بی‌توجهی به آموزش به موقع ممکن است عوارضی چون بازی با مدفوع (ر. ک: ص) و آلوده کردن زندگی و در مواردی بیماری را در پی داشته باشد. آموزش به موقع کنترل ادرار، در شکل‌گیری شخصیت کودک اثر دارد و در حقیقت نخستین مسؤولیت جدی او به شمار می‌رود. کودک با کسب مهارت دستشویی رفتن، بر دو دستگاه بدن خود تسلط می‌یابد و از این تسلط احساس غرور می‌کند و در نتیجه اعتماد به نفس او بالا می‌رود. افزون بر این، از تمیز بودن خود احساس خشنودی می‌کند و شاداب‌تر است. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
آگاهی برای ادرار کردن در 15 ماهگی ایجاد می‌شود و کودک احساس می‌کند که می‌خواهد ادرار کند؛ ولی نمی‌تواند خود را نگه دارد؛ زیرا تا پیش از 18 ماهگی بر ماهیچه‌های بدن خود کنترل ندارد و از داشتن پوشک خیس اظهار ناراحتی نمی‌کند؛ بنابراین، اقدام برای آموزش کنترل ادرار قبل از 18 ماهگی فایده‌ای ندارد و آموزش زود هنگام ممکن است در او عدم احساس کفایت، عدم اعتماد به نفس، عدم حس استقلال، حس لجاجت و حتی وسواس را ایجاد کند؛ بنابراین، مناسب‌ترین سن برای آموزش دستشویی رفتن، 18 ماهگی به بعد است؛ به ویژه که زمینه‌های دیگر مانند افزایش گستره واژگانی کودک و بیداری حس تقلید در او، به این آموزش کمک می‌کند. همان گونه که آموزش زود هنگام مشکل ایجاد می‌کند، آموزش دیر هنگام نیز مناسب نیست؛ پس آن را بیش از حد به تأخیر نیندازید، مگر این که مشکلی پزشکی در میان باشد (ر. ک: ص 25 - 23). بی‌توجهی به آموزش به موقع ممکن است عوارضی چون بازی با مدفوع (ر. ک: ص) و آلوده کردن زندگی و در مواردی بیماری را در پی داشته باشد. آموزش به موقع کنترل ادرار، در شکل‌گیری شخصیت کودک اثر دارد و در حقیقت نخستین مسؤولیت جدی او به شمار می‌رود. کودک با کسب مهارت دستشویی رفتن، بر دو دستگاه بدن خود تسلط می‌یابد و از این تسلط احساس غرور می‌کند و در نتیجه اعتماد به نفس او بالا می‌رود. افزون بر این، از تمیز بودن خود احساس خشنودی می‌کند و شاداب‌تر است. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
عنوان سوال:
زمان مناسب برای آموزش دستشویی رفتن چه زمانی است و آموزش بی‌موقع (زودرس و دیررس) چه پیامدهایی دارد؟
پاسخ:
آگاهی برای ادرار کردن در 15 ماهگی ایجاد می‌شود و کودک احساس می‌کند که می‌خواهد ادرار کند؛ ولی نمی‌تواند خود را نگه دارد؛ زیرا تا پیش از 18 ماهگی بر ماهیچه‌های بدن خود کنترل ندارد و از داشتن پوشک خیس اظهار ناراحتی نمی‌کند؛ بنابراین، اقدام برای آموزش کنترل ادرار قبل از 18 ماهگی فایده‌ای ندارد و آموزش زود هنگام ممکن است در او عدم احساس کفایت، عدم اعتماد به نفس، عدم حس استقلال، حس لجاجت و حتی وسواس را ایجاد کند؛ بنابراین، مناسب‌ترین سن برای آموزش دستشویی رفتن، 18 ماهگی به بعد است؛ به ویژه که زمینه‌های دیگر مانند افزایش گستره واژگانی کودک و بیداری حس تقلید در او، به این آموزش کمک می‌کند.
همان گونه که آموزش زود هنگام مشکل ایجاد می‌کند، آموزش دیر هنگام نیز مناسب نیست؛ پس آن را بیش از حد به تأخیر نیندازید، مگر این که مشکلی پزشکی در میان باشد (ر. ک: ص 25 - 23).
بی‌توجهی به آموزش به موقع ممکن است عوارضی چون بازی با مدفوع (ر. ک: ص) و آلوده کردن زندگی و در مواردی بیماری را در پی داشته باشد.
آموزش به موقع کنترل ادرار، در شکل‌گیری شخصیت کودک اثر دارد و در حقیقت نخستین مسؤولیت جدی او به شمار می‌رود.
کودک با کسب مهارت دستشویی رفتن، بر دو دستگاه بدن خود تسلط می‌یابد و از این تسلط احساس غرور می‌کند و در نتیجه اعتماد به نفس او بالا می‌رود. افزون بر این، از تمیز بودن خود احساس خشنودی می‌کند و شاداب‌تر است.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
- [سایر] از کجا بفهمم که فرزندم آمادگی دستشویی رفتن را دارد تا آموزش را آغاز کنم؟
- [سایر] دستشویی رفتن قبل از خواب چه فایده ای دارد؟
- [سایر] چگونه توالت رفتن را به کودکان آموزش دهیم؟
- [سایر] پسر 4 سالهام در برابر دستشویی رفتن مقاومت می‌کند. علت چیست و چگونه میتوان این مشکل را برطرف کرد؟
- [سایر] از چه سنی و با چه روش هایی باید توالت رفتن را به کودک آموزش داد؟
- [سایر] من با دمپایی وارد دستشویی شدم و بعد از مدتی راه رفتن روی فرشی رفتم. کف پایم خشک بود ولی گردی که از راه رفتن روی کاشی های دستشویی در آن بود روی فرش را گرفت آیا فرش نجس شده است؟
- [سایر] چه چیزهایی موجب پیری زودرس می شود؟
- [سایر] چه چیزهایی موجب پیری زودرس می شود؟
- [سایر] مجادله چه پیامدهایی دارد؟
- [سایر] دروغ چه پیامدهایی دارد؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است اگر رفتن او کمتر از چهار فرسخ نباشد باید نماز را شکسته بخواند بنابراین اگر رفتن سه فرسخ و برگشتن پنج فرسخ باشد باید نماز را تمام بخواند.
- [آیت الله سیستانی] توی کفش بواسطه راه رفتن پاک نمیشود . و پاک شدن کف جوراب بواسطه راه رفتن محلّ اشکال است ، مگر اینکه کف آن از چرم یا مانند آن باشد و راه رفتن با آن نیز متعارف باشد . 3 آفتاب :
- [امام خمینی] کسی که رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است اگر رفتن او کمتر از چهار فرسخ نباشد باید نماز را شکسته بخواند بنابر این اگر رفتن سه فرسخ و برگشتن پنج فرسخ باشد باید نماز را تمام کند.
- [آیت الله نوری همدانی] توی کفش و مقداری از کف پا که به زمین نمی رسد به واسطة راه رفتن پاک نمی شود . و پاک شدن کف جوراب به واسطة راه رفتن محل اشکال است ، مگر اینکه راه رفتن با آن به جای کفش معمول و متعارف باشد و اگر کف جوراب از پوست باشد به وسیلة راه رفتن پاک می شود .
- [آیت الله علوی گرگانی] کسی که امانت را قبول می‌کند، اگر برای آن، جای مناسبی ندارد باید جای مناسب تهیّه نماید وطوری آن را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده و در نگهداری آن کوتاهی نموده است و اگر در جایی که مناسب نیست بگذارد وتلف شود، باید عوض آن را بدهد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] کسی که امانت را قبول می کند، اگر برای آن، جای مناسبی ندارد، باید جای مناسب تهیه نماید و طوری آن را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده و در نگهداری آن کوتاهی نموده است، و اگر در جایی که مناسب نیست بگذارد و تلف شود، باید عوض آن را بدهد.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که امانت را قبول می کند ، اگر برای آن جای مناسبی ندارد ، باید جای مناسب تهیّه نماید و طوری ان را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده در نگهداری ان کوتاهی نموده است و اگر در جائی که مناسب نیست بگذارد و تلف شود ، باید عوض ان را بدهد .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که امانت را قبول می کند، اگر برای آن، جای مناسبی ندارد، باید جای مناسب تهیه نماید و طوری آن را نگهداری کند که مردم نگویند در امانت خیانت کرده و در نگهداری آن کوتاهی نموده است و اگر در جایی که مناسب نیست بگذارد و تلف شود؛ باید عوض آن را بدهد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که امانت را قبول می کند اگر برای آن؛ جای مناسبی ندارد؛ باید جای مناسب تهیه نماید و طوری آن را نگهداری کند که مردم نگویند در نگهداری آن کوتاهی نموده است و اگر در جائی که مناسب نیست بگذارد و تلف شود؛ باید عوض آن را بدهد.
- [آیت الله شبیری زنجانی] زنی که صیغه شده، میتواند بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود، ولی اگر به واسطه بیرون رفتن حقّ شوهر از بین می‌رود، بیرون رفتن او حرام است.