آیا امکان دارد به کودک 1 ساله‌ام، دوری از خطرها را آموزش دهم؟ چگونه؟
آری، شما می‌توانید راه ایمن ماندن و فاصله گرفتن از خطرها را به فرزند خردسالتان بیاموزید و باید این کار را بکنید؛ زیرا نمی‌توانید او را زندانی کنید. با توجه به سن پایین فرزند و عدم تکلم او و ناتوانی در درک آموزه‌های استدلالی، آموزش او در این زمینه، با شیوه‌ای خاص امکان‌پذیر است. در صورت رفتارهای پر خطر، از سرزنش فرزندتان و زیاده‌روی در نهی کلامی او بپرهیزید؛ زیرا باعث بی‌توجهی کودک هنگام ضرورت می‌شود. بهترین شیوه آموزش، پس از رفع زمینه‌های خطر در منزل (ر. ک: ص 66 و 67) این است که هنگام حادثه‌جویی به سوی فرزندتان بروید؛ او را از روی زمین بلند کرده، و از رفتار پر خطر، با قاطعیت نهیش کنید. در صورتی که شی‌ء خطرناکی مثلا چاقو را برداشته است، آن را از دستش بگیرید (مراقب باشید که چاقو و امثال آن را از دستش نکشید) و با قاطعیت بگویید: (به چاقو دست نزن). گر چه فرزند 1 ساله شما هنوز نمی‌تواند سخن بگوید، توصیه می‌کنم با هیمن واژگان، او را نهی کنید. مطمئن باشید که مقصود شما را می‌فهمد؛ البته استفاده از واژگانی مثل (جیزه، بوفه، خطرناکه و...) نیز مؤثر است. ممکن است هنگام نهی، خود را با حرکات چهره شیرین کند و بیش زا پیش دوست داشتنی شود. اگر در این حالت، لبخند بزنید یا بخندید، با این برخورد دوگانه و تزلزل شما به این نتیجه می‌رسد که دارید با او شوخی یا تفریح می‌کنید؛ پس مغلوب احساسات خود نشوید و او را با قاطعیت (و نه با لحنی مبارزه جویانه) از رفتار خطرناکش نهی کنید. بدیهی است که پس از گرفتن شی‌ء خطرناک گریه می‌کند و قشقرق راه می‌اندازد. بهترین کار برای پیشگیری از این گونه رفتارها این است که از روش (حواس پرت کردن) استفاده، و او را با چیز جذاب دیگری سرگرم کنید. در مواردی که فرزند خردسال شما به سمت ظرف داغ غذا یا فنجان چایی می‌رود، با سرعت به سمت او بروید و جلوش را بگیرید. برای این که دلیل رفتار شما را بفهمد، فنجان یا ظرف غذا را به دستش نزدیک کنید تا حرارت آن را حس کند و همزمان با این کار، واژگان جیزه، بوفه، داغه و... را به کار برید. از این شیوه برای آموزش خطر بخاری که نمی‌توان آن را حذف یا جا به جا کرد نیز می‌توانید استفاده کنید. در صورتی که با رفتاری پر خطر مانند فرو کردن میخ یا مشابه آن در پریز برق مواجه شدید، چاره‌ای ندارید که باز خورد شدیدتری داشته باشید. در این حالت، پیشنهاد می‌شود افزون بر نهی قاطعانه، با دست (البته با انگشتان باز) ضربه‌ای آرام نیز به پشت دستش بزنید تا این ضربه و سوزش دست، پیامی را به مغز او بدهد و در صورت تکرار چنین رفتاری، همان پیام تداعی شود و او را از این رفتار باز دارد. منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
عنوان سوال:

آیا امکان دارد به کودک 1 ساله‌ام، دوری از خطرها را آموزش دهم؟ چگونه؟


پاسخ:

آری، شما می‌توانید راه ایمن ماندن و فاصله گرفتن از خطرها را به فرزند خردسالتان بیاموزید و باید این کار را بکنید؛ زیرا نمی‌توانید او را زندانی کنید.
با توجه به سن پایین فرزند و عدم تکلم او و ناتوانی در درک آموزه‌های استدلالی، آموزش او در این زمینه، با شیوه‌ای خاص امکان‌پذیر است.
در صورت رفتارهای پر خطر، از سرزنش فرزندتان و زیاده‌روی در نهی کلامی او بپرهیزید؛ زیرا باعث بی‌توجهی کودک هنگام ضرورت می‌شود.
بهترین شیوه آموزش، پس از رفع زمینه‌های خطر در منزل (ر. ک: ص 66 و 67) این است که هنگام حادثه‌جویی به سوی فرزندتان بروید؛ او را از روی زمین بلند کرده، و از رفتار پر خطر، با قاطعیت نهیش کنید.
در صورتی که شی‌ء خطرناکی مثلا چاقو را برداشته است، آن را از دستش بگیرید (مراقب باشید که چاقو و امثال آن را از دستش نکشید) و با قاطعیت بگویید: (به چاقو دست نزن). گر چه فرزند 1 ساله شما هنوز نمی‌تواند سخن بگوید، توصیه می‌کنم با هیمن واژگان، او را نهی کنید. مطمئن باشید که مقصود شما را می‌فهمد؛ البته استفاده از واژگانی مثل (جیزه، بوفه، خطرناکه و...) نیز مؤثر است.
ممکن است هنگام نهی، خود را با حرکات چهره شیرین کند و بیش زا پیش دوست داشتنی شود. اگر در این حالت، لبخند بزنید یا بخندید، با این برخورد دوگانه و تزلزل شما به این نتیجه می‌رسد که دارید با او شوخی یا تفریح می‌کنید؛ پس مغلوب احساسات خود نشوید و او را با قاطعیت (و نه با لحنی مبارزه جویانه) از رفتار خطرناکش نهی کنید.
بدیهی است که پس از گرفتن شی‌ء خطرناک گریه می‌کند و قشقرق راه می‌اندازد. بهترین کار برای پیشگیری از این گونه رفتارها این است که از روش (حواس پرت کردن) استفاده، و او را با چیز جذاب دیگری سرگرم کنید.
در مواردی که فرزند خردسال شما به سمت ظرف داغ غذا یا فنجان چایی می‌رود، با سرعت به سمت او بروید و جلوش را بگیرید. برای این که دلیل رفتار شما را بفهمد، فنجان یا ظرف غذا را به دستش نزدیک کنید تا حرارت آن را حس کند و همزمان با این کار، واژگان جیزه، بوفه، داغه و... را به کار برید. از این شیوه برای آموزش خطر بخاری که نمی‌توان آن را حذف یا جا به جا کرد نیز می‌توانید استفاده کنید.
در صورتی که با رفتاری پر خطر مانند فرو کردن میخ یا مشابه آن در پریز برق مواجه شدید، چاره‌ای ندارید که باز خورد شدیدتری داشته باشید. در این حالت، پیشنهاد می‌شود افزون بر نهی قاطعانه، با دست (البته با انگشتان باز) ضربه‌ای آرام نیز به پشت دستش بزنید تا این ضربه و سوزش دست، پیامی را به مغز او بدهد و در صورت تکرار چنین رفتاری، همان پیام تداعی شود و او را از این رفتار باز دارد.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین